In Lekker duurzaam is anders had ik het over de Indiase ondernemingen Vedanta Resources en Sterlite Industries. Die hebben problemen met de overheid en met de lokale bevolking rondom milieuregels en mensenrechten.
In Manipulatie en milieu keek ik naar banken die grondstoffen, gemaakt door die bedrijven, verhandelen. Dat gaat helaas niet altijd op een nette manier. Welke connecties hebben die banken nog met zo’n onderneming? En wat moet de (verantwoorde) belegger daarvan vinden?
Ik pak de Eerlijke Bankwijzer erbij, een initiatief van maatschappelijke organisaties als FNV, Milieudefensie, Amnesty International en Oxfam Novib. Zij publiceren overzichten hoe de Nederlandse banken scoren op milieu- en sociale criteria, ingedeeld naar thema’s en sectoren.
Zo krijgt u een beeld van het relevante kredietbeleid van de bank. Maar wat als u bijvoorbeeld wilt weten welke bank de Tuticorin smelter van Sterlite financiert, en wat haar overwegingen zijn?
Projecten en kredieten
Veel grote banken zijn actief in de wereldwijde markt van projectfinanciering en kredieten aan grote ondernemingen. Kijk maar eens bij de internationale zus van de Eerlijke Bankwijzer, BankTrack. Als u zoekt op Vedanta Resources, dan komt u veel van de zaken tegen waarover ik laatst schreef.
Ik kijk ook op die websites. Ik wil namelijk een beeld vormen van het financieringsbeleid van mijn collega’s op het gebied van milieu- en sociale zaken. Banken helpen ondernemingen om grote projecten te financieren. Mijnbouwinstallaties, dammen, havens en energiecentrales - ze zijn allemaal peperduur en leveren pas na verloop van tijd geld op.
Als zo’n gigantische installatie vanwege milieuvergunningen of sociale onlusten stil ligt, kost dat per dag klauwen met geld: afschrijving, onderhoud, reparaties en vooral gemiste opbrengsten. Als dat lang genoeg zo doorgaat, dan kan de eigenaar in de problemen komen, omdat die met contanten bij moet springen.
Dat raakt vroeg of laat weer de bank die de kredieten had verstrekt. Omdat slecht lopende kredieten de winstgevendheid van een bank aantasten, kijkt de belegger van die bank mee.
Equator Principles
SNS is daarom een paar jaar terug met de Zwitserse grootbanken UBS en Crédit Suisse in gesprek gegaan. We delen de namen van onze gesprekpartners overigens normaal gesproken niet. Hier maken we een uitzondering, omdat de dialoog heel positief verliep, en wij de banken vooraf van deze publicatie op de hoogte hebben gesteld.
Beide banken gingen niet naar onze tevredenheid met de Equator Principles om. Dat is een internationaal gezaghebbende richtlijn over milieu- en sociale risico’s in projectfinanciering.
- UBS onderschrijft die principes niet, terwijl het overgrote merendeel van projectfinanciers wereldwijd dat wel doet.
- Crédit Suisse ondertekent het wel, maar rapporteerde er niet goed over.
In onze gesprekken heeft UBS ons uitgelegd dat het geen projectfinanciering verstrekt die onder de reikwijdte van de Equator Principles valt. Omdat UBS aangeeft milieu- en sociaal risicomanagement belangrijk te vinden, hebben ze vrijwillig de nodige interne procedures opgesteld. Die hebben ze met ons gedeeld en we waren redelijk gerustgesteld. Het feit dat UBS tot op de dag van vandaag de Equator Principles niet omarmt, lijkt een principekwestie.
Crédit Suisse is wel ondertekenaar van de principes, maar we zagen tekortkomingen in de berichtgeving erover. De bank gaf te kennen onze ideeën waardevol te vinden en aan verbetering te werken. Nu rapporteert Crédit Suisse opgesplitst naar zwaarte van milieu- en sociaal risico van een project, de omvang van de financiering, regio en sector.
We zijn blij hieraan door kritische maar goede gesprekken een steentje bijgedragen te hebben. Hopelijk dat BankTrack door ons toedoen een paar dodgy deals minder tegenkomt.
SNS AM, de werkgever van Adamini, houdt namens haar klanten posities aan in UBS en Crédit Suisse. De tekst wil niet de suggestie wekken dat UBS of Crédit Suisse specifiek de Tuticorin Smelter financieren. Het is als voorbeeld van een project enerzijds en een financiële instelling anderzijds bedoeld.