En ineens is het er weer: economische groei. Op het moment dat je er niet meer in gelooft, ontwaakt Nederland uit zijn zachte winterslaap. Dit jaar groeien "we" met 0,75%, en volgend jaar gaat daar met 1,25% nog een schepje bovenop, zo voorspelt het Centraal Plan Bureau (CPB).
De gunstige cijfers hadden een grotere impact op de koersen van de coalitiepartners in de opiniepeilingen dan op de AEX. De hoopgevende cijfers waren dan ook niet op alle gebied juichend. Het grootste groeipercentage is daar waar je het liever niet ziet: de werkloosheid.
Deze neemt in 2014 met 8% toe tot 650.000. Pas volgend jaar zal een dalende trend inzetten. Minister Lodewijk Asscher van Sociale Zaken en Werkgelegenheid maakt zich zorgen, maar zit niet stil. "Ik doe alles wat in mijn vermogen ligt om ervoor te zorgen dat mensen aan de slag blijven of nieuw werk kunnen vinden'', zo stelde de minister annex vice-premier kordaat.
Vermogensbelasting is nooit genoeg
Collega Jeroen Dijsselbloem ziet werkloosheid ook als een probleem. De minister van Financiën, eveneens met een dubbelfunctie vanwege zijn eurogroep-voorzitterschap, wil net als Asscher de werkgelegenheid stimuleren. In dat kader lijkt het hem een zinvolle stap het belastingstelsel aan te passen.
De belasting op arbeid moet omlaag, teneinde meer banen te creëren. Op zichzelf is dát een prima idee, maar het plan moet wel gefinancierd worden. Natuurlijk via milieuheffingen, een gedachte waaraan je niet snel de handen brandt. Maar Dijsselbloem heeft nog een ander plannetje. Hij wil de belasting op spaargeld verhogen.
De belasting op vermogen is voor sommige politici nooit genoeg. Bij de banken die in handen van de staat zijn, mag je heel blij zijn met een rente van circa 1,5% op je spaargeld. Je kunt 10 keer naar de voorwaarden kijken, het gaat toch echt om dit soort percentages. Aan de rente die daadwerkelijk via de spaarrekening binnenkomt, wordt duidelijk dat deze percentages echt kloppen.
En we betalen al 80%
Nee hoor, zegt de overheid, u heeft dit jaar 4% rente ontvangen. En daar betaalt u dan 30% belasting over. Zo ontstaat de vermogensrendementheffing van 1,2% over het gespaarde vermogen. Dat betekent dat u in feite, bij een rente van 1,5%, een slordige 80% belasting over het rendement op uw vermogen betaalt.
Lees ook: Waarom betaal je nog 80% belasting over spaarrente?
Natuurlijk, ik weet het, er is een kleine vrijstelling. Maar van elke cent rente boven die limiet, gaat 80% naar Dijsselbloem. Dat vooral de risicomijdende beleggers de klos zijn, en voor een belangrijk deel opdraaien voor de kosten van de crisis, blijkt ook uit de lagerentepolitiek van de monetaire autoriteiten.
Normaal behoren financieel zwakke bedrijven - en daar kon en kan de bankensector toch zeker toe gerekend worden - een hoge rentevergoeding te betalen als zij geld willen lenen. Door de langdurige lagerentepolitiek is dat nu niet het geval, en dat geldt in extreme mate voor de spaarrente.
Bijklussen met klantgegevens
Onder normale omstandigheden zou deze zeker 4% moeten bedragen. Stel de monetaire autoriteiten slagen er gedurende een periode van tien jaar in de rente "onnatuurlijk" te drukken met zo'n 2,5%. Een vermogen van 100.000 groeit bij 1,5% rente uit tot "slechts" 116.000 euro, in plaats van 148.000 bij een rente van 4%.
De risicomijdende belegger heeft op deze wijze 32.000 euro van zijn aanvangsbedrag aan het economische herstelbeleid mogen bijdragen. Gelukkig kan de bankklant binnenkort bijklussen en op deze manier zijn inkomsten wat vergroten. ING gaat klantgegevens aan adverteerders beschikbaar stellen zodat u en ik gerichte aanbiedingen met een mooie korting kunnen verkrijgen.
Helaas wordt dat voordeeltje ons ook door de neus geboord, want de politiek is in alle staten. De privacy wordt mogelijk aangetast en de bank begeeft zich met dit soort initiatieven op een hellend vlak, zo zijn de eerste reacties. Politici die zich over dit soort onschuldige initiatieven druk maken, doen waarschijnlijk geen boodschappen bij Albert Heijn, bellen niet mobiel en onttrekken zich ook op veel andere gebieden aan de moderne samenleving.
Duimschroeven
Maar goed, terug naar Dijsselbloem. Onze gevierde minister ziet kennelijk alle ruimte om de duimschroeven voor de spaarder nog verder aan te draaien. Rust hij niet eerder voordat het effectieve belastingtarief op vermogensrendement oploopt tot boven de 100%?
Het ziet er wel naar uit, het doel heiligt de middelen als het om de werkgelegenheid gaat. Het is duidelijk: Dijsselbloem doet alles wat in úw vermogen ligt om ervoor te zorgen dat mensen aan de slag blijven of nieuw werk kunnen vinden'.