Ontvang nu dagelijks onze kooptips!

word abonnee
Van beleggers
voor beleggers
Uitgebreid zoeken

Beurscodes, betekenis en hulp bij zoeken

Europa

AEX
Euronext Amsterdam
BRU
Euronext Brussels
PSE
Euronext Paris
LIS
Euronext Lissabon
CHX
CBOE Europe, grote(re) EU aandelen
NAV
Investment Funds (NAV)

Noord-Amerika

NYS
New York Stock Exchange
OTC
CBOE BZX Exchange (US)
TSE
Toronto Stock Exchange

Kunt u een instrument niet vinden?

Zoek dan via de zogenaamde ISIN code. Elk instrument, aandeel etc. heeft een unieke code.

Kies vervolgens - wanneer er meerdere resultaten zijn - de notering op de beurs van uw keuze.

Waar vind ik die ISIN code?

Google de naam van het instrument, aandeel etc. met de toevoeging 'ISIN'.

Als zoeken op ISIN code geen resultaten oplevert hebben wij het instrument of aandeel niet in onze koersendatabase.

desktop iconMarkt Monitor
Markt vandaag Koersen Forum Premium IEX Expert
Home  /   Artikelen   /   Overig

Leid de belegger op

Marcel Tak
op
Views: 4.065
Categorie: Overig, Column

De financiële sector zit met een probleem. Het wantrouwen is sinds de kredietcrisis groot. Dat maakt het lastig juist nu het verdienmodel van de sector te wijzigen. Terwijl dat precies is wat de politiek wil.

Tot nu toe behaalden adviseurs en beheerders voornamelijk hun inkomsten op indirecte wijze. Provisies en impliciete berekening van kosten binnen financiële producten, zijn de standaard.

Confrontatie met kosten
Dat zorgt ervoor dat de gebruikers van financiële dienstverlening nauwelijks met de kosten van advies worden geconfronteerd. De politiek wenst dat in de toekomst de consument direct voor het advies betaalt, zodat hij inzicht heeft in de kosten. Het berekenen van een uurtarief zal de norm worden. In het geval van vermogensbeheer zullen de (transparante) beheerkosten mogelijk stijgen ten koste van diverse impliciete provisievergoedingen.

De financiële sector is in vertwijfeling over de effecten daarvan. Dat is begrijpelijk. Het is zeer de vraag of consumenten zomaar bereid zijn bewust voor advies te betalen. Dat heeft deels te maken met het niet zo gunstige imago van de sector, maar nog meer met één specifieke factor.

Toegevoegde waarde
Als consument ben je pas bereid voor een dienst te betalen als de toegevoegde waarde daarvan duidelijk is. Het gaat daarbij om de kwaliteit van het advies. Hier zit voor de financiële sector, met name als het om beleggen gaat, een groot probleem. De kernvraag is wat moet worden verstaan onder een goed dan wel een slecht advies.

Dat is een zeer lastig te beantwoorden vraag, zowel voor de adviseurs, als voor de gebruikers van de adviezen en zelfs voor de toezichthouder. Het lijkt logisch een advies dat voor de belegger leidt tot een bovengemiddeld rendement, als kwalitatief hoogwaardig te bestempelen. Maar dat hoeft niet altijd het geval te zijn. Zelfs het tegendeel is mogelijk.

Remruchte rechtszaak
Een voorbeeld is de roemruchte rechtszaak in 2001 tussen het (Engelse) pensioenfonds van Unilever en Merrill Lynch, die eindigde in een schikking. Na jarenlange goede resultaten, behaalde het pensioenfonds een sterk negatief rendement op zijn beleggingen. De gunstige resultaten in de jaren ervoor waren mogelijk juist een indicatie van slecht advies met te veel risico, waardoor (tijdelijk) bovengemiddelde rendementen konden worden gemaakt.

Een voorbeeld dat pijnlijk duidelijk maakt dat het soms mankeert aan voldoende beleggingskennis bij professionals, met alle gevolgen voor de kwaliteit van het advies, blijkt uit een recente uitspraak van de rechter tegen Staalbankiers. De bank liet een belegger een groot deel van zijn pensioenvermogen in een garantienote van Lehman Brothers investeren.

Gespreide positie
Naast de hoofdsomgarantie bood de note een participatie in een complete, uit veel beleggingscategorieën bestaande onderliggende portefeuille. De Haagse bank vond dat daarmee de belegger een voldoende gespreide positie had.

Terecht accepteerde de rechtbank deze argumentatie niet. Binnen een garantieproduct kun je spreiden wat je wilt, als het om risico gaat is er maar één element relevant: het kredietrisico op de uitgevende instelling. In dit geval de ter ziele gegane zakenbank Lehman.

Slecht advies
Bijna het gehele pensioenvermogen in één note met één enkele debiteur, dat is inderdaad een slecht advies. Een kwalitatief hoogwaardig advies is lastig te definiëren, maar een slecht advies is soms gemakkelijk te onderscheiden. Helaas moet in dat laatste geval de rechter er vaak aan te pas komen.

Eén van de belangrijkste uitdagingen voor beleggers en professionals is zich te beraden op de vraag wat een goed advies is. Beter dan professionals, zijn uiteindelijk beleggers zelf het best in staat om (vooraf!) te beoordelen of een advies voor hen goed dan wel slecht is. Pas als dat duidelijk is, zal de belegger bereid zijn voor (belegging)advies te betalen.

Opleiden beleggers
Dat vereist echter wel kennis van zaken. Meer nog dan voortgaande regelgeving die uiteindelijk verstikkend werkt, is het belangrijk de belegger op te leiden. Op deze manier wordt deze een volwaardige gesprekspartner van de professionele adviseur. Dat is de enige weg om van de financiële sector een normale bedrijfstak te maken, waar beleggers met plezier betalen voor een goed advies.

Marcel Tak is zelfstandig beleggingsadviseur en oprichter/beheerder van het Bufferfund. De informatie in deze column is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen.

Meld u aan voor de dagelijkse Beursupdate

Dagelijks een update van het laatste beursnieuws en beleggingskansen in uw mailbox!

 
Marcel Tak

Auteur:

Marcel Tak is dé special product-specialist van IEX en IEXProfs, maar schrijft ook graag over rente, obligatiemarkt en toezicht als hij zich daartoe geroepen voelt. "De financiële sector is in belangrijke mate bezig met het verplaatsen van lucht. De werkelijke toegevoegd waarde is beperkt. In mijn columns wil ik r...

Recente artikelen van Marcel Tak

  1. Van pindakaas tot bitcoin
  2. AFM: Meer verbiedend dan bindend
  3. Turbo: hoge hefboom in de ban?

Reacties

Volgen
17 Posts
| Omlaag ↓
  1. [verwijderd] 7 april 2011 11:45
    De materie is kortom zó ingewikkeld dat zelfs Marcel Tak er niet meer uit komt:

    "Beter dan professionals, zijn uiteindelijk beleggers zelf het best in staat om (vooraf!) te beoordelen of een advies voor hen goed dan wel slecht is. Pas als dat duidelijk is, zal de belegger bereid zijn voor (belegging)advies te betalen."

    Ik weet dus vooraf wat het advies is, vind ik het goed dan betaal ik netjes de uren van de adviseur, zo niet dan heeft'ie pech en waren z'n uren voor niks?

  3. [verwijderd] 7 april 2011 13:44
    Beste Marcel,

    Met alle respect hoor, maar wat is dat nou voor oplossing??
    Verwacht je dat mensen (die over het algemeen hun eigen kennis overschatten) nog om een advies gaan vragen wanneer ze werkelijk gelijkwaardige gesprekspartners voor vermogensbeheerders zijn geworden.
    Daarnaast kun je niet van mensen verwachten dat ze dat niveau uberhaupt zullen behalen. Om vermogensbeheerder te worden moet je toch wel enigszins slim zijn. Om belegger te worden heb je alleen wat geld nodig. Niveauverschil zal er altijd zijn. En juist aan dat verschil danken de vermogensbeheerders hun bestaansrecht.

    Als een vermogensbeheerder echt overtuigd is van zijn eigen goeden adviezen deelt hij mee in de winst EN in het verlies.

    Mvg,

    DoubleH
  4. [verwijderd] 7 april 2011 13:53
    "Het lijkt logisch een advies dat voor de belegger leidt tot een bovengemiddeld rendement, als kwalitatief hoogwaardig te bestempelen. Maar dat hoeft niet altijd het geval te zijn. Zelfs het tegendeel is mogelijk."

    Fout! Een belegger wilt rendement. Krijgt hij rendement, dan is het advies dus goed. Is het rendement zeer goed, dan is het advies zeer goed. Ik snap niet dat dit als moeilijke materie wordt neergezet.

    Die twee voorbeelden halen het hele epistel ook direct onderuit. Uiteindelijk lijdt het advies tot verlies. Aan het eind van het liedje was het dus een slecht advies. Of het voorafgaand, of tijdens het een goed advies was is niet de vraag. Het doel is het einde, en het einde is negatief. Dus een slecht advies. Het is dus verkeerd om de adviezen als goed te bestempelen, zoals de schrijver wilt doen geloven. Dit is gewoon feitelijk onjuist.

    "Meer nog dan voortgaande regelgeving die uiteindelijk verstikkend werkt, is het belangrijk de belegger op te leiden. Op deze manier wordt deze een volwaardige gesprekspartner van de professionele adviseur."

    Wat is het doel hiervan? Moet de belegger net zoveel weten of minder? Wanneer hij net zoveel moet weten is de adviseur overbodig. Behoeft hij minder te weten blijft er altijd een gap bestaan tussen belegger en adviseur en dus onwetendheid. Je schiet er dus niks mee op, behalve dan dat je jezelf in een vicieuze cirkel in werkt.
  5. [verwijderd] 7 april 2011 15:21
    Waarom al die moeite? De kant die de overheid in wil is haast niet te bewerkstelligen. Je ziet nu door de plannen die er liggen dat bank naar oplossingen gaan zoeken en dus krijg je standaardpakketen voor klanten met slecht 4/5 fondjes en adviezen die de klant maar van internet moet afhalen. Boven de 1.000.000 ben je dan pas interessant voor de banken en krijg je een persoonlijk adviseur. Waarom laat je de provisies vanuit wet en regelgeving niet maximaliseren naar zeg een 0,4% per jaar op fondsen ofzo, dan heb je ook geen voorkeuren meer die provisie gericht zijn. Als je overgaat naar een uurtarief dan kun je waarschijnlijk de meeste vermogensbeheerders en beleggingsadviseurs op straat zetten, want dat is nooit rendabel voor de bedrijven erachter (banken etc.). En banken zullen misschien naar een all-in fee gaan van bijvoorbeeld 0,5% per jaar voor obligatiebeleggers (advieskosten + transactiekosten) en 0,7% ofzo voor aandelenbeleggers (advieskosten + transactiekosten). Rendabel moeten ze toch blijven voor de banken anders kunnen ze het beter op spaarrekeningen zetten (wat nu al het geval is, want sparen is rendabeler voor de bank dan beleggers).
  6. [verwijderd] 7 april 2011 16:53
    alle goedbedoelde adviezen vallen bij fraude....Lehman is waar het dan fout gegaan is....maar waar moesten de Ieren dan voor kiezen als blijkt dat een groot deel vd branche ziek is...en als je spreide over vd Hoop, DSB, Icesave, Palm Invest, Bernie Madoff en Lehman...achteraf een bekende foute keuze, maar had je dat dan ook vooraf kunnen weten? Aan de 'beloftes' (rendementen) die wat hoog waren?

    Dan moet je de belegger niet alleen invoeren in beleggen zelf, maar ook opleiden tot fraudeopsporingsagent...

    Wanneer ga je de adviseur betalen? na een bevredigend adviesgesprek en afgesloten product als bewijslast?

    Mag je er ook voor kiezen als burger(in loondienst) om zelf je pensioen te regelen (ipv verplichte pensioendeelname vh bedrijf)...want als je dan toch opgeleid bent en daarbij enorme, vaak verborgen, kosten kan uitsparen?
    Hier in NL wordt gemieperd als een pensioenfonds 13% in fysiek goud heeft zitten, terwijl in het voorbeeldland van de onbegrensde mogelijkheden Amerika heel veel mensen hun pensioen zijn kwijtgeraakt door hun enige voorziening bij een Enron (en wellicht nog vele voorbeelden meer te geven).

    Als iedereen wint met beleggen (dus we hebben allemaal top-pensioenen, top-kapitaalverzekeringen, top-beleggingshypotheken en renderend top-vermogen, al dan niet door een top-beheerder (à la Madoff?) gerund....wie verliest er dan? En als niemand verliest, wat is het dan anders dan een schijnbaar eindeloos pyramidespelletje?
  7. k2es 7 april 2011 16:58
    Veel adviezen zijn nu gratis, dus voor mij heeft het alleen zin om er voor te betalen als het echt een toegevoegde waarde heeft.

    Met een persoonlijk adviseur hoef je ook niet blij te zijn, want het gaat uiteindelijk om het resultaat en dat is bij veel (groot)banken en vermogensbeheerders niet om over naar huis te schrijven, daarom voel ik er niets voor om daarvoor te betalen.

    Tussen vermogensbeheerders is het vrijwel onmogelijk een objectieve keus te maken omdat hun resultaten niet vergeleken kunnen worden doordat zij stellen voor iedere klant een andere portefeuille te hebben. Je kunt je dus alleen kiezen op subjectieve gronden, n.l. of je ze wel of niet aardig vindt ofwel ze door vrienden worden aanbevolen (zo zijn oplichters als Madoff en vd Berg aan hun clientele gekomen) en/of hun werkwijze je aanspreekt.

    Persoonlijk geef ik daarom de voorkeur aan beleggen in fondsen of aandelen die een behoorlijke trackrecord hebben zodat je de resultaten goed met elkaar kunt vergelijken en je weet waarin je je geld steekt.
  8. forum rang 6 marique 7 april 2011 18:26
    quote:

    Marcel Tak schreef op 7 april 2011 10:54:

    1) Een voorbeeld dat pijnlijk duidelijk maakt dat het soms mankeert aan voldoende beleggingskennis bij professionals, met alle gevolgen voor de kwaliteit van het advies

    2) Meer nog dan voortgaande regelgeving die uiteindelijk verstikkend werkt, is het belangrijk de belegger op te leiden. Op deze manier wordt deze een volwaardige gesprekspartner van de professionele adviseur. Dat is de enige weg om van de financiële sector een normale bedrijfstak te maken, waar beleggers met plezier betalen voor een goed advies.
    1) Na en tiental jaren beleggen en veel lezen is mij inmiddels duidelijk geworden dat niemand voldoende kennis kan hebben. Daarvoor is het totale speelveld veel te ingewikkeld. Hooguit kan een adviseur zich op een bepaald deelterrein specialiseren met wat grondiger kennis van de materie. Maar zelfs specialisten kunnen geen rendement garanderen.
    De sector moet dus ophouden met suggereren dat ze de vereiste kennis in huis heeft.

    2) Opleiden, ja.
    Maar wie opgeleid is, heeft geen/weinig advies nodig. Heb diverse instructie- en kennismakings"colleges" bijgewoond. Er worden altijd idealistische voorbeelden gegeven. Dat is geen opleiden, maar belazeren.

    Ik zou me kunnen voorstellen dat 'advies' gegoten wordt in de vorm van 'begeleiden', gedurende geruime tijd. Net zoals een rijschoolhouder zijn leerling 'leert' rijden. Zolang de 'lerende' belegger zelf vindt dat hij de instructies van zijn begeleider/instructeur nodig heeft, zal hij ook bereid zijn een uurvergoeding te betalen. Zodra hij op eigen benen kan beleggen, kan hij een verantwoorde keuze maken: zelf doen of uitbesteden.

    De sector houdt nu nog krampachtig vast aan het oude model van "jouw donheid maakt mij rijk". Échte marketing staat in de sector nog niet eens in de kinderschoenen, het is zelfs de poepluier nog niet ontgroeid.

  10. [verwijderd] 8 april 2011 08:13
    De beleggert opleiden?! Misschien moeten we de financiële sector een keer naar economieles sturen!

    En wat dacht je van papiergeld als schuld afschaffen en de top van de pyramide een schop geven?

    Maar nee, dat komt bij de gevestigde orde niet op omdat ze alleen vanuit de huidige realiteit kunnen redeneren.

    Ze proberen de dekstoelen recht te zetten op de Titanic oftewel goed management maar kwalijk leiderschap.

    De enige vraag die Juan zich nog stelt is wanneer wordt de rest wakker om te zien dat we compleet gefleeced worden door de top van de pyramide, de zogenaamde ruling class en hun verlengstuk, 'de overheid' die allang niet meer op een meerderheid van het volk kan rekenen!

    Tring, Piepiep, Alarm, Wakker worden!!

    /einde rant
  11. [verwijderd] 8 april 2011 08:20
    En wat te denken van onze uber bankier Wellink die via het gerecht een pensioenfonds z'n fysieke goud reserves laat afbouwen omdat dat te speculatief is!!!

    Maar die het wel prima vindt om PIGS obli´s in de mix te houden!!!

    Goud is sindsdien alleen maar gestegen en de papieren ponzi is straks nog minder waard dan 3 laags Edet.

    Is Juan nou werkelijk de enige die deze in your face fraude ziet voor wat ie is, namelijk in your face fraude!

    /einde rant 2
  12. [verwijderd] 8 april 2011 08:28
    Goud ten tijde van de uitspraak, afgedwongen door DNB/Wellink en zijn fiat puppet masters:

    1300

    Goud nadat het glaszetter pensioenfonds (ocharme) dit gedwongen moest verkopen

    1460

    Juan rests his case.

    PS. Hoe eerder we de charlatan's in de top opsluiten, hoe beter voor het vertrouwen in 'de sector'. Ongerechtigheid en klassen justitie is een voedingsbron voor wantrouwen en revolutie. Geen verversing en sanering aan de top, geen vertrouwen en 100% zeker onlusten. Zo simpel ligt het allen!

  14. [verwijderd] 8 april 2011 08:50
    Beste mensen,

    Het gaat er mij niet om dat beleggers zo opgeleid worden dat ze eigenlijk gene adviseur meer nodig hebben. Ik vind het belangrijk dat beleggers een zodanig kennisniveau hebben/krijgen dat ze tegenspel aan hun adviseur kunnen bieden. Dat ze de juiste (kritische) vragen kunnen stellen. In het geval van het gehele pensioengeld dat in één enkele note is belegd, zou het goed zijn geweest als de belegger in staat zou zijn geweest om door te vragen. Bijvoorbeeld wat de consequenties zijn van beleggen in één note, en wat de gevolgen zijn van het faillissement van de uitgever daarvan.

    Natuurlijk kan ik in mijn column geen spectaculaire oplossing aangeven die alle problemen oplost. Maar ik denk dat een met kennis bewapende belegger als tegenspeler van zijn adviseur een hoop ellende voorkomt. Op zijn minst zou het opkrikken van het kennisniveau (bijvoorbeeld verplicht financieel “rijbewijs”?) meer aandacht moeten krijgen dan het voortdurend maar ontwikkelen van nieuwe regeltjes.

    Wat betreft de “goudaanwijzing” van Wellink. Het probleem is niet het verbod van Wellink op een grote goudpositie, maar het gebrek aan vrije keus in de pensioensector. Als iemand het volste vertrouwen in goud heeft en van mijn part zijn hele pensioenvermogen daarin wil stoppen, zou dat voor mij geen probleem zijn. Mits iemand dat met kennis van zaken doet en de consequenties van zo’n belegging goed heeft overwogen. Ook dit is weer een voorbeeld van (collectieve) overregulering (in dit geval in de pensioensector) waarbij gebrek aan keuze en kennis de werkelijke grote problemen zijn.

    Dat Groenvoer stelt dat ik er zelf niet meer uitkomt is niet helemaal conform de werkelijkheid. Het adviesmodel zoals hij dat omschrijft (slecht advies, dan betaalt de cliënt niet) pas ik zelf doorgaans toe! Dat werkt prima, als je vooraf maar goed communiceert wat het advies inhoudt!

    Eddie geeft aan dat het bij advies alleen om rendement gaat. Op de lange termijn mogelijk wel, maar zo lang zal de adviseur niet op zijn beloning willen wachten. Het gaat erom dat vooraf kan worden vastgesteld dat het advies aan alle kwaliteitsnormen voldoet. Dan kan daarvoor betaald worden. Als er op lange termijn goed gerendeerd wordt kan altijd via een soort performance fee een extra beloning volgen. Overigens gaat advies beslist niet alleen over rendement, maar minstens zo belangrijk is risicobeheersing.

    Met vriendelijke groet,
    Marcel Tak
  15. dumpy 8 april 2011 08:52
    En wat te denken van de factor " geluk en pech " Er worden veel goede adviezen gegeven maar 'n mens heeft ook geluk nodig. Zijn aandelen stijgen niet of nauwelijks, ook in deze bullishe tijden, terwijl andere die ook op je lijstje stonden, maar niet gekocht hebt, wel omhoog spuiten. En dat jouw bedrijven toch ook goede perspectieven en resultaten hebben. En b.v. pech; je zal juist de dag voor de aardbeving net aandelen gekocht hebben. Het advies was op zich goed niet de timing. Maar wie kan 'n aardbeving of i.d. voorspellen ? Even 'n dag geaarzeld over de aankoop en 'n paar dagen later had je het geluk gehad dat je ze met 'n korting van meer dan 10 % kon inkopen. Zonder geluk vaart niemand wel. Of juist aandelen Philips kopen de dag voor ze met (weer) 'n slechte mededeling komen. Nu na de aardbeving staan de meeste aandelen weer op hetzelfde niveau maar je of je adviseur kan nu wel zeggen dat je 'n prima rendement maakt.
    Zonder geluk vaart niemand wel. Je kan wel behoudend beleggen en tevreden zijn met 'n rendement van 6 à 8 % jaarlijks maar ook dat is niet zomaar te verkrijgen voor mensen die weinig risico willen nemen met hun vermogen.
    En voor dit soort pech of geluk kan geen adviseur je adviezen geven.
  16. [verwijderd] 8 april 2011 09:10
    "Het gaat er mij niet om dat beleggers zo opgeleid worden dat ze eigenlijk gene adviseur meer nodig hebben. Ik vind het belangrijk dat beleggers een zodanig kennisniveau hebben/krijgen dat ze tegenspel aan hun adviseur kunnen bieden. Dat ze de juiste (kritische) vragen kunnen stellen. In het geval van het gehele pensioengeld dat in één enkele note is belegd, zou het goed zijn geweest als de belegger in staat zou zijn geweest om door te vragen. Bijvoorbeeld wat de consequenties zijn van beleggen in één note, en wat de gevolgen zijn van het faillissement van de uitgever daarvan."

    Over wat voor groep hebben we het hier in bovenstaand stuk? Zijn dit hobby beleggers, actieve beleggers, beroepsbeleggers of is dit toch jan met de pet?

    In alle gevallen is er geen adviseur nodig, of is de adviseur de leidende man en geef je het uit handen. Als je voor elke adviseur waar je te raden gaat een cursus moet gaan volgen...

    "Eddie geeft aan dat het bij advies alleen om rendement gaat. Op de lange termijn mogelijk wel, maar zo lang zal de adviseur niet op zijn beloning willen wachten."

    Wat is er mis met een percentuele afdracht. Hoe beter de adviseur zijn werkt doet, hoe meer hij krijgt. Het promillage is voor iedereen zelf bepaalbaar. Super transparant, iedereen eigen keuze en een vrije markt.
  17. [verwijderd] 8 april 2011 09:32
    'Wat betreft de “goudaanwijzing” van Wellink. Het probleem is niet het verbod van Wellink op een grote goudpositie, maar het gebrek aan vrije keus in de pensioensector.'

    De 2 zijn niet mutually exclusive Marcel.

    En we zien wat de amerikanen overkomt met hun 401K's die ze naar eigen inzicht mogen beleggen. Die worden ook gefleeced door de sector om de bonussen aan de top te kunnen bekostigen. Die winst en bonus moet immers ergens vandaan komen. Zolang 10% van de wereld 80% van het bezit bij elkaar harkt - op weg naar 90% - is iedere discussie over vertrouwen en herstel in 'de sector' m.i. redelijk zinloos.

    Pensioenen zijn slechts een manier om mensen nominaal een illusie te geven dat ze iets opbouwen. Als ze eenmaal 65 zijn is er nominaal bijna niets meer over door die koortsachtige inflatiedrift (lees: broodroof) van 'de sector'.

    Iemand zich weleens afgevraagd waarom er inflatie moet zijn voor een gezond financieel systeem? Waarom men zo angstvallig is voor deflatie en ALLES doet om dat te voorkomen?

    Twee woorden: Bernie Maddof

    Ons syteem is een ponzi scheme en gebaseerd op schulden ipv. bezit en schuldvrije ruilmiddelen. De te betalen obli rente op het papiergeld moet nog als schuld gecreëerd worden, maw. een nooit aflosbare almaar uitdijende schuldenberg! Als dat niet verandert krijgen we meer van hetzelfde. Zo simpel is het voor wie z'n ogen open doet.
17 Posts
|Omhoog ↑

Meedoen aan de discussie?

Word nu gratis lid of log in met je emailadres en wachtwoord.

Onderwerpen:

Laatste beursnieuws

  1. McDonald’s wil 375.000 nieuwe werknemers aannemen
  2. Beursupdate: AEX op Wall Street
  3. Tijdelijke handelsdeal zorgt voor koopgolf op Wall Street
  4. Olieprijzen profiteren van tijdelijk akkoord VS en China
  5. Wall Street enthousiast na akkoord Amerika en China
  6. Minder omzet bij Alfen en outlook verlaagd
  7. Europese beurzen hoger gesloten na akkoord VS en China
  8. Vastned boekt lagere huurinkomsten
  9. Jaarvergadering ASMI akkoord met alle agendapunten
  10. Obligatie: Achmea Bank haalt 500 miljoen euro op met uitgifte

IEX Premium: Meest gelezen

  1. Premium

    Inspiratie & tips

    Deze 8 aandelen hebben een potentieel rendement van 50%
  2. Premium

    Analyse en Advies

    Rheinmetall komt met een knallende preview
  3. Premium

    Analyse en Advies

    Mooi cadeautje van ING èn nog een andere meevaller
  4. Premium

    Sectorfavoriet

    Dit Duitse aandeel kost maar 2,6 keer de winst
  5. Premium

    Analyse en Advies

    Rheinmetall knalt nu al door het koersdoel, wat nu?