Kent u de economische of blauwe banaan van Europa? Nee, dat is geen geen IEX-geintje, maar grofweg de regio in Europa waar - heel populair gezegd - het geld wordt verdiend. U ziet het aan dit simpele Wiki-plaatje: die loopt ongeveer van Anfield Road in Liverpool tot aan het San Marco Plein in Venetië:
Italië dus. Noord-Italië in dit geval. Want het is een land op twee snelheden. Het noorden is een economisch power house. Wie houdt er niet van Italiaans design en engineering. Zelf ben ik liefhebber van Italiaanse pakken - helaas beetje duur - racefietsen en espressomachines. U denkt vast aan Ferrari, Aprilia et cetera.
Waar ligt de grens, is dat bij Rome? Hoe anders is het zuiden... Goed, zondag dat grondwetreferendum, waaraan premier Matteo Renzi zijn politieke lot heeft verbonden. Geen meninkjes hierover op IEX, maar feiten en data. Ik neem u mee langs tien grafieken uit Reuters Datstream van het land, om een idee te krijgen.
Hoe staat dit derde land van de EU - na Duitsland en Frankrijk - er economsich en financieel voor? Om te beginnen het BBP. Wat voor prachtige motoren de Italianen ook kunnen bouwen, de economische motor wil sinds de kredietcrisis maar niet janken: krimp tot verwaarloosbare groei en magere verwachingen:
De industriële productie is ook al sinds jaar en dag niet om over naar huis te schrijven:
Pluspuntje, met de export gaat het goed. Binnenlandse vraaguitval dus, zegt tegelijkertijd een klein stemmetje in mijn hoofd:
De werkloosheid is torenhoog. Stiekem vraag ik mijzelf bij zulke cijfers altijd af hoeveel er zwart wordt gewerkt, maar dat telt niet in de officiële cijfers:
Italië is berucht om haar overheidsschuld. Die mag er dan ook zijn, de hoogste in de EU. En die is sinds de crisis ook weer fors opgelopen, helaas zonder merkbaar economisch effect:
De rentes daarop lopen intussen weer ietsie op na die enorme EU-brede daling. U hoeft geen raketgeleerde te zijn om te snappen dat dit niet goed voor begroting en schuld is.
Zoals in de hele EU is de inflatie weggevallen, maar de verwachtingen lopen wel op. Dat klonk vaker sinds 2008, maar misschien keert de wal het schip nu echt:
De beurs dan: van de week hadden we nog een filmpje over de FTSE/MIB 30, de Italiaanse hoofdindex op de beurs van Milaan. Die presteert beroerd, maar dat heeft veel te maken met de enorme overweging (40% ofzo ) van financials in deze index.
Geen vrolijk plaatje dus. Amper een rally sinds de beruchte bodem in maart 2009. Laat ik maar geen vergelijking met AEX, Eurostoxx 50 of S&P 500 of MSCI World Index in euro's maken, want dan wordt het helemaal naar.
Wellicht is dit de allerberuchtste Italiaanse grafiek en meteen de reden waarom vooral de banken zo enorm zijn afgestraft op de beurs: ja, de gebakkenluchtleningen. Vooal bekend van Monte dei Paschi. Het wonder van Siena dat die club überhaupt nog bestaat.
Al met al zijn Italiaanse aandelen hierdoor minder duur dan het Europese gemiddelde, maar écht goedkoop kan ik er eerlijk gezegd ook niet van maken. Beslist niet dat ik denk inpakken, wegwezen, wegleggen en over zoveel jaar maar weer eens zien.
Kortom, geen vrolijke Italiaanse cijfers. Het frappante is alleen dat het referendum zondag hier niet over gaat en ook niet over het EU-lidmaatschap van het land. Daar gaan wel alle discussies over. Wellicht mag u vandaag en morgen wat voorzichtige markten verwachten en voor maandag zijn alle opties open.
Zulke extreme reacties als bij Brexit lijkt me sterk, maar u weet maar nooit tegenwoordig. Als handelaar kunt u wellicht maandag uw lol op en voor lange termijn (waarde)beleggers geldt de wijsheid die ik altijd geef bij zulke events. Bedenk heel goed wat dit voor de omzet en winst van uw aandelen betekent.
Want dat is uiteindelijk, in the long run, waarop die dingen worden afgerekend en niet op politiek. Als aandelen sinds 1602 op basis van politiek werden gewaardeerd stonden de indices al lang muurvast op nul kelvin. Om van de Italiaanse Borgia's een eeuwtje eerder maar te zwijgen.