Het gaat fout was de tamelijk zwaar aangezette titel van mijn column gisteren. De titel wordt meestal door de immer creatieve redactie van IEX geplaatst. Vaak is die, zoals ook gisteren, wat provocerend geformuleerd om de belangstelling voor een artikel te stimuleren.
Kennelijk voldeed mijn eigen titel Geen Moment voor een Wave daar niet aan. Aan het grote aantal reacties af te meten, is de redactie er weer goed in geslaagd. Hoe dan ook, de suggestieve kop geeft een wat dramatischer samenvatting van de column dan ik bedoelde.
Dat wordt verhoogd door de opgenomen replay van de act van Jim Cramer, een beursgoeroe die wel heel erg op de emoties van zijn publiek speelt.
Degenen die mijn commentaren al langer volgen, weten wel wat ze aan me hebben. Bijvoorbeeld dat ik niet snel zal adviseren tot het hals over kop en volledig uitstappen uit de markt zodra er wolken aan de horizon verschijnen.
Complex en grillig
In Dollartekens aan de wand van 18 juli, waarin ik bij een toenmalige stand van de AEX-index 560 de mogelijkheid onder ogen zag van een forse marktcorrectie, getriggered door een diepe val van de dollar, gaf ik al aan wat de consequenties voor een beleggingsportefeuille zouden moeten zijn.
Ik voorzag zeker geen Armageddon zoals mijn geëerde Amerikaanse collega maar louter een vooruitschuiven van de eerstvolgende recessie waarvan de komst vaststaat maar de timing onzeker is. Goed beseft moet worden dat de wereldeconomie uiterst gecompliceerd in elkaar steekt en zich grillig ontwikkelt.
Niemand kan claimen te kunnen voorspellen hoe die ontwikkeling zich precies zal voltrekken. Maar de conjunctuurgolf is een tamelijk hard gegeven. Zij het dat de periodiciteit in de praktijk sterkt afwijkt van het ideaaltype van zeven jaar. De vorige twee cycli kenden een relatief lange duur van zo’n tien jaar elk.
Meer defensief
De laatste, die in 2002 een aanvang nam zou ideaaltypisch met een recessie in 2009 kunnen eindigen. Het kan een jaartje eerder of misschien later, indien de wereldeconomie even goed met de huidige financiële crisis wegkomt als in 1998, uitvallen.
Gelet op de credit crunch, die naar mijn bescheiden mening nog niet bedwongen is en waarvan de omvang en de effecten op langere termijn nog nauwelijks in kaart te brengen zijn, is de kans op een eerdere recessie wat toegenomen. Het is een gerede kans maar niet meer dan dat.
Volledige liquidatie van een beleggingsportefeuille zou impliceren dat men over volledige zekerheid beschikt. Dat is een illusie. Mijn reactie is om in de markt te blijven maar de portefeuille meer recessiebestendig te maken door uitgesproken cyclische fondsen (staal en chips) om te ruilen door meer defensieve fondsen in sectoren zoals voedingsmiddelen.
Tamelijk riskant
Over wat defensief is, lopen de meningen sterk uiteen. Vroeger zou ik in een adem naast de voedingsmiddelensector ook de uitgeverijen en de farmacie hebben genoemd. Nu aarzel ik daarbij door de bijzondere, noem ze maar gerust disruptieve, ontwikkelingen die zich in deze bedrijfstakken afspelen.
De voorheen als zo degelijk beschouwde grote farmaceutische fondsen zijn tamelijk riskant geworden doordat ze lijden onder hun eigen gewicht. Ze moeten omvangrijke investeringen doen voor de ontwikkeling van enkele blockbuster-medicijnen, waarbij de kans dat er iets mis gaat levensgroot is.
De ooit dubbelgoudgerande waarden zoals Pfizer en Merck kunnen er over meepraten. En als ze al een kaskraker hebben, zoals het anticholesterol medicijn Lipitor van Pfizer, dan blijkt de patentbescherming te kort om te voorkomen dat producenten van generieke medicijnen met aanmerkelijk goedkopere alternatieven op de markt komen.
Nieuwe categorie
De meeste uitgeverijen kampen nog met de moeizame omschakeling naar het internet daardoor ook zij hun functie als veilige haven in woelig tijden hebben verloren. Maar een hele nieuwe categorie fondsen maakt door het bijzondere bedrijfsmodel dat ze volgen een seculiere ontwikkeling door waarop een recessie vermoedelijk weinig greep zal krijgen.
Ik denk vooral aan bedrijven die de tegenhangers vormen van de traditionele farmacie en de uitgeverijen en die juist profiteren van de introductie van nieuwe technieken die voor de gevestigde bedrijven in die sector zo disruptief uitwerken.
Als alternatief voor farmacie zie ik dan de biotechnologie met fondsen zoals het Amerikaanse Amgen en Genentech of het Zwitserse Roche dat een belang van 56% in Genentech houdt en de enige onder de Big Pharma-bedrijven is die hard op weg is zich om te vormen tot een farmaceut op biotechnologie basis.
Revolutionair product
Als een tegenhanger voor de traditionele uitgeverijen zie ik het Canadese informatieconcern Thomson maar vooral Google en News Corp met zijn populaire community myspace.com en de mogelijkheden die de integratie van de Wall Street Journal oplevert. Als special situation valt ook te denken aan het kleine Audible.
Deze Amerikaanse uitgever van audiobooks, waaraan ik in een column Amazon voor luisteraars van 29 juni ruim aandacht schonk en waarvan de koers ondertussen 25% is opgelopen. Zelf ben ik, zoals mijn trouwe lezer inmiddels wel zullen weten, sterk gecharmeerd van fondsen als Apple, Tom Tom, Amazon, Ebay en Q-Cells.
Dat zijn allemaal fondsen met een heel uitgesproken revolutionair product of bedrijfsmodel waarmee wordt ingespeeld op belangrijke nieuwe trends in technologie en life style. Wellicht dat ook deze fondsen tikken oplopen in de volgende recessie, maar dat risico lijkt mij geringer dan de gemiste kansen wanneer deze aandelen niet in de portefeuille zitten.
Veel zelfbeheersing
Ik zag onder de reacties ook vragen over wat ik zelf doe. Zelf beleg ik uit principe in het saaiste beleggingsfonds van Robeco. Dat is uiteraard bedoeld om belangenvermenging tegen te gaan en te voorkomen dat ik mij in mijn adviezen te veel laat meeslepen door mijn eigen posities.
Ik moet wel de grootste zelfbeheersing aan de dag leggen om niet rechtstreeks in Tom Tom of Apple te beleggen, maar dat is de prijs die ik moet betalen om zonder gewetensnood u van mijn objectieve menig te blijven voorzien. Overigens is dat geen reden om mij met medelijden te bezien.
Ik adviseer wel degelijk enkele vermogende cliënten met portefeuilles waarin al mijn favoriete aandelen in ruime mate voorkomen. Via prestatiebeloning incasseer ik daardoor indirect toch de leuke rendementen die met fondsen als Tom Tom en Apple zijn te behalen.
Mijn adviesportefeuille
De portefeuilles waarover ik adviseer bevatten, ongeacht de grootte van het vermogen steeds circa twintig fondsen om optimaal gebruik te kunnen maken van de voordelen van risicospreiding. Wie wil weten hoe deze portefeuille is samengesteld en zich in de tijd ontwikkelt, kan daarvan objectief kennis nemen in Cash.
De aan cliënten geadviseerde portefeuille komt met accentverschillen in grote lijnen overeen met mijn modelportefeuille in Cash. In de tabel hieronder staat de portefeuille op basis van de slotkoersen van gisteren. De performance sinds 21 oktober 2006 bedraagt 22,7%, exclusief dividenden.
Dit laat zich gunstig vergelijken met de 9,7% stijging van de AEX-index over dezelfde periode. De portefeuille zit voor 40% in Amerikaanse fondsen maar heeft het handicap van de inmiddels met 12% gedaalde dollar goed weten op te vangen.
Klik op de tabel voor een grote versie
Ook dat laatste feit geeft een antwoord op de vraag wat te doen bij een mogelijke dollarcrisis. Het volledig mijden van het dollargebied kan in ieder geval geen praktische oplossing zijn omdat nu eenmaal in de Apples en de Googles van deze wereld niet kan worden belegd kan worden zonder dollarrisico.
Provestgroup
Ten slotte nog een reactie op vragen die werden gesteld met betrekking tot mijn rol in www.provestgroup.nl. Ik heb inderdaad geconstateerd dat deze website zich van de zelfde naam bedient als het bedrijf dat ik 1996 oprichtte. Mijn bedrijf bediende zich echter van de site www.provestgroup.com.
Met de www.provestgroup.nl heb ik niets uitstaande. Kennelijk vonden de mij onbekende mensen achter deze site de naam mooi en eerlijk gezegd kan ik ze daar geen ongelijk geven. Provest Group NV houdt echter sinds 2003 geen eigen site meer in de lucht.
Er zijn wel plannen om tezijnertijd met een sterk verbeterde internationale versie te komen met investment research en consultancy op het gebied van vermogensbeheer. Dat is dan een goede gelegenheid om aan die site een nieuwe pakkende naam te geven. Mocht het zover komen dan zal ik u daarvan zeker tijdig op de hoogte brengen.
Jacques Potuijt is oprichter van Provest Group en was hiervoor onder meer hoofd Beleggingsresearch bij Deutsche Morgan Grenfell in Amsterdam. Potuijt schrijft zijn columns op persoonlijke titel. Hij belegt uitsluitend in beleggingsfondsen. De informatie in deze column is niet bedoeld als beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Uw reactie is welkom op
potuijt@iex.nl.