Ontvang nu dagelijks onze kooptips!
word abonnee
sluiten ✕
1929, 1999 en 2015
Categorie: Beurs vandaag
Door
op woensdag 22 april 2015
Views: 12.083
Meld u aan voor de dagelijkse Beursupdate
Dagelijks een update van het laatste beursnieuws en beleggingskansen in uw mailbox!
Karel Mercx is zelfstandig beleggingsspecialist. Tussen 2007 en 2013 heeft Karel veel ervaring opgedaan in de beleggingswereld als redacteur van het blad Beleggers Belangen. In de twee jaar daarna heeft hij als beleggingsspecialist bij Lynx gewerkt. Hij is regelmatig gastspreker op verschillende beleggingsevenementen. In 2012...
Meer over Karel Mercx
Recente artikelen van Karel Mercx
jul '15
Jammer dat dalingen voorbij zijn
3
mei '15
Blijf van goud af
31
mei '15
Gouden tijdperk op komst
13
Johan Schenkenbach schreef op 22 april 2015 14:47 :
Het nut om naar een gebeurtenis van 86 jaar geleden te kijken, is nihil.
Integendeel. De details zijn anders, maar de achterliggende psychologie is precies hetzelfde. Mensen zijn vandaag niet wezenlijk slimmer of psychologisch stabieler dan 86, of wat mij betreft 186 of 1086 jaar geleden. Het enige dat verandert is de technologie en de beschikbaarheid van data. We kunnen veel leren van wat er in het verleden is gebeurd. Dat moet je dan natuurlijk wel doen. Ik denk dat Bernanke gelijk had: de crisis van 2008 was vergelijkbaar met de crisis van 1929. Volgens mij heeft hij gedaan wat gedaan moest worden.
het gaat gebeuren Karel ben wel blij dat ik 6 maanden geleden niet naar je geluisterd heb, want dan was ik veel geld misgelopen
Je kan als belegger natuurlijk ook gewoon focussen op de bedrijven waar je in belegt, zonder je al te druk te maken om alle fratsen die centrale banken en politici uithalen. Dan zie je dat heel veel bedrijven gewoon goed presteren. Misschien niet superspectaculair, maar goed. En dat die gemakkelijk dividendrendementen van tussen 3% en 5% betalen, cashrendementen die je met sparen onmogelijk kunt maken, en bij obligaties alleen in het junk segment. Misschien, en het kernwoord is dan misschien, kan je dat rendement in de toekomst met obligaties halen, maar niemand weet wanneer en nog minder bekend is wat op dat moment de inflatie zal zijn. Een rente van 5% klinkt leuk, maar als de inflatie dan 6% is, schiet je er nog steeds niks mee op. Bedrijfscijfers, en ook dividend, beweegt mee met de inflatie, is in zekere zin beschermd tegen inflatie omdat bedrijven de inflatie kunnen doorberekenen naar de klant. Deze beleggers kunnen rustig aandelen kopen en geld verdienen. [/quote] Dit is de kern van de zaak.
Andy5 schreef op 22 april 2015 13:02 :
Voordeel is dat we het nu weten en kunnen anticiperen. Even volgende sscenario:
Ik ben professionele belegger en koop aandelen met gemiddelde van AEX (550) bij een top boven de 700 en daarna een crash en vervolgens herstellen de aandelen in periode van vier jaar naar 550. De aandelen hebben dan per saldo in vier jaar niets gedaan maar ik heb wel al die jaren 3,5% dividendrendement gehad...
Kortom mijn rendement is 3,5% per jaar geweest en vergelijk dat nu eens met de komende vier jaar sparen en vertel me wat dan het rendement is.
Gaat er om dat je een crash gewoont kunt incalculeren behalve als je als onnozele Piet Particulier maar blijft kopen ;-).
Eens, bij Beleggers Belangen heb ik gezien dat hoe hoger de AEX staat hoe meer abonnementen er worden afgesloten en bij Lynx Wereldwijd Beleggen heb ik gezien dat hoe hoger de AEX staat hoe meer rekeningen er worden geopend.
Volgens mij is de negatieve rente van dit moment ook vooral een gevolg dat partijen er op speculeren dat de ECB een tekort krijgt aan papier dat men kan opkopen en dat de ECB daarvoor dieper in de buidel moet tasten. Dat heeft tot gevolg dat de ECB ook meer moet betalen voor papier van de zuidelijke lidstaten en ze op die manier indirect toch steun verleent. Zij krijgen dan de -laatste- gelegenheid om de eigen economie te reorganiseren. Met die deflatie valt het m.i. wel mee, maar dat wordt vooral als smoes gehanteerd om de euro ook tov de dollar wat lager te zetten om heel europa wat te stimuleren en dat is de reden dat iedereen het maar toelaat, daar hebben alle lnden wel baat bij. Alleen zijn wij Nederlanders met onze grote pensioenreserves de pineut, want die kunnen nu onvoldoende rendement maken zonder grotere risico's te gaan nemen. Landen als Duitsland lopen ook tegen problemen aan want die hadden de economie al redelijk op orde. De oorzaak is te zoeken omdat men daar al allerlei ingrepen heeft moeten doen om de inlijving van de vroegere DDR in te passen. Zij hebben al jaren bezuinigd en loonmatiging achter de kiezen en dat is de reden dat ze ook zo sterk zijn momenteel. Met alle extra maatregelen van de ECB lopen zij juist weer het risico van oververhitting. Je ziet al dat er al weer stakingen zijn en protesten en daar is het afwachten of men dat in toom kan houden. Ik herken in de steunmaatregelen van de ECB toch vooral voordelen in voor zuidelijke lidstaten en laat heer Draghi daar toch ook vandaan komen. Met de inflatie en de rente blijft toch altijd de vraag bestaan als bij de kip en het ei. Wie ontstaat uit wat en welke is/was er nu als eerste. Moet de rente omhoog omdat je inflatie hebt of ontstaat er juist inflatie omdat producenten duurder meer kwijt zijn om te investeren en de producten dan wat duurder maken. Het hangt allemaal aan elkaar en i.p.v. te spreken over angst voor deflatie kan je ook een standpunt innemen dat er momenteel een goede marktwerking/concurrentie heerst en dat er sprake is van prijsstabiliteit. Het is maar net welk geloof je wilt aanhangen en je neemt hetgeen je het beste uitkomt. Nu Amerika uit het slop lijkt mag europa zijn munt omlaag brengen en dat doet men met de rentepolitiek met alle gevolgen van dien. En de kans dat men te laat is met de rente ophogen is niet ondenkbaar want dat is meer regel dan uitzondering gebleken in het verleden. Dan giert de inflatie weer de pan uit. Misschien zijn we dan wel veel verder van huis
jrxs4all schreef op 22 april 2015 14:08 :
Totale flauwekul en geschiedsvervalsing.
Tussen 1925 en 1929 heeft de FED de rente alleen maar verhoogd, in 1929 was de discount rate 5%!
Die verhoging is juist een belangrijke factor geweest in het op gang brengen van de deflationaire spiraal die uiteindelijk tot een beurscrash en de grote depressie leidde. Wat dat betreft hebben de CB's dus wel degelijk van dat gebeuren geleerd.
Pas na 1929 is de FED de rente gaan verlagen, maar zelfs in 1933 was die nog boven de 2%.
Echt lariekoek, dit stukje en droevig dat men de feiten zo slecht kent.
Google eens op: 1920s artificially depressed interest rates Mocht u een hoop uren willen investeren in de financiële geschiedenis, dan kan ik lords of finance the bankers who broke the world van Liaquat Ahamed aanraden. Wel ruim 500 pagina's.
jrxs4all schreef op 22 april 2015 14:27 :
[...]
Zie bijgaand plaatje voor de rente tussen 1929 en 1950.
Beweren dat de FED de beurscrash van 1929 veroorzaakte met lage rentes is een pure leugen. Heel triest dat een IEX columnist met dergelijke desinformatie aan komt zetten.
Een Fed rente is niet altijd een Fed rente: Een rente van 5% is anders bij hoge groei dan bij lage groei. Een rente van 5% is anders bij een hoge money supply dan bij een lage money suppley een rente van 5% is anders bij hoge inflatie, dan bij lage inflatie. Etc... Zie bovenstaande bericht.
bartvde schreef op 22 april 2015 15:43 :
het gaat gebeuren Karel
ben wel blij dat ik 6 maanden geleden niet naar je geluisterd heb, want dan was ik veel geld misgelopen
Waarom u nu dividendaandelen moet kopen en nog 110 andere slides van de beursupdate slidesha.re/1hU3WfO
Maar Beste Karel Mercx, je geeft helaas nog geen antwoord op de opmerkingen van geacht forumlid jrxs4all !? Ik/wij verwachten toch wel enige inhoudelijke reactie? Mee eens met het beleggen in de betere solide bedrijven, bv RDS. of een stukje puur goud. Wat je als ECB ook zou kunnen doen i.p.v. geld pompen in het opkopen van obligaties, is het investeren in maatschappelijke grote (infra)bouwprojecten, hetzij vervanging ervan dan wel nieuwe. Hier stimuleer je de ontwikkeling en werkgelegenheid. En is m.i. op lange termijn veel rendabeler. Denk even aan delta werken, afsluitdijk, Amsterdamse bos. Maar nu nieuwe en door heel Europa! frmldn die het hier niet mee eens zijn!? LZA
Karel Mercx schreef op 22 april 2015 17:42 :
[...]
Een Fed rente is niet altijd een Fed rente:
Een rente van 5% is anders bij hoge groei dan bij lage groei.
Een rente van 5% is anders bij een hoge money supply dan bij een lage money suppley
Ik weet niet wat u probeert te zeggen, maar: de periode 1920-1930 was er per saldo een van deflatie, vooral in 1920-1921 was er scherpe deflatie gevolgd door een aantal jaren van relatief zwakke inflatie en deflatie. Misschien is voor u een Google opdracht aangewezen, er is iemand die deze periode als de beste kent en er op is gepromoveerd: B.B. (heeft ook nog iets met de FED gedaan). Interessante literatuur met heel veel feiten en grafieken. Edit: hier nog een overzicht met inflatie per decade:inflationdata.com/articles/charts/dec... In die omstandigheden is 5% rente hoog, erg hoog zelfs. Veel te hoog. Er is echt geen enkele reden om de FED te beschuldigen van het te laag houden van de rente in de periode voor 1929, integendeel, juist het omgekeerde was het geval.
Een groot verschil met andere jaren: hft's en computers beheersen 70 % van de handel; de draaideuren > liquiditeit in markten neemt door verdwijnen brokers etc. sterk af. Maakt kettingreactie vandaag of morgen veel heftiger dan ooit. Centrale banken hebben geen gereedschap meer in hun kist, totale meltdown van het "systeem
Zoals Relpinda ook oppert, zou een opkoopactie van andere activa wel eens verfrissend zijn. Toen Friedman in de jaren '70 sprak over expansionair beleid, konden dit in zijn ogen zeker andere activaklassen zijn dan obligaties. Er worden goede punten gemaakt en FED rentebeleid in de jaren '30 was zeker geen aanleiding. Toen ging het om excessieve speculatie met veel geleend geld; margin debt is hier het toverwoord. Om dit narratief door te trekken zouden we vandaag de dag moeten kijken hoe hoog margin debts zijn (http://www.advisorperspectives.com/dshort/charts/markets/nyse-margin-debt.html?NYSE-margin-debt-SPX-since-1995.gif) en hoeveel schuld er wordt belegd (China?). Beleggen op pof zie ik synoniem aan speculeren en dit wordt natuurlijk gevoed door de Centrale Banken. Conclusie; het gaat door tot de muziek stopt. Maar reken maar dat schrikreacties hard en breed doordeinen (afgelopen vrijdag als voorproef). Ik denk dat dit een tijd is om te stockpicken, fundamentals goed in de gaten houden en rekening houden met een crashpotentieel (=marge in de gaten houden).
jrxs4all schreef op 22 april 2015 18:00 :
[...]
Ik weet niet wat u probeert te zeggen, maar:
de periode 1920-1930 was er per saldo een van deflatie, vooral in 1920-1921 was er scherpe deflatie gevolgd door een aantal jaren van relatief zwakke inflatie en deflatie.
Misschien is voor u een Google opdracht aangewezen, er is iemand die deze periode als de beste kent en er op is gepromoveerd: B.B. (heeft ook nog iets met de FED gedaan). Interessante literatuur met heel veel feiten en grafieken.
Edit: hier nog een overzicht met inflatie per decade:
inflationdata.com/articles/charts/dec... In die omstandigheden is 5% rente hoog, erg hoog zelfs. Veel te hoog.
Er is echt geen enkele reden om de FED te beschuldigen van het te laag houden van de rente in de periode voor 1929, integendeel, juist het omgekeerde was het geval.
In elk geval is het wel zo dat de ene bubble na de andere komt. De FEd is kampioen bubbleblazen. MKB is kapot is de VS . In een hoog tempo. Dat komt doordat de CB's van gekkigheid niet weten wat ze moeten doen om de financiele markten te plezieren.
De moeder aller crashes is al enige tijd in aantocht. Markten zijn zodanig opgepompt en de banken zijn zodanig verzwakt dat bij de eerste de beste renteverhoging in de US alle beleggers naar de exit rennen. Daar is dan geen kruid tegen opgewassen. Dit effect zal ook de reden zijn dat de fed niet durft te bewegen. Ze zijn als de dood dat de markten dan rigoreus draaien met alle financieringsconsequenties (voor banken) van dien. Dus kiezen ze voor een zo langzaam mogelijk vollopende zeepbel. Als die knapt kan je beter short zitten. HN
Karel Mercx schreef op 22 april 2015 17:38 :
[...]
Google eens op: 1920s artificially depressed interest rates
Dacht laat ik dat eens doen. Kwam het volgende artikel tegen van de stLouisFed die vaker goede artikelen heeft over dit soort onderwerpen:research.stlouisfed.org/publications/... Today there is considerable debate about the causes of business cycles and whether government policies can alleviate them.” Just as there is no consensus now, contemporary observers had many different views about the causes of the Great Depression and the appropriate response of government. A few economists, like Irving Fisher (1932), applied the Quantity Theory of Money, which holds that changes in the money supply cause changes in the price level and can affect the level of economic activity for short periods. These economists argued that the Fed should prevent deflation by increasing the money supply. At the other extreme, proponents of “liquidationist” theories of the cycle argued that excessively easy monetary policy in the 1920s had contributed to the Depression, and that “artificial” easing in response to it was a mistake. Liquidationists thought that overproduction and excessive borrowing cause resource misallocation, and that depressions are the inescapable and necessary means of correction: (edit; china zal gaan bewijzen of dit waar is. Ik geloof van wel) Als je economie heb gestudeerd en het ook echt begrijpt (dat doen er maar zeer weinig) dan weet je dat elke poging tot het vinden van een oorzaak zinloos is. De economie is zo allesomvattend, simpele causaliteiten zijn er niet. De vrije markt is het beste systeem, omdat individuen te dom zijn om de economie in goede banen te leiden. Dit geld ook voor de zogenaamde Nobelprijswinnaars. Lage rente goed voor de economie ? - Ja en Nee Zwakke munt goed voor de economie ? - Ja en Nee Sterke munt goed voor de economie ? - Ja en Nee Economische groei is goed voor aandelen ? - Is geen bewijs voor etc etc Zo hebben we nu last van excessive borrowing. Maar behalve in China is er geen overcapaciteit, winstmarges zijn heel hoog en bedrijven investeren niet. Behalve op de beurs (en in China) is er nergens een economische boom. Wat dat betreft is er niks te "bursten" in de wereldeconomie. (behalve China dus) Wel grappig vind ik een mogelijke overeenkomst over het stopzetten van leningen aan Duitsland toen voor terugbetalen aan Europa en Griekenland nu. Alleen is Griekenland te klein om de vergelijking op te laten gaan. Al zal het de schuldencrisis in Europa natuurlijk wel erger maken. Maar zoals iemand al zei. Het is ondanks dat de menselijke natuur hetzelfde is, onzinnig om de grote depressie met de huidige situatie te vergelijken. Wel geloof ik in de menselijke natuur en hoe de economie daar een afspiegeling van is. Wij proberen zo lang mogelijk de confrontatie met onszelf uit de weg te gaan, tot een echte crisis ons hiertoe dwingt. Op dit moment wordt in zowel de EU, als Japan en de VS niet de hervormingen doorgevoerd die nodig zijn. (pensioenen, staatsbegrotingen, gezondheidszorgkosten -> aanpassingen vanwege de babyboomers die met pensioen gaan en op grote schaal gefaald hebben hier zelf de verantwoordelijkheid voor te nemen en dat liever doorschuiven naar toekomstige generaties) Pas na een echte crisis zal men willen veranderen. Maar een oorzaak in de economie zal je er niet vinden. De oorzaak zit in onszelf.
jrxs4all schreef op 22 april 2015 18:00 :
[...]
Er is echt geen enkele reden om de FED te beschuldigen van het te laag houden van de rente in de periode voor 1929, integendeel, juist het omgekeerde was het geval.
Je klonk erg overtuigend, dus ik ging ervan uit dat je een goed punt maakt. Maar in het artikel van de StLouis Fed die ik in mijn vorige reactie noemde staat het volgende: One implication of the liquidationist theory is that increasing the money supply during a recession is likely to be counterproductive. During a minor recession in 1927, for example, the Fed had made substantial open market purchases and reduced its discount rate. Adolph Miller, a member of the Federal Reserve Board, who agreed with the liquidationist view, testified in 1931 that: It lthe 1.927 action) was the greatest and boldest operation ever undertaken by the Federal Reserve System, and, in my judgment, resulted in one of the niost costly errors committed by it or any banking system in the last 75 years. I am inclined to think that a different policy at that time would have left us with a different condition at this time. -.- That was a time of business recession. Business could not use and was not asking for increased money at that time.’ in Miller’s view, because economic activity was low, the reserves created by the Fed’s actions fueled stock market speculation, which led inevitably to the crash and subsequent depression. During the Depression, proponents of the Iiquidationist view argued against increasing the money supply since doing so might reignite speculation without promoting an increase in real output. Indeed, many argued that the Federal Reserve had interfered with recovery and prolonged the Depression by pursuing a policy of monetary ease. Hayek (1932), for example, wrote: It is a fact that the present crisis is marked by the first attempt on a large scale to revive the economy.. - by a systematic policy of lowering the interest rate accompanied by all other possible measures for preventing the normal process of liquidation, and that as a result the depression has assumed more devastating forms and lasted longer than ever before (p. 130). Several key Fed officials shared Hayek’s views. For example, the minutes of the June 23, 1930, meeting of the Open Market Committee report the views of George Norris, Governor of the Federal Reserve Bank of Philadelphia: He indicated that in his view the current business and price recession was to be ascribed largely to overproduction and excess productive capacity in a number of lines of business rather than to financial causes, and it was his belief that easier money and a better bond market would not help the situation but on the contrary might lead to further increases in productive capacity and further overproduction.’ While the liquidationist theory of the business cycle was commonly believed in the early 1930s, it died out quickly with the Keynesian revolution, which dominated macroeconomics for the next 30 years. - Als ik het goed begrijp. Heeft dus het ruime geld politiek in 1927 een grondbodem gelegd voor een boom die later burste.(dacht men toenertijd) Toen dat gebeurde hield met dus vast aan de goudstandaard en verruimde men niet meer de geldhoeveelheid gezien ze van mening waren dat dit een aantal jaar eerder juist hun grote fout was. Ik heb juist vaak gelezen en begrepen, dat men de reactie van de FED na de crisis de schuld heeft gegeven van het verergeren van de depressie door hun politiek en dat DAT de reden is dat men nu zo extreem geld aan het verruimen is. In een eerste reactie op de crisis in 2008, lijkt me dat op zich een juiste reactie. Immers de oorzaak was een financiële -> fraude met hypotheken om gigantische schaal. Toen dat was opgelost hebben de Centrale Banken wereldwijd vastgehouden aan deze politiek van verruiming. Terwijl de crisis nu geen financiële oorzaak meer heeft, maar een politieke. (onhoudbare overheidsschulden en verplichtingen -> alle westerse overheden zijn failliet in de betekenis dat men onmogelijk zijn huidige toekomstige verplichtingen kan nakomen -> pensioenen, zorg etc) Dus de huidige politiek lijkt wel een herhaling van wat toen gedacht was de grootste fout van de FED. "Business could not use and was not asking for increased money at that time.’" Wat dat betreft is er dus wel een parallel. En voordat ik dit had gelezen was ik al van mening dat de huidige CB-politiek alles juist erger maakt vanwege deze redenen. Toen resulteerde het echter in een economische boom, die er nu zeker niet is. Dus de parallel houd daar ook weer op. Wat dat betreft kan je weer beter naar Japan kijken. Echter: Keynesian explanations of the Depression differed sharply from those of the Iiquidationists. Keynesians tended to dismiss monetary forces as a cause of the Depression or a useful remedy. instead they argued that declines in business investment or household consumption had reduced aggregate demand, which had caused the decline in economic activity.bO Both views, however, agreed that monetary ease prevailed during the Depression. Het kan nog jaren goed gaan. Ik denk ook al 3 jaar land dat er nog een echte crisis moet komen. Hij kan morgen komen, of pas over 5 jaar. Als de koersen eerst nog met 70% stijgen om er dan bv 40% te zakken door een crisis, kan je nog altijd beter nu instappen. (plus je stapt toch nooit op de bodem in dan, dus koop je alsnog een stuk hoger dan nu !) Ikzelf los het op door nooit zonder stop-loss in aandelen te beleggen.
Huidige beleid hebben we kennelijk aan Friedman en Schwartz te danken :-) Friedman and Schwartz renewed the debate about the role of monetary policy by forcefully restating the Quantity Theory explanation of the Depression: The contraction is. - . a tragic testimonial to the importance of monetary forces. -- - Different and feasible actions by the monetary authorities could have prevented the decline in the stock of money. - - [This] would have reduced the contraction’s severity and almost as certainly its duration (pp. 300-01). Friedman and Schwartz argue that an increase in the money stock would have offset, if not prevented, banking panics, and would have led to increased lending to consumers and business that would have revived the economy.
jrxs4all schreef op 22 april 2015 18:00 :
[...]
Er is echt geen enkele reden om de FED te beschuldigen van het te laag houden van de rente in de periode voor 1929, integendeel, juist het omgekeerde was het geval.
1 Other studies, such as Field (1984), Hamilton (1987), and ‘remin (1989), conclude that contractionary monetary policy in 1928 and 1929 contributed to the Depression. Grappig. Jullie hebben dus beide gelijk :-))
Grappig dit artikel wijst ook op het feit dat bij een flinke deflatie zelfs een nominale rente van bv 1% toenertijd nog steeds een reëele rente van 10% inhield. Theoretisch zou dus de huidige obligatiebubbel nog groter kunnen worden. Als deflatie maar genoeg toeneemt, zou de rente nog negatiever kunnen worden :-)
@JoeSixpack In het boek “Dit kan niet waar zijn”, onder bankiers, over de tijdbom in het hart van onze samenleving, van Joris Luyendijk dat ik als langzame lezer aan het lezen ben, blijkt weliswaar dat de snelle computers nu bijvoorbeeld taken doen die nooit eerder door de mens zijn gedaan, zoals de flitshandel, die hun flitsende werk met de snelheid van het licht doen met programma’s die alleen door wiskundigen in bepaalde wiskundige kans situaties te doorgronden zijn, dus bijvoorbeeld niet door een doorsnee bonussen naar binnen harkende bankdirecteur, die uiteraard alles best vindt zolang het flitsende programma de computer de flitsende dingen laat doet die het in bepaalde situaties voor “de bank” moet doen, en dat “de bank” niet bestaat, wel een verzameling van bonussen naar binnen harkende koninkrijkjes die gaan en komen. Maar moet je als belegger in afleveringen van dubieuze debiteuren/dubieuze crediteuren in de hoge, lage en hongerloontjes landen voor een potentiële monetaire crisis na een mogelijke vrije val van de euro wegens teveel schulden en een gebrek aan vertrouwen al dan niet in de rijen van de gaarkeukens van andere landen die alle los en vast zittende spulletjes in de eurozone, zoals de ijsvrije havens van Rotterdam en Hamburg en de gasvelden rond Cyprus, op de valutamarkt voor een bodemprijs op een presenteerblaadje kregen aangeboden in de betreffende dubieuze afleveringen nu ineens grote zorgen gaan maken dat “het systeem” door kettingreacties in een rokende totale meltdown tot stilstand komt, en dan uiteraard iedereen in de eurozone en daarbuiten in de hoge, lage en hongerloontjes landen met de gebakken peren zit, waardoor het leed voor uiteraard niemand meer te overzien is en iedereen iedereen al dan niet in naam van de vrijheid van een permanent met artikel 1 van de Grondwet strijdige, permanent verontwaardigd verongelijkt zondebokken in een zondebokken lynchende cultuur de schuld gaat geven, hoeft dit niet in alle situaties per se het geval te zijn, aangezien de bankdirecteuren, die door de bank genomen grosso modo globaal toegespitst dus ook geen moer van de door wiskundigen uitgedachte complexe producten begrijpen, hoogstwaarschijnlijk gewoon op tijd de stekker uit de flitsende computers trekken. Dus als de bankdirecteuren dit tussen het naar binnen harken van de bonussen door gewoon op tijd doen, gebeurt er in dat geval waarschijnlijk helemaal niks met een rokende totale meltdown van “het systeem” met de gevolgen van dien.
Aantal posts per pagina:
20
50
100