Energiedrank van 745 miljard dollar

De twijfel over de daadwerkelijke effectiviteit van quantitative easing (QE) lijkt in stroomversnelling te komen. Begin augustus kwam een rapport van de Federal Reserve Bank van San Francisco How Stimulatory Are Large-Scale Asset Purchases (antwoord: valt tegen). Op Bloomberg verscheen vorige week Economists in Jackson Hole Say QE Less Potent Than Fed Believes en CNBC was afgelopen maandag nog iets explicieter: Lessons learned from the Fed’s $745 billion mistake.

Ja, de Amerikaanse economie doet het beter dan de Europese, en zij hebben ‘ge-QE-ed’, maar is er een verband? Het deed me denken aan de kop: Depressieve kinderen voelen zich beter na energiedrankje uit het boek Thinking, Fast and Slow van Daniel Kahneman. Deze kop was door Kahneman zelf verzonnen, maar het is echt waar.

Als je een groep depressieve kinderen een paar maanden energiedrankjes geeft, zullen ze zich steeds beter gaan voelen. Dat was echter ook het geval geweest als je ze af en toe op hun hoofd had laten staan of elke dag twintig minuten een kat had laten aaien. Immers, een groep zeer depressieve kinderen zijn depressiever dan andere kinderen en hierdoor zal deze groep na verloop van tijd meer richting het gemiddelde bewegen.

Regressie naar het gemiddelde heet dat. En de conlusie dat het energiedrankje heeft geholpen, is op zijn minst voorbarig zonder verder onderzoek. Het is duidelijk dat QE veel effecten heeft gehad, zoals alleen al blijkt uit de impact van de verwachting dat de steun wordt afgebouwd. Ik kan me echter niet aan de indruk ontrekken dat de aantrekkende Amerikaanse economie meer door regressie naar het gemiddelde dan door het QE-energiedrankje kan worden verklaard.