Wall Street blijft in record modus. Pijnlijk voor wie niet mee doet, maar voor hedge funds die short zitten is het momenteel pas echt peentjes zweten.
De financiële markten lijken maar één richting te kennen en dat is omhoog. Hoewel er onlangs een eerste speldenprikje werd uitgedeeld door de bears, kan die recente daling van amper 2% niet echt serieus worden genomen.
The most hated rally ever, gehaat vooral als gevolg van nog altijd veel geld aan de zijlijn wachtend op een stevige(re) daling, maakt nog altijd weinig vrienden.
Bear komt uit zijn winterslaap
Toch kan het nog beroerder. De bear blijkt volgens cijfers van Bloomberg toch al uit zijn hol gekropen. Hoewel de S&P 500 dit jaar al circa 8% is gestegen, lopen de shortposities op. Dat an sich is al opvallend: normaliter worden shortposities tijdens periodes van stevige koersstijgingen namelijk ijlings gesloten.
Dat fenomeen treedt dit jaar vooralsnog niet op: het percentage geshorte aandelen (op het totale aantal uitstaande aandelen) is dit jaar juist verder opgelopen, en wel met 0,3% tot 3,9%. Het is gissen waarom het ditmaal anders lijkt te werken.
Zijn het de absolute recordniveaus die de bears verleiden tot standvastigheid? Is het de aanhoudende soap rond president Trump die short zittende partijen enige moed geven? Of ligt het aan de lengte van de bull market die, toegegeven, enige vermoeidheidsverschijnselen vertoont?
VIX doet niks
Het zoeken naar het waarom van de aanhoudende, en het zelfs toenemend aantal shorts is leuk voor de bühne, maar levert hooguit an educated guess op. Veel interessanter is om te signaleren dat de spanning op de financiële markten, in ieder geval op Wall Street, toeneemt, zonder dat dit al tot uiting komt in bijvoorbeeld de VIX.
Die VIX is alweer tot onder de 10 gedoken en noteert daarmee ook rond recordniveau, recorddieptepunt wel te verstaan. Voor de puristen: het echte all time low van de VIX werd bereikt op 27 december 1993 toen er intraday een stand werd bereikt van 8,89.
Wall Street op all time highs, tegelijk geen euforie. Het lijkt eerder op de lekkende-kraan-martelmethode: dat geluid kan een mens tot waanzin drijven. Of, voor wie de pech heeft in China te wonen, de Chinese waterfolteringsmethode waarbij er steeds een druppel water op iemands voorhoofd spat.
Zo zal het ongeveer moeten voelen voor shortende hedge funds, die dit jaar gemiddeld toch al tegen 5% verlies aankijken.
Short squeeze verlengt rally
De hamvraag is wie er als winnaar uit de bus zal komen. Mocht Wall Street verder stijgen, dan zullen de hedge funds op enig moment toch gedwongen zijn hun posities te sluiten. Uiterst pijnlijk in een markt die toch al stijgt: dit zou zomaar een (bescheiden) short squeeze op kunnen leveren.
Immers, zodra de markt er lucht van krijgt dat partijen noodgedwongen hun shortposities moeten sluiten, wordt er nog een schepje bovenop gedaan. Als haaien eenmaal bloed ruiken…
Particuliere belegger neemt wat winst
De andere mogelijkheid is dat de volhardende houding van shortende hedge funds eindelijk eens beloond gaat worden. Los van de discussie of Wall Street nu al dan niet is overgewaardeerd, daar blijven de meningen toch sterk over verdeeld: de periode zonder noemenswaardige correctie (7 tot 10%), is inmiddels wel tamelijk lang geworden.
Wellicht krijgen de hedge funds enige hulp van de particuliere belegger. Het afgelopen kwartaal werd er per saldo voor circa 20 miljard dollar uit ETF’s en mutual funds getrokken. Ook het aantal longfutures op de S&P 500 loopt al geruime tijd terug. Vooralsnog zonder enig noemenswaardig effect op de Amerikaanse indices, dat dan weer wel.
Junimaand, actiemaand
Stijgende beurzen, toenemende shortposities, een VIX in winterslaap en een, zij het relatief bescheiden, uitstroom van kapitaal uit de Amerikaanse aandelenmarkten: dat wringt. De zomer staat voor de deur en dat betekent afnemende liquiditeit.
Juni is de laatste kans vóór de zomerslapte en kan daarom weleens een onverwacht volatiele maand worden.
Disclaimer: Crum heeft geen posities in bovenvermelde indices