Ik heb de afgelopen weken weinig geschreven over de euroschuldencrisis. Meningen genoeg, terwijl de uitkomst afhankelijk was van een aantal politici, dus onvoorspelbaar. Daar hoeft mijn mening niet bij. Ik heb wel meer dan honderd researchrapporten gezien.
In geen enkel rapport staat het huidige onwaarschijnlijke scenario. Eens te meer blijkt de werkelijkheid onwaarschijnlijker dan de fantasie.
Er zijn natuurlijk ook veel speculaties over de reden achter de referendum-oproep van George Papandreou:
- Het is onderdeel van een groot masterplan. De benodigde 50% van de stemmen word niet gehaald. En dus kan hij zeggen dat de bevolking het blijkbaar goed vindt. Papandreou zou dan ook erg blij met de oproep van de communistische partij om niet te gaan stemmen.
- Papandreou was zo onder de indruk van de persoonlijke aanvallen tijdens de festiviteiten van afgelopen vrijdag dat hij maar besloot om het volk zijn zin te geven.
- Hij is bezweken onder de stress. Net als de CEO van Lloyd’s overigens.
U heeft zelf weillicht ander verklaringen gehoord. Ik ben benieuwd.
Afwachten...
Maar wat gaat er nu gebeuren? Het heeft weinig zin om hierover te speculeren. Afwachten is de beste optie. In de tussentijd zijn de Griekse obligaties door de vloer gegaan. Als je een percentage ziet staan, weet je niet meer of het de rente of de koers is (koers van een tienjarige obligatie is nu 33% en de rente 23%).
En het EFSF heeft zijn laatste obligatieveiling van 3 miljard euro ingetrokken. De spread liep te veel op. EFSF moet nu 1,6% boven een vergelijkbare Duitse Bund betalen. Bij de introductie was dat nog 0,6%.
Allemaal Duits
In ieder geval lijkt het me onwaarschijnlijk dat Griekenland zijn zesde tranche krijgt, zolang het referendum nog boven de markt hangt. Als zelfs premier Mark Rutte het over plan B heeft, zegt dat genoeg. In dat geval zal de teen van Europa moeten worden afgezet om verder besmetting te voorkomen.
Ik ben bang dat Griekenland dan een schrikvoorbeeld zal worden voor landen die ook overwegen om de Griekse weg te bewandelen.
Als laatste wil ik u het commentaar van de Finse minister voor Europese zaken en buitenlandse handel Alexander Stubb niet onthouden:
"When it comes to a Greek referendum, it de facto would be decision on the euro membership of Greece... if Greece were to decline the conditions of the second Greek bailout package, there would be no support from the Troika… in that case, Greece is likely to run our of funding quickly and would probably move into disorderly default procedure… as Greek banks would run out of collateral, they would also lose the funding of the ECB… as a consequence, Greece would probably be forced to leave the Monetary Union."
De bedoeling van de euro was dat we allemaal Duitsers zouden worden (monetair gezien dan). Maar uiteindelijk worden we allemaal echte Finnen.