Obligatiehouders beleefden in 2014 een verrassend goed jaar. Wederom mag je wel zeggen. De mooie obligatierendementen waren begin 2014 zeker niet verwacht. Iedereen ging toch wel uit van stijgende rentes. Lager kon niet, zo was de gedachte.
Tja, de Europese rente is vorig jaar desondanks gehalveerd. Inmiddels bedraagt de rente voor de Nederlandse tienjaars een schamele 0,5%. Onlangs verkocht de Nederlandse staat een lening met een looptijd van drie jaar tegen een negatieve rente. Ofwel, Dijsselbloem krijgt geld toe voor de schulden die hij moet financieren.
Wat een heerlijkheid! Maar ook Amerikaanse staatsleningen deden het in 2014 met een plus van 5% heel behoorlijk. De volledige afwezigheid van inflatiedruk en de achterblijvende economische groei in grote delen van de wereld, met uitzondering van de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk, hebben obligatiehouders in de kaart gespeeld.
Meer risico, minder rendement
Voor risicovollere obligaties was 2014 een moeilijker jaar. Highyield-obligaties en emerging debt, toch wel de lievelingen binnen fixed income van de jaren ervoor, verging het minder goed. Het rendement voor high yield bedroeg rond de 2%.
Een kwart van de markt voor niet-kredietwaardige leningen bestaat uit Amerikaanse energiebedrijven. Die hebben de afgelopen jaren vele miljarden gestopt in de schalierevolutie. Met de huidige olieprijs wordt de kans steeds groter dat veel van deze schulden niet meer worden afbetaald. Toen de olieprijs begon te dalen, ging de highyield-markt onderuit.
Voor emerging debt, schuld uit opkomende markten, speelden andere zaken. Landen, die het moeten hebben van de export van grondstoffen zoals Rusland en Brazilië, zagen hun inkomsten drastisch verminderen. Dat is slecht voor de kredietwaardigheid waardoor rentes opliepen.
Ook voor de waarde van de verschillende lokale munten betekende het slecht nieuws. Internationale beleggers kozen eieren voor hun geld en verhuisden hun geld naar de Europese periferie waar megawinsten werden verdiend.
Al met al leidde dat tot de volgende obligatierendementen in 2014 (bron Robeco):
- Duitse staatsleningen: 0,3%
- Amerikaanse staatsleningen: 4,9%
- Japanse staatsleningen: 4,7%
- Spaanse staatsleningen: 16,7%
- Europese bedrijfsleningen: 8,4%
- Amerikaanse bedrijfsleningen: 7,3%
- High yield wereldwijd: 2,3%
- Emerging debt (in dollars): -5,6%
Positieve trend
Hoe nu verder? Bij Robeco zien ze nog altijd prima obligatiekansen. Zolang inflatiedruk afwezig is en delen van de wereld met deflatie flirten, zal er volgens de Rotterdamse assetmanager niet al te veel in het obligatielandschap veranderen. Speciale Rotterdamse aandacht zal gaan naar looninflatie. Hogere looneisen beschouwt Robeco als een game changer.
Volgens Ed Yardeni, een veelgevraagde Amerikaanse beleggingsgoeroe, is de trend van de obligatierente nauw gecorreleerd aan de trends in inflatie en bevolkingsopbouw. Die trends zijn volgens hem positief voor obligaties. Inflatie neemt af en het aantal ouderen neemt alleen meer verder toe. Oudere mensen beleggen direct of indirect enkel en alleen in obligaties en dat drijft de koersen verder op.
Particulieren die uit hebzucht of uit veiligheid obligaties zoeken, kunnen kiezen uit honderden beleggingsfondsen. Uit vaderlandsliefde (een slecht beleggingsargument) en uit kostenoverwegingen (een goed beleggingsargument) beperk ik me tot twee redelijk succesvolle wereldwijd gespreide beleggingsfondsen van eigen bodem:
Welke is de beste?
Doestellingen:
“Rorento belegt wereldwijd in voornamelijk staats en bedrijfsobligaties en profiteert van renteschommelingen. De belangrijkste verantwoordelijkheid van de portfoliomanager is het vaststellen van de verhouding staatsobligaties en bedrijfsobligaties waarin het fonds belegt.”
“Het ING Global Obligatiefonds belegt wereldwijd in staatsobligaties en bedrijfsobligaties van zeer hoge kwaliteit (hoge kredietwaardigheid). De ING beleggingsspecialisten selecteren de meest aantrekkelijke obligaties en spelen actief in op renteverschillen tussen leningen. Door de brede spreiding over kwaliteitsobligaties is het risicoprofiel laag.”
Waardering Morningstar:
- Rorento: drie sterren
- ING Global Obligatiefonds: vier sterren
Rendement:
- Rorento: 1 jaar = +7,21%, 5 jaar = +5,23% gemiddeld per jaar
- ING Global Obligatiefonds: 1 jaar = +16,96%, 5 jaar = 6,71% gemiddeld per jaar
Portefeuille:
- Rorento: iets minder dan 50% van de portefeuille bestaat uit obligaties met de hoogste kredietwaardigheid (A, AA of AAA). Maar liefst 36,6% heeft BBB.
- ING Global Obligatiefonds: Het fonds zegt te beleggen in obligaties van zeer hoge kwaliteit, dus dat impliceert A of hoger. De toptien-posities bestaat in ieder geval uit staatsobligaties van Duitsland, Verenigde Staten, Japan en het Verenigd Koninkrijk.
Omvang fonds:
- Rorento: 1360 miljoen euro
- ING Global Obligatiefonds: 730 miljoen euro
Kosten:
- Rorento: 0,53% per jaar
- ING Global Obligatiefonds: 0,50% per jaar
Conclusie
Het wereldwijd gespreide obligatiefonds van ING heeft niet alleen een hogere waardering van Morningstar, maar heeft het op de korte en lange termijn beter gedaan dan de concurrent van Robeco.
Het ING-fonds heeft met name geprofiteerd van de mooie rendementen van de kredietwaardigste obligaties. Rorento zit breder in de markt en boekte daarom minder winst. De kosten maken niet uit. Die zijn voor beide fondsen even laag.