FD meldt het volgende. Ik voeg hier op deze beleggersite even fijntjes aan toe dat u momenteel op het aandeel ABN Amro bijna 5% dividendrendement beurt.
Toevallig dat de Duitse rente vandaag even haar koppie boven het maaiveld uitsteekt. Niettemin zijn álle rentetrends al iets van 35 jaar (?!) neerwaarts. Het zou daarom niet raar zijn dat bedrijven en misschien ook wel particulieren voor sparen moeten gaan betalen. Wordt vervolgd.
Voor de bank zelf maakt het niet zoveel uit wat de rente doet. Het gaat om de rentemarge, ofwel het verschil tussen wat een bank verdient op het geld dat ze uitleent en betaalt voor de centen die ze leent. Uit oa het jaarverslag van ABN Amro, volgens de voor eigen rekening handelende Ben Leppers. Bij ING hetzelfde beeld.
Voor- en nadelen lage rente
Voor verzekeraars zijn die lage rentes wel een ramp, maar dat is een ander verhaal. U ziet dat de rentemarge min of meer stabiel is. Dat komt natuurlijk doordat bijvoorbeeld de hypotheekrentes en de tarieven voor consumenten en bedrijven ook naar beneden zijn gekomen. Flink ook. En dat mis ik altijd in de discussies.
Voor spaarders en gepensioneerden zijn die lage rentes een drama, duidelijk. Zeker voor huiseigenaren en -kopers zijn die lage rentes juist héérlijk. Om maar te zwijgen van beleggers, die nu al jarenlang de koersen van hun aandelen en obligaties zien stijgen en worden bedolven onder dividend en inkoop van eigen aandelen.
Kortom, dit lage rentetijdperk brengt zowel voor- als nadelen met zich mee. Wat u aan spaar- en pensioengeld inlevert, verdient u aan rendement op de beurs of de oplopende waarde van uw huis. Dat is ook wat ECB-president Mario Drahghi dit jaar zei: overweeg eens wat anders dan sparen, als u rendement wil maken.
Dat wil niet zeggen dat ik het met hem eens ben om iedere maand voor 80 miljard euro aan (staats)obligatuies op te kopen, maar een beetje gelijk heeft hij wel. Meer nuance in de discussies mag best. You win some, you lose some. En zo is het eigenlijk altijd.