Renterally deze maand! De Duitse tienjaars staat met ruim 0,5% weer op het hoogste niveau sinds ruim een jaar. Ho, waarom rep ik eigenlijk van de Duitse tienjaarsrente en niet onze?
- Tienjaars rentes gelden als dé rente-benchmark. Ze zitten zo mooi in tussen het korte werk van soms maar enkele weken of maanden en die hele lange rentes van dertig, vijftig en zelfs honderd jaar.
- De Duitse rentes gelden weer als de EU- en euro-benchmark. Grootste economie en ook meest liquide rentemarkt, hoewel Frankrijk en Italië aardig in de buurt komen.
Holger heeft er een plaatje bij:
Wat is er aan de hand?
Wat is de trigger dat staatsobligaties ineens in de verkoop gaan en wat is de reden? De directe aanleiding lijken - altijd voorzichtig zijn - de woorden van ECB-president Mario Draghi van vorige week te zijn, dat de bank niet eeuwig doorgaat met monetaire verruiming. Idem dito voor de Bank of England.
De Fed is al een stap verder en discussieert intussen niet eens meer over rentestappen, maar het afbouwen van de balans. Wanneer en hoe zijn de dames en heren van de Fed nog niet uit, getuige ook de notulen van haar laatste rentebesluit die gisteravond uitkwamen. En de BoJ? Die ploegt gewoon voort.
Dat die centrale banken niet eeuwig blijven stimuleren lijkt mij de reden dat de rentes stijgen, gevoegd bij almaar mooiere economische data uit vooral het Euro-gebied. Monetaire verruiming bij hoogconjunctuur slaat natuurlijk, zo was het tenminste ooit, op papier en in theorie als een tang op een varken.
Oh ja, en toen was er ook nog de BIS! Lees maar. Heel speculatief, maar het kan ook zijn dat het rondzingen van de naam Jens Weidmann een rol speelt. Hij is nu president van de BundesBank, geldt al havik en hij moet niets van Draghi's politiek hebben. Hij wordt genoemd als Draghi's opvolger in 2019...
Enfin, waar hebben we het eigenlijk over? Historisch gezien, beetje afhankelijk van inflatie, werkloosheid en andere data, horen eerder rentes van 3 à hooguit 5% (gebrek aan inflatie!) bij de huidige economische situatie. U kent de mandaten van de grote centrale banken: rond 2% inflatie is het doel.
Whatever it takes?
Afwachten nu of de rally standhoudt. Als u wat langer terugkijkt dan betekent deze stijging nog helemaal niets. De rond 35 jaar durend neergaande trend is intact. Wist u trouwens dat er daarvoor een opgaande trend was sinds het einde van WOII, of het begin van Bretton Woods, zo u wilt? Rentetrends duren lang.
In principe is stijgende rente slecht voor aandelen en dan vooral dividendfondsen. Staatsobligaties en dividendaandelen concurreren met hun yields, waarbij uiteraard ook risico is ingeprijsd. AAA-staatsobligaties leveren het minste op. Hoogdividendaandelen doen het niet voor niets zo goed deze bullmarket.
Deze hele lange grafiek van professor en Nobelprijs-winnaar Robert Shiller laat prachtig de relatie tussen rente en aandelen zien in vooral zeg de laatste veertig à vijftig jaar. Hoe lager de rente, hoe duurder aandelen en vice versa.
Resumerend moet er nog veel gebeuren voor de lange neergaande trends echt sneuvelen. Als de stijging de ECB te gortig wordt, kan Draghi met een paar welgemikte zinnen - Whatever it takes 2.0 ofzo - de boel weer lager zetten. Want vult u de landen die eigenlijk geen hogere rentes kunnen betalen zelf maar in.
Over betalen gesproken, dat moeten Bern en Zürich ook weer!