Beleggers krijgen de wind van achteren. Alles lijkt mee te zitten. De globale economie doet het voortreffelijk, met een stevige groei in Azië en een robuust herstel van de Amerikaanse economie. Zelfs in Europa zien we momenteel de eerste tekenen van een opleving.
Die economische wederopleving zorgt voor vertrouwen bij de bevolking in het algemeen en bij beleggers in het bijzonder. Ze kopen weer met de nodige overtuiging aandelen. Het gevolg zijn historische recordniveaus voor de belangrijkste aandelenmarkten wereldwijd.
"Het is feest op de vloer", klinkt het in financiële kringen. Toch werd dit feestje in de voorbije week abrupt verstoord door de aanstichter ervan: de Fed. Topvrouw Janet Yellen sprak immers openlijk haar ongenoegen uit over het feestgedruis op de financiële markten.
Yellen waarschuwt
Volgens haar zijn de huidige waarderingen op de beurs erg hoog. Dit kan dan weer voor een potentieel gevaar zorgen. Deze uitspraak greep vele beleggers naar de keel. Prompt lokte Yellens uitspraken een stevige verkoopgolf uit, zo eentje die we al in maanden niet meer hadden gezien.
Toch moeten beleggers hier niet van staan te kijken. Yellen stak eerder al eens haar vinger in de lucht over het koersgeweld op de beurs. Zo waarschuwde de voorzitster van de Fed vorige zomer nog voor hallucinante waarderingen in bepaalde onderdelen van de markt.
Destijds viseerde Yellen met name biotechnologie. Niet onterecht overigens. Het maakt van Yellen een andere voorzitter dan haar voorganger, Ben Bernanke, die nooit gevaren zag in de financiële markten. Zelfs niet toen de Amerikaanse vastgoedbubbel in 2007 uit elkaar spatte.
Onvermijdelijke renteverhoging
Wat Yellen in feite doet, is de markten voorbereiden op wat er onvermijdelijk zit aan te komen: een renteverhoging. De kortetermijnrente van de Fed (officieel: Federal Funds Rate) staat al sinds de kredietcrisis op 0%. Dit dateert inmiddels al van december 2008.
Het is nooit eerder in de geschiedenis voorgekomen dat de Fed haar kortetermijnrente op nul heeft geplaatst, laat staan voor ruim zes jaar. Naar de consequenties van dit jarenlange nulrentebeleid heeft iedereen momenteel het raden, inclusief de bestuurders bij de Fed.
Daarom wil Yellen zo snel mogelijk een normalisatie brengen in de rentestructuur.
Laatste deel stijging
Kortom, we staan voor een nieuwe rentecyclus, en dat is van groot belang voor beleggers. Een nieuwe rentecyclus gaat meestal gepaard met hogere koersen, maar luidt tevens ook het laatste deel van de beursstijging in.
De eerste fase van een rentecyclus is dus een goed moment om uw winsten veilig te stellen en uw blootstelling aan aandelen wat af te bouwen. Verkopen met winst doe je namelijk in een (sterk) stijgende markt, niet bij snel dalende koersen.
Toch gebeurt het omgekeerde. Na jaren van afkeer draait het sentiment van de bredere massa in het voordeel van aandelen. Beleggen op de beurs kan weer, meer nog, als je niet belegt hoor je er niet bij. Aandelen zijn weer hip. Frequente beurscommentaren en financiële updates zijn weer terug van weggeweest in de journaals.
Altijd een keuze
De onderliggende boodschap: er is geen andere keuze dan te beleggen op de beurs. Sparen levert niets meer op, obligaties al evenmin, en op lange termijn wint u toch altijd.
Laat ik meteen duidelijk zijn: als belegger heeft u altijd een keuze. Er is immers altijd wel ergens een segment in de financiële markten waar niemand naar kijkt, of waar niemand iets van moet weten. Bovendien zijn het meestal meerdere segmenten tegelijk. Keuze voldoende dus.
Vandaag zijn onderbelichte of ongewenste segmenten in de markten bijvoorbeeld diverse grondstoffen, goud en zilver(mijnaandelen), Chinese aandelen, et cetera. Helaas trekken de meeste beleggers daar hun neus voor op.
De valkuil
De reden is simpel: deze activaklassen doen het niet goed. Dit terwijl de rest van de beurs in topvorm verkeert. En laat dat nu precies de valkuil zijn waar de grote massa beleggers steeds weer inloopt. Ze kopen liever geliefde marktonderdelen die massaal gekocht worden. Kuddegedrag dat telkens weer voor de grote drama’s op de beurs zorgt.
Ik geloof dat we ons stilaan in de laatste fase van de beursstijging begeven, vooraleer we geconfronteerd worden met een stevige correctie. Natuurlijk is het zo dat de laatste fase van een beursstijging ook meestal de snelste is, maar niet altijd de meest rendabele.
Meer nog, als de correctie toeslaat, blijft er nadien nog maar weinig over van die snelle winsten. Op dat ogenblik zitten de meeste beleggers weer opgezadeld met de zoveelste beurskater. Helaas hebben ze dit dan vooral aan zichzelf te danken.
Laag kopen
Aandelen moest je immers voluit kopen in de periode 2009-2010, toen de beurs net uitbrak naar boven toe. Niet vandaag, als iedere week een nieuw beursrecord wordt gevestigd en de Fed genoodzaakt is om op de rem te gaan staan.
Vergeet de eerste basisregel bij beleggen nooit: koop laag, verkoop hoog.