Voor 100 dollar per aandeel pakken wij de zaak netjes voor u in, strik erom, snoepje voor de kinderen en veel plezier er verder mee, aldus Colgate Palmolive over.... zichzelf. Het fonds zet zichzelf te koop. Puur toeval natuurlijk, maar omgerekend in euro's moet u net als ik vast ook aan AkzoNobel denken.
Ik wil het u niet onthouden, dat levert een geinig sommetje op. AkzoNobel stond op 64,42 euro toen PPG tussen de biodynamische geschilderde schuifdeuren verscheen en uiteindelijk 95,48 euro bood. Colgate Palmolive sloot gisteren op 71,58 dollar. Als ik dat door EUR/USD deel, kom ik op 64,49 euro uit.
Hier houdt de vergelijking ook meteen abrupt op. Want in tegenstelling tot AkzoNobel meent Colgate Palmolive dat ze zichzelf niet in staat acht de komende jaren harder te groeien en het beter te doen dan de markt, zowel bedrijfs- als koersmatig. Beleggers zijn sceptisch getuige slechts +3% even na opening.
Daar kan ik inkomen, want à 100 euro per aandeel is Colgate Palmolive erg duur. Het fonds staat er wel schitterend bij en de fundamentals zien er ook goed uit. Nogmaals, het bedrijf vreest dat dit het maximale is wat het er uit kan halen en zet zichzelf daarom tegen een absolute hoofdprijs in de etalage.
Lata ik die fundamentals beperken tot de ebitda-marges, ofwel earnings before interest, taxes, depreciation and amortization (rente, taxes en afschrijvingen op activa leningen en goodwill).
Marges en koersen
Ik neem die marges omdat het hier vooral de dans der grootmachten in deze sector om gaat, sinds Kraft Heinz deze winter hard op de deur bonkte bij Unilever in Rotterdam. Aan die marges ziet u ook meteen waarom Unilever dit blijkbaar moest overkomen. Ja, achteraf is altijd alles logisch op de beurs.
Let wel, dit zijn de door de analisten verwachte marges voor het komende jaar, niet de gerapporteerde. Het lijkt me dat de bestuurders van deze bedrijven eerder naar de toekomst dan het verleden kijken.
- Kraft Heinz: 31,2%
- Reckitt Benkiser: 29,9%
- Nestlé: 29,1%
- Colgate Palmolive: 29,1
- Procter & Gamble: 26,1
- Unilever: 18,7
- Danone: 17,2
Vooruit, er ook nog maar een grafiekje bij, schijnt zo te horen op een beurssite.
Kraft Heinz mist u, maar dat bestaat ook nog niet zo lang. Alstublieft:
Duur, duurder, duurst
Pikant is dat in de laatste jaren af en toe de naam Colagte Palmolive opdook als mogelijke prooi voor Unilever. Verder dan geruchten is het nooit gekomen en wie het weet mag het zeggen of Rotterdam inderdaad ooit serieus naar de Amerikanen heeft gekeken. Zou dat alsnog kunnen, zeker nu?
Alles kan, maar het is niet waarschijnlijk. Om te beginnen verkondigt Unilever CEO Paul Polman al jaren dat hij wel iets groots wil kopen, maar dat alles zo duur is. Op een handvol wat kleinere, maar zeker geen goedkope overnames na (bijvoorbeeld Dollar Shave Club) heeft hij zich hier aan gehouden.
Hier is het sommetje Colgate-Palmolive, meneer Polman: bij een verwachte winst per aandeel van 2,92 euro tegen een prijs of koers van 100 euro per aandeel doet het concern een gezellige koerswinstverhouding van 34,2. Daar hebt u dan een handvol mooie merken en een niet goed werkende corporate site voor.
Over die site gesproken. Er is nog net een quootje over duurzaamheid opgefietst, waar die van Unilever zowat onder bezwijkt. Geen Calvé pindakaas, maar Women Empowerment en Sustainable Living knallen u tegemoet. Misschien is dit wel een heus eerste cultuurverschil tussen beide ondernemingen.
Dat is ook de kritiek die Polman krijgt: politiek-correct, maar hij laat de marges versloffen. Een kat in het nauw maakt rare sprongen. Het ligt alleen niet voor de hand daar waar Unilever in de afgelopen jaren Colgate Palmolive voor 60 à 65 dollar plus 20% premie kunnen opvissen, ze nu 100 gaat bieden.
Wie dan wel? Niet te voorspellen. Dat er iets staat te gebeuren in deze sector is mede door deze aankondiging - niet verder zoeken, bied op ons! - van Colgate Palmolive duidelijk. Gokje: ik houd het op een combinatie van private equity die met een of twee grote namen biedt op een andere grootheid.
En dat zou best weer eens Unilever kunnen zijn, waarom niet. Die marges en aandeelhouderwaarde moeten omhoog, maar dat weten Polman cs nu ook. Succes, want hoewel ik voor een zo vrij mogelijke markt ben, vind ik het toch leuker dat onze driekleur en niet de Stars & Stripes in Rotterdam wappert.