De timing is perfect. Op 8 februari is het tien jaar geleden dat - in de achteruikijkspiegel - de kredietcrisis begon. Die dag viel voor het eerst in de pers de term subprime loans. Een pagina 16-bericht toen nog. HSBC moest er op afschrijven. Toevallig moet die bank vandaag weer... #laatverdermaar
Het staat er echt. Voor het eerst sinds eind 2008, toen de kredietcrisis tot een kookpunt kwam, is er een Amerikaanse centrale bankier die voorstelt de tot 4,4 biloen dollar uitgegroeide Fed-balans in te krimpen. Uit FT:
Eric Rosengren, the president of the Federal Reserve Bank of Boston, said that if the Fed is in a position to lift rates with “more alacrity” than the one-a-year pace of rate rises seen in the past two years, then officials should be willing to debate reductions in the size of its huge asset portfolio.
Asset backed-securities
Van proefballon tot uitvoering is een lange weg, maar toch. Weet u nog? Die opgeklopte Fed-balans met vooral staatsobligaties en veel vage, onwelriekende hypotheekproducten (de beruchte mortgage backed-securities) was in de eerste jaren na de kredietcrisis de schrik van de markten. Kon niet goed gaan.
Zo ziet het beeld er nu uit. Stabiel. De staatsobligaties (grofweg de helft van de balans) lossen vanzelf af. De Fed rolt die nu nog door. Rosengren vraagt zich dus publiekelijk af of dat nog nodig is. Die asset backed-securities - onder meer de subprime en Alt A-lenigen - moeten op de markt worden verkocht.
Is die er voor zulke producten? Geen idee. Zal, anders begint Rosengren er niet over. Ik herinner mij de Nederlandse overheid die in 2014 1,4 miljard euro overhield aan de Alt A-portfolio van ING die voor 6,6 miljard euro de deur uit ging. Eind 2008 was daar geen eens een markt voor.
Martkverstorend
Kortom, obligaties lossen vanzelf af en voor iedere product is eens een markt of opkoper te vinden. Sinds die ING Alt A-actie maak ik mij zelf geen zorgen meer over centralebankbalansen, hoewel ik tegen ben dat ze aandelen (BoJ!) en (staats)obligaties kopen. Darrvoor ben ik te veel van het laissez faire.
Want wat maakt het eigenlijk uit waar het staat? Of het nou een bank is, verzekeraar, pensioenfonds, een andere grote financiële partij... of een centrale bank? Marktverstorend ja, maar niemand die me eigenlijk nooit een goed antwoord heeft kunnen geven, wat precies het gevaar is van grote centralebankbalansen.
Ik noem geen namen, maar u kent ze: de beurspipo's zoals ik die jarenlang uitdijende centralebankbalansen lieten zien en daarbij vermelden dat ze zich grote zorgen maken. Waarover, waarvoor en waarom zetten ze er dan weer niet bij. Niettemin, met Rosengren nu kan ook dit het begin van het einde zijn.
Never waste a good crisis!
Als de Fed de komende jaren inderdaad die balans gaat aanpakken, dan is alles bijna weer normaal (in de VS) en is de kredietcrisis geschiedenis. Even grof afgerond uit mijn hoofd:
- BBP-groei : 2%
- Inflatie: 2%
- Rente: 2,5%
- Werkloosheid: 5%
- Staatsschuld: 100% BBP
- Begrotingstekort: 3% BBP
- En de dollar? Hoogste niveau sinds de dotcomcrisis
- Oh ja, en de S&P 500 is verdrievoudigd - exclusief herbelegd dividend - maar ook staatsobligaties en vastgoed deden het prima en goud... bleek waardevast. Zoals het hoort :-)
Never waste a good crisis... De Amerikanen hebben het gedaan en op naar de volgende crisis en puinhoop maar weer. Want dat gebeurt echt wel. Eens. Net als een beurskrach. Nu de rest van de wereld nog, Europa voorop. Ook daar heeft FT vandaag een stukje over. Zucht, diep, diepe zucht...