Hij schijnt volgens sommigen voorbij te zijn, maar voor velen van ons is de herinnering aan de diepste dalen van de eurocrisis nog springlevend. In onze serie rondom het tienjarig jubileum van de turbo zijn we aangekomen in 2010, het jaar waarin Griekenland besloot dat het ons iets moest vertellen.
De Grieken hadden lange tijd verhuld dat hun staatsfinanciën volledig waren ontspoord, in 2010 bleek dat onhoudbaar. De crisis die volgde zien we allemaal nog voor ons: de Europese crisistoppen zonder consensus, een-tweetjes tussen Merkel en Sarkozy, de besmetting naar de "PIIGS" en de magische woorden "whatever it takes" waarmee Mario Draghi de tikkende tijdbom - in ieder geval voorlopig - demonteerde.
De belangrijkste vluchthaven in die dagen was - naast goud - de goudgerande Zwitserse frank. Nooit te beroerd om vraag te verzoenen met aanbod introduceerde RBS in juni 2010 een turbo short op de wisselkoers euro-Zwitserse frank (EURCHF).
Zwitsers plafond
In het jaar dat volgde beleefde deze Sloop-de-crisis-turbo zijn hoogtijdagen. Van een uitgifteprijs van rond de 7 euro klom de turbo op tot een niveau van 38,50 in augustus 2011, toen de eurocrisis heftiger dan ooit om zich heen greep. Daarna was het snel uit met de pret, toen de Zwitserse centrale bank besloot de spectaculaire opwaardering van de frank de nek om te draaien, door een bodem van 1,20 frank per euro in te stellen.
Met een stoploss van 1,32 lijkt de turbo daarmee gedoemd om als een soort Vliegende Hollander eeuwig de valutazeeën te blijven bevaren: de euro is nog lang niet sterk genoeg om ook maar inde buurt van die 1,32 te komen, terwijl de SNB een barricade heeft liggen bij een upside die groter dan 1,20 is. Maakt niet uit, deze Zwitserse turbo heeft gedaan waar hij voor in het leven is geroepen; onsterfelijkheid is zijn dank.
Technische situatie volgens Nico Bakker
"In de afgelopen tien jaar zijn er op heel veel onderliggende waarden turbo’s uitgegeven, ook op minder gangbare titels. Dit is ook een van de voordelen van turbobeleggen, je hebt toegang tot beleggingsobjecten die niet altijd makkelijk verhandelbaar zijn. Een belangrijke categorie is die van de valuta.
Toen was een trend heel gewoon
"In deze bijdrage aandacht voor de uitstaande turbo shorts op het valutapaar euro-Zwitserse frank uit 2010. Laat ik meteen maar even terug gaan naar de jaren 2008, 2009 en 2010, toen er op de weekchart van dit valutapaar sprake was van een ferme downtrend.
"Dit is niet zichtbaar op de afgebeelde grafiek, maar de beren hadden toen stevig de touwtjes in handen. Vanaf niveaus rond 160 zakte de koers rap onderuit tot een dieptepunt op 110 in 2011. Daarna volgde een lange periode van stabilisatie rond 120. Straks de huidige technische conditie.
"Het moge duidelijk zijn dat actieve beleggers uitstekend konden profiteren van de forse downtrend door turbo’s short aan te schaffen. Je hebt de onderliggende waarde, in dit geval een valutapaar, niet in bezit, maar verdient toch aan een koersdaling. Een onnatuurlijk gevoel voor veel beleggers, maar dat is een kwestie van wennen.
Klik op de grafiek voor een grote versie
Nu weinig trendmatigheid
"De actuele weekgrafiek oogt wat rommelig maar wel met een negatieve bias voor de euro. Er is immers sprake van koersvorming onder een licht dalende gemiddeldelijn, de candles kleuren zwart en de RSI beweegt onder de 50-lijn.
"Maar de swings zijn voorlasnog beperkt. Op 1,21 ligt reeds steun, op 1,2250 ligt de eerste rode streep als weerstand. Met andere woorden, de euroberen hebben de touwtjes in handen, maar pas onder 1,21 gaan ze er echt van door. Dan wordt het opnieuw turbotijd short."
