Eén van de grote misvattingen over deze beursrally sinds november is dat de beursrally de Trumptrade wordt genoemd.
De 45ste president van de Verenigde Staten, Donald Trump, beloofde van alles en nog wat vorig jaar en won daarmee (en dankzij de afkeer jegens zijn opponent) de verkiezingen.
De beloofde investeringen in infrastructuur, hard nodig in de VS, laten echter nog steeds op zich wachten.
One Belt, One Road
Aan de andere kant van de wereld, heeft China wel een masterplan. Het heet One Belt, One Road, en behelst investeringen van 100 tot 150 miljard dollar per jaar in nieuwe verbindingsroutes van China naar andere delen van de wereld.
Klik op het plaatje voor een grote versie
Het gaat om investeringen in infrastructuur langs de oude zijderoutes, over land en over zee. China wil hiermee een economisch blok construeren van Oost-Europa tot China, Eurasia.
Afgelopen weekend belegde China een door het Westen over het algemeen genegeerde topconferentie waar 78 landen aan deelnamen.
Van die 78 zijn er 64 aangewezen door China om als partner te dienen in het investeringsprogramma van de Chinezen. Het gaat om onderstaande landen:
Klik op het plaatje voor een grote versie
Er zijn verschillende redenen waarom China dit plan wil doorzetten. Het wil het achterland op poten zetten, kan op deze manier verdere economische groei bewerkstelligen en zijn invloed verder uitoefenen op de wereldhandel.
Maar... er is nogal wat sceptisme rond het Chinese project, want van die 64 partners stuurden slechts 28 landen hun staatshoofd. Er wordt volop getwijfeld aan de insteek van de Chinezen, die het plan nu opeens presenteren als een alternatief voor Trump's protectionisme.
Dubbele agenda?
De dubbele agenda zou zijn dat het in plaats van het investeren in infrastructuur in onderontwikkelde buurlanden de Chinezen vooral zou gaan om verdere politieke invloed.
Niet helemaal onterecht in mijn opinie, want waar Amerika met bommen en granaten democratie en veiligheid komt brengen, daar proberen de Chinezen juist via economische impulsen invloed te verkrijgen. Dat is de natuurlijke werkwijze van China.
Concreet?
Wat valt er nu concreet van te merken? Nog maar weinig, er liggen nog geen vastomlijnde plannen waar wie dan ook maar iets mee kan. Misschien dat er daarom ook weinig over te horen was in de Westerse media, afgezien van wat pianogepingel van Putin en een foto van de genodigden.
VIDEO
De taalbarrière en de gecensureerde informatie die vanuit China naar buiten komt maakt het er natuurlijk niet gemakkelijker op. Maar volgens dit artikel in The Economist is de kans dat er uiteindelijk flink geïnvesteerd gaat worden toch aanzienlijk.
Maar: wat betreft de Chinezen is het bloedserieus, de hoogste partijbonzen zitten in het investee committee en de hoogste baas zet zich er hoogspersoonlijk voor in.
We zullen zien wie er dan in eigen land meer te vertellen heeft. De eindbaas in China, of de eindbaas in de Verenigde Staten.
VIDEO