Update 15 maart 2017 - 09:30 uur
De eerste beursnotering van Avantium is een feit. De eerste koers bedroeg 11,65 euro, waarmee de gelukkigen die een aantal aandeeltjes konden bemachtigen meteen 6% rendement maakten.
Het aantal naar de markt gebrachte aandelen bedraagt, inclusief de al uitgeoefende verhogingsoptie 9.401.793 aandelen. Daar komt nog een eventuele greenshoe bij van 15%. Dan hebben we het over een totaal aantal van 10,8 miljoen stukken.
De toewijzing van de aandelen was beperkt, particuliere beleggers die 500 stuks of minder hebben ingeschreven kregen 17,5% toegewezen. Grotere inschrijvers kregen een vast aantal. De tabel met aantallen:
In het huidige beursklimaat lijkt elke IPO een succes te zijn, maar dat is natuurlijk niet altijd het geval. Met inschrijven is het zo, dat veel particulieren zo groot mogelijk inschrijven, om de kans op toewijzing zo groot mogelijk te maken.
Wanneer je echter alles toegewezen krijgt, heb je een probleem. Want velen willen er op de eerste tik uit, en dat gaat dan vaak niet lukken. Dan wordt het opeens een langetermijnbelegging.
Vandaag is het echter feest voor de hit-and-run-beleggers. Met de magere toewijzing was het wel te verwachten dat de koers in ieder geval op dag één hoger zou openen.
Dan moet ik er nog wel bij vertellen dat een groot gedeelte van de nieuwe aandelen (ruim 70%) bij de zogeheten Cornerstone Investeerders terecht is gekomen, zoals RobecoSAM (5 miljoen euro) en APG (30 miljoen euro). Ik mag aannemen dat die vandaag aan de zijlijn blijven.
Voor degenen die Avantium net als deze hoeksteenbeleggers als langetermijnbelegging zien valt er tegen een kleine meerprijs genoeg bij te kopen.
Vorig jaar oktober werd al voorzichtig een eerste schot voor de boeg gewaagd, maar bleek er kennelijk onvoldoende interesse te zijn voor de aandelen. Inmiddels treedt men beter beslagen ten ijs. De komende maand gaat Avantium voor 100 miljoen euro aan nieuw kapitaal uitgeven, en verkrijgt daarmee de zo gewenste beursgang .
Avantium werd in 2000 afgesplitst van Royal Dutch Shell. Het probeert een alternatief te vinden voor de op fossiele grondstoffen gebaseerde plastic materialen waarvan o.a. flessen en folie wordt gemaakt.
Die techniek is zeker kansrijk, want u kent allemaal de verhalen over het plastic afval in de diverse wereldzeeën. Dat biedt een mooi hangijzer voor het bedrijf om zich als duurzaam alternatief te presenteren.
Dit verhaal gaat over de rotzooi die er op 2500 meter diepte ligt bij Groenland, maar u kent ongetwijfeld ook deze jongen, die op zijn manier de plastic soep te lijf wil gaan:
De belangrijkste technologie die Avantium in huis heeft is de XYX-technologie, waarvoor Avantium een joint-venture is aangegaan met BASF. Momenteel staat er een pilot-fabriek in Geleen, maar met het opgehaalde geld straks wil men een nieuwe fabriek bouwen in Antwerpen.
Daar moet die technologie vermarkt gaan worden. Doelmarkten zijn er genoeg, grote bedrijven als Coca-Cola werken al jaren met onder andere Avantium om een milieuvriendelijker alternatief te vinden voor de aloude plastic colafles.
Wie onderstaand videootje ziet van Avantium (toevallig vandaag online gezet) stopt onmiddellijk al zijn geld in die beursgang straks. Of het allemaal zo'n vaart zal lopen is de vraag, maar het idee is duidelijk.
VIDEO
Iedereen is op zoek naar de heilige graal om van biomassa polymeren te maken. Uit dit artikel van het FD blijkt dat DSM (met het Italiaanse Reverdia), AkzoNobel (met het Amerikaanse Itaconix) en ook Corbion hier mee bezig zijn.
Nog geen cijfers
Hoe het bedrijf er cijfermatig voorstaat is nog niet helemaal duidelijk. Dat zal straks, met het publiceren van het prospectus, wel aan de oppervlakte komen. Na afsplitsing van Shell in 2000 kende Avantium in eerste instantie een beperkt aantal grootaandeelhouders, waaronder Shell zelf nog en Akzo.
Al in 2007 probeerde men via een beursgang extra kapitaal op te halen, u ziet onderstaand een screenshot van dagblad Trouw uit die tijd. Dat lukte niet om redenen die u achteraf zelf wel kunt bedenken.
Helaas ging die vlieger op het allerlaatste moment niet op. De huidige CFO, Frans Roerink, blikte in 2011 in he blad MT (hier is de link ) terug op dat avontuur. Ik wil u dat niet onthouden en druk het hier integraal af. Het artikel werd gepubliceerd op 16 december 2011 in MT. Het geeft een mooi inkijkje in de wereld van de haute finance.
Toen Avantium op 22 oktober 2007 aankondigde nog voor het einde van het jaar naar de beurs te willen, was er geen vuiltje aan de lucht. “De voortekenen waren goed”, zegt Frank Roerink, de cfo van het chemisch en farmaceutisch technologiebedrijf, nu ruim vier jaar later.
Ja, er heerste ook destijds al flink wat onrust op de financiële markten, maar eigenlijk kreeg Avantium alleen maar positieve feedback van investeerders. Dat merkte Roerink al bij wat hij het pilot fishing noemt, de periode voorafgaand aan de daadwerkelijke, publiekelijk zichtbare roadshow. “We gingen met de bank langs bij potentiële investeerders en stelden ze de vraag of ze zouden meedoen mocht er zo’n roadshow komen.”
Biobrandstof
Tussen juni en september 2007 deed Avantium dat twee keer. De daar gemeten belangstelling was ruim voldoende voor een beursgang, besloten ze. Terwijl er een investeringsbehoefte lag van 15 tot 20 miljoen euro, communiceerde het bedrijf dat het van plan was 20 tot 30 miljoen euro op te halen. “Op basis van de pilot fishing hadden we ook alle reden aan te nemen dat dit bedrag haalbaar was, al had het ook een markttechnische reden. Bij een hoger bedrag ben je immers een interessanter aandeel”, weet Roerink.
Daarnaast is meer geld ophalen natuurlijk nooit verkeerd: het zorgt voor een fijne buffer op de balans. Tijdens de periode van pilot fishing leerde Avantium ook een lesje in communicatie. Aan de media werd verteld dat het geld gebruikt zou worden voor de ontwikkeling van biobrandstof en medicijnen, terwijl Roerink al wist dat biobrandstof eigenlijk meer iets voor de toekomst was. De zelf ontwikkelde technologie kon op korte termijn vooral chemisch toegepast worden, in bioplastics bijvoorbeeld. “Tijdens de roadshow spraken we over beide toepassingen, maar eerlijk gezegd lag de nadruk vooral op de biobrandstof. Dat spreekt nou eenmaal meer tot de verbeelding, merkten we.”
Roadshow
Eind oktober 2007 keurde de AFM de prospectus goed. Niets leek een geslaagde beursgang nu nog in de weg te staan. In een persbericht van begin november 2007 zei Avantium dat de uitgifteprijs van een aandeel naar verwachting tussen de 12,5 en 16 euro zou komen te liggen, aan dagblad Trouw vertelde Roerink dat het bedrijf een belang van tegen de 35 procent naar de beurs wil brengen. Daarmee zou het bedrijf worden gewaardeerd op 50 tot 60 miljoen euro.
In de eerste week van de roadshow, die op 5 november begon, werd al op een derde van het totale aandelenaanbod ingeschreven, 40 procent van de belangstelling kwam van particulieren. Roerink: “Ondanks alle onrust op de financiële markten, die er toen al was, ging het nog beter dan we hadden durven dromen.”
Bear Stearns
Maar toen ging het toch mis. Op 15 november, de dag voor de geplande beursgang, verlaagde Standard & Poor’s de kredietwaardigheid van de Amerikaanse bank Bear Stearns, waardoor de toch al wat afwachtende investeerders plots nóg voorzichtiger werden. Vooral de grotere partijen, die hadden toegezegd interesse te hebben, haakten af, herinnert Roerink zich. “Een van de belangrijkste fondsen vertelde dat ze wel wilden, maar het niet konden en ook niet móchten. Voor risicovolle beleggingen, waar Avantium onder viel, kregen ze maar een beperkt mandaat.”
Nog geen 24 uur te gaan voor de daadwerkelijke beursgang begonnen tien grote partijen steeds meer te twijfelen. Zouden ze nog wel aandelen kopen? “Ze keken elkaar aan en wachtten af wat de ander zou doen. Allemaal hadden ze een bepaald inlegbedrag toegezegd, maar allemaal zeiden ze alleen mee te gaan als de ander het ook zou doen.”
Tijd voor crisisoverleg. Fortis, de bank die Avantium klaarstoomde voor de beursgang, stelde voor om de prijs van een aandeel te verlagen, maar daar wilde het bedrijf zelf niet aan. Roerink: “Ik was met onze ceo Tom van Aken in overleg – we keken elkaar diep in de ogen aan. Het is iets wat je voelt in je onderbuik. We besloten na lang overleg aan onze eigen strategie vast te houden. Voor ons was de beursgang vooral bedoeld om onze plannen te financieren. Of dat via de beurs ging of via de private weg, dat was ons eerlijk gezegd om het even.”
Het duo legde het dilemma ook voor aan de toenmalige aandeelhouders, vooral venture capitalpartijen, waaronder Alpinvest. De Raad van Commissarissen, onder leiding van Ian Kent, steunde het duo. En zo maakte Avantium op 15 november 2007 bekend dat de gevraagde notering aan Euronext werd ingetrokken. Roerink: “Er was veel tijd en geld in de voorbereiding gaat zitten. Ja, het was even slikken toen het niet doorging”.
Het jaar daarop wist Avantium toch geld op te halen bij private investeerders. Navitas Capital , dat momenteel één van de partijen is in de overnamesoap rond De Telegraaf, was één van de eersten die toehapte, net als het Capricorn Cleantech Fund (dat samenwerkt met Quest for Growth) en ING. Samen investeerden zij 18 miljoen euro.
Drie jaar later, in 2011, deed Avantium opnieuw een kapitaalronde en haalde het 30 miljoen euro op. Ook de Nederlandse Staat verstrekte Avantium toen een innovatiekrediet van 5 miljoen euro.
Eind 2011 opende het met dat geld een pilotplant in Geleen. Nog een interessante opmerking uit dat interview met Roerink in MT:
Ooit zal het moment aanbreken dat de huidige investeerders uit het bedrijf willen stappen, en dan hoort een beursgang wederom tot de mogelijkheden, denkt Roerink. Zolang de omstandigheden juist zijn, kan dat voldoende voordelen opleveren, zegt hij nog altijd.
Wel,dat moment is dus nu aangebroken. Tenminste, het opgehaalde geld gaat volledig naar Avantium maar met de beursnotering wordt het, waarschijnlijk na een lock-up van een half of een heel jaar, voor de bestaande aandeelhouders goed mogelijk uit te stappen.
Inberg heeft geen positie in Avantium