Het beleggen in aandelen die een goed dividend genereren is één, maar om dit verder te optimaliseren en de volatiliteit te verlagen is twéé. In het Verenigd Koninkrijk is dit al jaren een populaire beleggingsstrategie, mede omdat op de Britse beurs relatief veel aandelen genoteerd staan met een goed dividendrendement.
Uit onderzoeken (waaronder dat van JP Morgan Asset Management) blijkt dat circa tweederde van de Europese beleggers op zoek is naar inkomsten uit beleggingen, circa eenderde zou dan gaan voor uitsluitend vermogensgroei.
Ik denk dat door verdergaande vergrijzing en versobering van pensioenen het inkomstenbeleggen nog belangrijker gaat worden.
Lastig overstappen
Ook door de extreem lage rente worden beleggers die jarenlang vertrouwden op gestage cashinkomsten uit het obligatiegedeelte van hun portefeuille tot deze strategie aangetrokken. Echter, obligatiebeleggers kunnen vanwege hun beleggingsprofielen, niet naar aandelen overstappen.
Een ruil van obligaties naar vastgoedfondsen, dat rendement verhogend zou kunnen werken, is dan niet mogelijk. Immers, bij stijgende rentes en bij dalende valutakoersen ben je slechter af met (defensieve) obligaties dan met (offensieve) aandelen, die zich beter aan deze omstandigheden aanpassen, maar dit terzijde.
Goed en stabiel
Ik heb gezocht naar aandelen en strategieën die zorgen voor een goed en stabiel rendement. Hoe gaat dit nu in zijn werk?
In principe gaat het om aandelen die minimaal 3% bruto dividend genereren op basis van de getaxeerde dividenden over 2015, waarbij er voldoende spreiding moet zijn naar titels en sectoren.
Indien dit dividendrendementpercentage daalt, zullen de betrokken aandelen worden verkocht en geruild worden tegen andere aandelen die wel 3% rendement geven, uiteraard zonder dat risico’s toenemen. Daarnaast houd ik rekening met de volgende criteria:
- De pay-out ratio is minder dan 85%. Dit geeft aan welk deel (%) van de winst wordt uitgekeerd aan dividend. Als dit blijvend een hoog percentage is, is er een risico dat bij dalende resultaten het dividend in de toekomst niet meer gehandhaafd kan worden.
Een uitzondering zijn de vastgoedfondsen, die onder het Nederlandse Fiscale regime (FBI) vallen. Bij deze fondsen geldt dat ter voorkoming van dividendbelasting de fiscale winst geheel uitgekeerd moet te worden
- Ten minste zeven jaar stabiel of stijgend dividend. De betrokken onderneming heeft ten minste zeven jaar een stabiel of stijgend dividend uitgekeerd. Als dit trackrecord niet wordt gehaald is het aandeel nog niet stabiel genoeg om in deze portefeuille opgenomen te worden
- Acceptabele schuldverhouding van de onderneming. Als de netto schuld 3,5 maal het bruto bedrijfsresultaat (de EBITDA) overtreft is er een risico dat in de toekomst het dividend niet meer geheel betaald zou kunnen worden omdat bijvoorbeeld bankconvenanten overschreden worden als resultaten gaan tegenvallen.
Voor financiële waarden gelden andere verhoudingen. Bij banken en verzekeraars moet het eigen vermogen minimaal 4% van het balanstotaal zijn, terwijl bij vastgoedfondsen de maximale financiële leverage niet meer dan 50% mag zijn van de van de totale activa.
- Voldoende liquiditeit. De marktkapitalisatie van de onderneming moet minimaal 5 miljard euro zijn.
- Goede spreiding van sectoren. Een sector mag niet meer dan 20% van het totaal uitmaken
In de tabel hieronder staan tien aandelen die aan deze criteria voldoen.
Nu instappen?
Is nu nog in hoogdividendaandelen beleggen geen mosterd na de maaltijd? Er zijn namelijk nog honderden aandelen die aan deze criteria voldoen maar het aantal neemt wel snel af.
- Wolters Kluwer en Ahold voldoen door de recente stijging van koersen niet meer aan het 3%-criterium.
- Utiliteitsbedrijven kampen met lagere dividenden, ondanks dat vele nog wel een dividendrendemnt van 3%+ genereren.
- Voor de blue chips als Roche, Unilever, Procter & Gamble en Coca-Cola spant het erom.
- Ondanks dat Heineken haar pay-out geleidelijk verhoogd, wordt de 3% grens bij lange na niet gehaald.
Zoals uit de tabel blijkt, is er keus genoeg qua sectoren, en dan heb ik het nog niet eens over de tabaksondernemingen, die goede dividendbetalers zijn.
Bron: dividendtaxaties 2015 zijn consensusdata van Bloomberg.
Eigen aandelen
Uiteraard zijn er ook ondernemingen die aandelen inkopen, teneinde de winst per aandeel te laten toenemen. Dit kan positief zijn voor beleggers maar niet per definitie voor inkomstenbeleggers.
Inkomstenbeleggers willen vrij zijn in hun bestedingen en in het geval hierboven beslist het management dat een deel van de vrije cashflow wordt gebruikt voor het inkopen van aandelen. Vaak is er gelukkig wel sprake van én dividendverhoging én aandeleninkoop. Afgelopen week kondigde Ahold en Wolters Kluwer aan beide te doen.
Overigens zijn de dividendaankondigingen niet tegengevallen. Wel blijkt dat kapitaalintensieve ondernemingen die onder financieel toezicht staan, zoals banken en verzekeraars, het dividendbeleid niet helemaal in eigen hand hebben.
Bij andere kapitaalintensieve ondernemingen (zoals grondstoffenondernemingen, telecom en utiliteitsbedrijven) spelen de toekomstige investeringsplannen een rol en in welke mate deze de afschrijvingen overtreffen.
Extra rendement
De asset light-ondernemingen (als je de waarde van immateriële activa niet meetelt) zoals uitzendbureaus, farmaceuticals en ondernemingen met sterke consumentenmerken kunnen wel een forse pay out-ratio hanteren, maar vaak wordt de free cashflow weer gebruikt om overnames te doen.
Voor beleggers die naast dividend nog een extra rendement willen genereren, is er de mogelijkheid om gestaag en doordacht gedekt calls te schrijven op de aandelenposities.
Daarmee wordt de cashflow die de binnenkomende dividenden al genereren, nog eens verhoogd. De koerspotentie omhoog wordt door gedekt calls te schrijven wel voor een belangrijk gedeelte weggegeven.