Valutarisico afdekken heeft geen zin

De Amerikaanse dollar heeft het zwaar dit jaar. Kreeg je begin dit jaar voor een euro slechts 1,04 dollar, inmiddels is dit opgelopen naar 1,17. Ten opzichte van de euro is de dollar zo’n 13% minder waard geworden. Dat is best veel. Zeker als dat in zes maanden gebeurt, zoals in de eerste helft van dit jaar. Sinds begin juli is de euro-dollarkoers weer stabiel.

Bekijk je het echter op lange termijn, dan stelt de ontwikkeling van de wisselkoers in de eerste helft van dit jaar weinig voor. Zoals duidelijk te zien is op de grafiek hieronder, die de ontwikkeling van de euro-dollarwisselkoers toont vanaf de introductie van de euro in 1999. Vooral de afgelopen tien jaar is de euro-dollarwisselkoers erg stabiel. Hij beweegt binnen een smalle bandbreedte van ongeveer 1 tot 1,20 dollar voor een euro. Ook dit jaar is de wisselkoers binnen die bandbreedte gebleven. Er gebeurt dus eigenlijk niets bijzonder.

Hoewel de daling van de dollar best meevalt, wordt er wel veel over geschreven en gesproken. En dat zet ook aandelenbeleggers aan het denken. Die zien dat het rendement van de MSCI USA Index dit jaar 1,5% is zonder afdekking van het valutarisico en 13,4% is met afdekking van het valutarisico. En beginnen zich af te vragen of het niet beter is het valutarisico van beleggen in Amerikaanse aandelen af te dekken. Maar zoals altijd bij beleggen: het loont om wat verder te kijken dan de kortetermijnontwikkelingen.

Minder risico? Nee.

Er is aardig wat onderzoek gedaan naar de voor- en nadelen van het afdekken van het valutarisico. De uitkomsten van al die onderzoeken zijn niet geheel eenduidig. Het hangt nogal af van welke valuta’s je onderzoekt en over welke tijdsperiode. Maar grosso modo kan worden geconcludeerd dat bij een wereldwijd gespreide aandelenportefeuille het afdekken van valutarisico weinig zin heeft. Op de korte termijn leidt het veelal wel tot een wat lager risico, maar de risicobeperking is meestal klein. De kortetermijn-standaarddeviatie ligt een paar procentpunt lager. Weinig indrukwekkend vergeleken bij de koersschommelingen die aandelenbeleggers gewend zijn.

Bovendien zijn er ook periodes waarin het risico van een afgedekte aandelenportefeuille zelfs wat hoger is dan een onafgedekte portefeuille. En, het belangrijkste: op de lange termijn zorgt het afdekken van valutarisico niet voor minder risico. Over periodes van tien of twintig jaar is het risico van een wereldwijde aandelenportefeuille met en zonder het valutarisico afgedekt vrijwel hetzelfde. Over de afgelopen twintig jaar, sinds de oprichting van Meesman in 2005, was de standaarddeviatie van de MSCI World Index zonder valutarisico afgedekt zelfs iets lager (13,4%) dan met valutarisico afgedekt (14,5%). Het toonaangevende onderzoek naar langetermijnrendementen wereldwijd (Triumph of the Optimists, van drie hoogleraren van de London Business School) concludeerde begin deze eeuw dan ook dat ‘Currency risk is small over the long term’.

Minder rendement? Ja.

Bovendien gaat het niet alleen om de vraag of valutarisico afdekken het risico verlaagt, maar ook wat het met het rendement doet. En de ervaring leert dat valutarisico afdekken flink wat rendement kan kosten. Kijken we weer naar de afgelopen twintig jaar, dan zien we dat de MSCI World Index met valutarisico afgedekt aanzienlijk slechter heeft gepresteerd dan zonder valutarisico afgedekt: 6,3% per jaar versus 8,6% per jaar.

Valutarisico afdekken brengt kosten met zich mee. Hoe groot die kosten zijn hangt van een aantal factoren af, vooral het renteverschil tussen de twee valuta’s. Of de baten zullen opwegen tegen de kosten kan je van tevoren niet weten. Net als alle andere koersen op de beurs, zijn ook wisselkoersen niet te voorspellen.

Een Nederlandse belegger met een wereldwijd gespreide aandelenportefeuille doet er vrijwel zeker goed aan het valutarisico, zeker dat tussen twee grote valuta’s als de euro en de dollar, niet af te dekken. Zeker op dit moment. Het renteverschil tussen de euro en de dollar is groot, waardoor het afdekken van het valutarisico duur is. Alleen als je het risico van een structurele langetermijndaling van de dollar zo groot vindt dat je het hoe dan ook wilt vermijden, ongeacht de kosten, dan is valutarisico het overwegen waard. Anders niet.

Conclusie

Het afdekken van valutarisico kan op de korte termijn helpen om de volatiliteit van een wereldwijd gespreide aandelenportefeuille enigszins te beperken, maar op de lange termijn heeft het weinig effect. De kans is echter groot dat het rendement eronder lijdt. Omdat we in aandelen beleggen om rendement te maken, doen de meeste beleggers er goed aan het valutarisico niet af te dekken.