Volgens onderzoek van Aviva Investors wil liefst 90% van de Europese beleggers de komende drie jaar meer in ‘absolute return’ beleggen. Die trend is al ingezet. In de eerste drie maanden van dit jaar trokken beleggingsfondsen in deze league al meer geld aan dan in heel 2009. Het meeste geld ging naar Standard Life Investments Global Absolute Return Strategies Fund (GARS) - zie tabel. De kredietcrisis heeft beleggers voorzichtiger gemaakt – en meer bewust van de risico’s van het spel.
De absolute return fondsen profiteren gretig van de overlevingsdrang van beleggers. Net als het Franse Carmignac Patrimoine dat in ruim twee jaar tijd van 6 naar 23 miljard euro groeide, is ook GARS dus één van de spelers die snel veel vermogen aantrekt. Het fonds groeide in vier jaar tijd van 23,5 miljoen euro seed capital van moederconcern Standard Life Plc. naar 7,6 miljard euro van third party-beleggers.
Niet alleen beleggers met knikkende knieën vluchten massaal naar multi asset fondsen, ook de institutionele beleggers, zij het deels om andere redenen. De regelgeving en vereisten waaraan bijvoorbeeld Nederlandse pensioenfondsen en Europese verzekeraars moeten voldoen zorgen er ook voor dat deze spelers meer behoefte hebben aan diversificatie binnen hun portefeuille. Multi asset fondsen proberen dezelfde rendementen te behalen bij een lagere volatiliteit.
Op zoek naar slimmere manieren om rendement te creëren
Euon Munro, hoofd multi asset beleggingen bij Standard Life Investments (SLI), beaamt die trend. “Aandelen hebben al jaren geen risicopremie opgeleverd. In de afgelopen tien jaar hebben aandelenbeleggers twee bearmarkten achter elkaar voor de kiezen gekregen. Daardoor is er vraag ontstaan naar andere, slimmere manieren om rendement te creëren.”
De vlucht naar defensievere fondsen heeft wel iets weg van het afsluiten van een brandverzekering nadat je huis is afgebrand. Maar het heeft toch zin, stelt Munro. Standard Life Plc. Heeft slechte ervaringen met de dot.com crash agehad in 1999-2003. Daarna is er defensievere koers ingezet en werd de schade in de laatste crisisjaren beperkt.
Volgens Munro doen Europese verzekeraars en pensioenfondsen er goed aan meer in deze categorie fondsen te beleggen. “Anders loop je het gevaar dat je – gedwongen door regelgeving en dekkingsgraden – allemaal tegelijk creditposities afbouwt, of allemaal tegelijk aandelen koopt. En dat is uiteindelijk vragen om grote problemen. Door gebruik te maken van absolute return fondsen is er een veel grotere variëteit aan strategieën om rendement te genereren.”
10% rendement bij beperkte volatiliteit
Standard Life Investments GARS streeft naar een rendement van Libor +5% bij een volatiliteit die de helft is van die van de aandelenmarkt. Na vijf jaar praktijk blijken de echte cijfers beter, zegt Munro. “We hebben bijna 10% geannualiseerd rendement bij een volatiliteit die op een derde van de aandelenmarkten ligt.”
Professionele en particuliere beleggers die een absolute return fonds willen opnemen in een portefeuille moeten wel op een aantal zaken letten, volgens Munro. “Kijk hoe het fonds het in verschillende marktomstandigheden heeft gedaan. Hoe weten ze de schade te beperken als hun visie verkeerd blijkt te zijn? Let op dat ze meer dan slechts één of twee strategieën hanteren.” En verder moeten beleggers absolute return fondsen vermijden die onwaarschijnlijke risico’s afdekken, bijvoorbeeld door far out of the money puts. “Bij zulke fondsen zie je vaak een stabiel rendement met plotseling een scherpe daling.”
Fondsen die er prat op gaan 100% cash te kunnen gaan als de markt er om vraagt, of als de fondsbeheerder even geen goede ideeën heeft zijn er ook. “Maar ik zou van een goede fondsbeheerder verwachten dat hij wel goede ideeën heeft. Bovendien is het timen van toppen en bodems geen kinderspel.” Verder kiest Standard Life GARS ervoor niet-liquide beleggingen te vermijden.
Liquiditeit is belangrijk
“Institutionele belegger met een jarenlange beleggingshorizon kunnen het zich permitteren in forestry, infrastructuur of fysiek vastgoed te beleggen, maar ons fonds heeft ene dagelijkse prijsvorming. Beleggers moeten dagelijks in- en uit kunnen stappen.” Ook private equity en hedgefunds komen niet voor in portefeuille – vanwege de liquiditeit, maar ook omdat het fonds geen fund of funds structuur heeft.
Uiteindelijk kiezen Munro en zijn team ervoor de portefeuille in te vullen op basis van beleggingsideeën en macrostrategieën. Het speelveld bestaat uit de grote aandelen- en obligatiemarkten, volatiliteit, Forex en de rente (via swaps). Daarbij worden sterke assets uitgespeeld tegen zwakkere. Zo is het fonds nu long Australische obligaties en short Japanse. Simpelweg omdat er een fikse renteverschil is, maar ook op basis van de economische groeivooruitzichten en inflatieverwachtingen.
Omdat de fondsbeheerders een economische herstel verwachten – zij het benedengemiddeld – en bedrijfsbalansen gezond zijn, wordt op high yield bonds ingezet, met een gemiddelde yield van 7%. Omdat die categorie een hoge correlatie kent met aandelen, zijn er juist weer aandelen verkocht. Het gaat tenslotte om het bijeen schrapen van kleine plusjes zonder te veel risico te nemen. Een strategie die qua rendement heeft geloond en door beleggers met een fikse instroom is beloond.
Het fonds heeft een Total Expense Ratio (TER) van 1,6% voor retailklanten en 0,85% voor institutionele beleggers.