Brexit heeft al aardig wat (politieke) ambities doen sneuvelen en ook de governor van de Bank of England, Mark Carney, dreigt nu een mogelijk record op zijn buik te kunnen schrijven. Carney was namelijk hard op weg om de eerste Britse centrale bankier sinds 1949 te worden die in zijn hele ambtsperiode niet één keer de rente veranderde. (Carney is zelf overigens geen Brit, maar een Canadees.)
We hadden het hem graag gegund - de BoE heet hier op de redactie niet voor niets The Royal Society for Keeping Rates Unchanged - maar ja, toen kwam Brexit en was alles anders. In deze flatliner-grafiek dreigt deze zomer weer een eerste rimpeling te komen:
Vorige week dinsdag kondigde Carney al een onmiddellijke versoepeling van de kapitaalseisen voor Britse banken aan en de markt houdt er serieus rekening mee dat hij donderdag, als het monetaire beleidscomité weer vergadert, zal besluiten tot een verlaging van de Britse rente.
Vrij naar Draghi
De markt gaf zo'n verlaging vorige week al een 78%-kans, hoewel sommige analisten verwachten dat Carney nog één keer zijn vertrouwde sein 'unchanged' geeft en pas in augustus verlaagt.
Na het Britse pond, vastgoedfondsen (hoi Aegon), de banenmarkt en de prime minister en diverse van zijn opvolgers, moet nu dus ook The Royal Society door de knieën. Maar Carney kan weinig anders. De economie dreigt niet alleen te vertragen, hij ìs volgens velen al aan het vertragen.
Gevolg is dat Carney straks niet alleen een rimpelloos track record kwijt is, maar ook teksten gaat uitslaan die rechtstreeks uit de verzamelde werken van Mario "whatever it takes" Draghi lijken te komen. Carney eind vorige week:
"The bank can be expected to take whatever action is needed to promote monetary and financial stability, and as a consequence, support the real economy"
Europese toestanden, dus eigenlijk. Een beetje Brit moet daar de ironie wel van kunnen inzien.