De Kromme Jongens houden een reünie. Dit wereldfenomeen in het Westland was bekend om de vele oer-Westlandse liedje waar het Westland-gevoel van afdruipt. Een van de leukste nummers was dat waar tuinder Ben door zijn vrouw wordt nageroepen: 25 Jaar getrouwd en niets dan ellende.
Het deed me denken aan de Ellende Index. Internationaal beter bekend als de Misery Index. Deze indicator, ooit bedacht door economist Arthur Okun, adviseur van president Lyndon Johnson, geeft aan hoe consumenten zich voelen. Het is heel basic. Je telt de inflatie en de werkloosheid bij elkaar op. Dat geeft de mate aan waarin consumenten zich ellendig voelen, in economische zin.
Egypte en Tunesië
Bedenk dat de regeringen in Egypte en Tunesië decennialang de bevolking hebben kunnen onderdrukken. Pas toen de inflatie te veel opliep, sloeg de vlam in de pan. De Ellende Index had het kookpunt bereikt. Ik heb in Datastream de werkloosheid in Egypte opgezocht, maar daar staan alleen de officiële statistieken. Egypte zou een werkeloosheid van 10% hebben, maar in werkelijkheid ligt die dichter bij de 20%. Datzelfde geldt voor de inflatie.
Momenteel is deze Ellende Index ook dichter bij huis weer heel actueel. Immers in sommige eurolanden lopen de werkloosheid en de inflatie sterk op. Tijd om de indicator weer eens uit de kast te halen. En inderdaad, in Spanje ziet het er vrij dramatisch uit. De werkloosheid loopt snel op en de inflatie stijgt door de belastingverhogingen. In Duitsland daarentegen staat de Ellende Index op bijna het laagste punt van de afgelopen 25 jaar.
En bij ons neemt de Ellende Index Duitse vormen aan. Een werkloosheid van iets meer dan 4% en nauwelijks inflatie. 
Dat is goed te dragen, maar klagen is tegenwoordig in. Met klagen kom je echter niet vooruit. Zeker als dat, zoals u kunt zien, economisch niet terecht is. Mocht u toch enige klaagbehoefte voelen opkomen, dan kan ik u slechts aanraden om naar het liedje Ben te luisteren van de Kromme Jongens. Die had pas reden tot klagen.