Hans Houdini, wordt ie al genoemd, of beter nog: Hans Klok. Het was natuurlijk een regelrechte meesterzet van CEO Hans van den Noordaa om één van de grootste tegenstanders van de kapitaalverhoging te laten overlopen naar het Delta Lloyd-kamp.
Al zit de echte truc hem in het pas op het laatste moment bekendmaken van die deal, zodat Highfields, de grootste tegenstander van de emissie, min of meer voor het blok stond. Fubon kijkt iets verder dan haar neus lang is, en had kennelijk al langer de intentie om een groter belang in Delta Lloyd op te bouwen.
Ik betwijfel wel of er nog andere afspraken zijn gemaakt dan alleen een zetel in de Raad van Commissarissen bij een belang groter dan 15%, want dat lijkt me eerlijk gezegd wat mager.
Maar goed, CEO Hans van den Noordaa gooide het in het FD op de persoonlijke verhoudingen: hij kende de mensen achter Fubon al sinds 2008 en door rechtstreeks met hen te praten zou de spectaculaire deal tot stand zijn gekomen.
Eind goed al goed? Dat is nog maar de vraag. Voor nu is het goed, er komt rust rond het aandeel, de kapitaaltoevoeging zou DNB en de Europese toezichthouder voorlopig terug in hun hok sturen, maar er is natuurlijk ook nog het verleden.
Groundhog Day
Niet zo heel lang geleden, ongeveer een jaar zullen we maar zeggen, gebeurde namelijk ongeveer hetzelfde. Toen in februari 2015 Delta Lloyd de jaarcijfers presenteerde over 2014 kwam er een IGD-solvabiliteit van 183% uit de bus. Met Solvency II voor de deur werd dat toen, ook door DL zelf, als te laag gezien.
Een flitsemissie van 19,9 miljoen aandelen, tegen 17 euro per stuk, totale opbrengst 338 miljoen euro, bracht de solvabiliteit weer terug tot boven de 200, op 208 om precies te zijn.
Het Taiwanese Fubon was één van de grootste kapitaalverschaffers bij die emissie. Het kocht ongeveer de helft van die emissie op en kreeg een belang van boven de 5%. Uiteraard ging die emissie gepaard met een goed verhaal van de bestuursvoorzitter over de toekomst van het bedrijf, et cetera et cetera.
Solvency-geneuzel
We weten inmiddels allemaal hoe dat verhaal is afgelopen. Bij de rente-opstoot begin mei 2015 (weet u het nog? de Duitse rente stond bijna op 0 en ging in een paar weken tijd naar 1%) verloor DL veel geld en ook de verkoop van de Duitse activiteiten en de private equity-portefeuille kostten een hoop knaken.
Twee maanden later was dat Fubon-geld dus al verdampt. Hopelijk gaat het deze keer beter. Ik moet wel zeggen dat door al dat geneuzel over Solvency II de koersen van de verzekeraars in mijn optiek behoorlijk achtergebleven zijn bij de rest van de markt.
Gisteren was ik te gast op een bijeenkomst van actuarissen over Solvency II en mocht daar vertellen hoe beleggers tegen de invoering van Solvency II aankijken. De casus Delta Lloyd leent zich hier uitstekend voor.
Sluwe meesterzet
U kunt zeggen van Highfields wat u wilt, maar in hun verweerschrift tegen de emissie komen wel een paar punten naar voren waar de verzekeringswereld mee aan de slag kan. Zelfs voor de verzekeraars zelf is het niet duidelijk wat nu wel, en wat niet meegenomen mag worden in de berekening ervan.
In feite is het management van Delta Lloyd ook slachtoffer van de onduidelijke regels. Door op safe te willen spelen met een joekel van een emissie (1 miljard) is een tegenreactie uitgelokt van de financiële markten waardoor het in een regelrechte soap terecht is gekomen.
Met heel veel geluk en een sluwe meesterzet heeft Delta Lloyd, en meer CEO Hans van den Noordaa, het vege lijf kunnen redden. Maar de schoonheidsprijs verdient het niet.
Hoe gaat het nu verder?
De begeleidende banken hebben de plannen allang klaar liggen en kunnen dus snel schakelen. De 650 miljoen euro moet worden opgehoest door 228 miljoen aandelen, dus per aandeel 2,85 euro. Ik zou zeggen, hou het gewoon simpel, en laat gewoon elke aandeelhouder één nieuw aandeeltje aanschaffen.
Normaal gesproken ligt een koers onder druk tijdens een claimemissie, dat zien we nu bij ArcelorMittal ook, maar ik sluit niet uit dat de komende tijd de koers best wat kan oplopen. De pijn is eruit, de onzekerheid is weg.
En als er een dividend van 130 miljoen euro betaald kan worden over 456 miljoen aandelen, kom ik op een dividendrendement (uitgaande van een koers van nu 6 euro, en na emissie 6 + 2,85/2 = 4,42 euro) van 6,44%. Daar doen de meesten het wel voor.
En er zit er wellicht nog een mooie upside in ook nog, want volgens het verweerschrift van Highfields is Delta Lloyd veel winstgevender dan zij zelf voorstelt. En we weten allemaal dat gelijk hebben en gelijk krijgen niet altijd hetzelfde is.
Full disclosure: Inberg is long Delta Lloyd.
