Ik volg de strateeg Bijal Shah graag. Op de een of andere manier ben ik op zijn persoonlijke mailing list gekomen en naar welke werkgever hij ook gaat, elke keer ontvang ik zijn research. Momenteel is hij bij MainFirst werkzaam.
Bijal heeft een andere manier van analyseren dan anderen. Zo heeft hij een indicator die het aantal woorden telt in nieuwsberichten. Tegenwoordig gebeurt dat wel vaker met behulp van Google en Twitter, maar hij was die partijen ver voor. Op al dat getwitter is zelfs een hedgefund opgericht, om te profiteren van de correlatie tussen de verstuurde tweets en de koersontwikkelingen. Zie de column van Lukas Daalder.
Ik laat u Bijals indicator zien, die het aantal artikelen over economic strength aangeeft. Hoe sterker de nieuwsberichten over de economie, hoe sterker de rente stijgt. Logisch, een betere economie betekent meer vraag naar kapitaal, betekent een hogere prijs (lees rente) van kapitaal.
In 2010 ging het vanwege QE even niet op, maar verder werkt het uitstekend, zoals ook het voorbeeld van 2006-2008 laat zien.
Analyse van sectoren
In een van zijn laatste rapporten kwam ik ook een aardige analyse van de sectoren tegen. De basisveronderstelling is dat je best wel wat meer mag betalen voor een bepaalde sector als het bedrijf dan ook maar bovengemiddeld winstgevend is. Bijal kijkt naar de waardering op basis van de Graham & Dodd koerswinstverhouding. Dat is de koers ten opzichte van de gemiddelde winst over de afgelopen 10 jaar, om te voorkomen dat je te veel naar de korte termijn winstontwikkeling kijkt.
Volgens deze grafiek zou je dus van chemie, software, hardware, luxe consumentengoederen, transport en banken af moeten blijven. Farma, retail, voeding en andere consumentengoederen zijn juist heel goedkoop. Het is natuurlijk niet voor niets dat deze sectoren goedkoop zijn.
Immers bij de voeding en consumentengoederen zijn beleggers bang dat de hogere grondstoffenkosten zullen leiden tot lagere winsten. En bij farma en ziekenhuisapparatuur is men bang dat de overheidsbezuinigingen zullen leiden tot minder bestedingen in deze sector. Op langere termijn denk ik dat deze benadering goed werkt. Je kijkt door de kortetermijnbewegingen heen.
