In deze rubriek proberen we een korte indruk te geven: feiten, meningen en onderbelichte kanten van het nieuws van de dag. Maar afgelopen week was Volgende Zaak op reis, reden om in deze aflevering ook wat nieuws van vorige week te bekijken.
LVMH versus Morgan Stanley
Dit is belangrijk nieuws en daarom komen we er op terug. U kent de zaak waarschijnlijk al. Bernard Arnault en François Pinault, twee Franse tycoons, hadden ruzie om Gucci.
Uiteindelijk lukte het Pinault, dankzij de Nederlandse wetgeving waardoor wij internationaal te kijk staan, Gucci in handen te krijgen.
Of hij daarbij bofte is een tweede, want bestuurder Domenico Del Sole en topstylist Tom Ford besloten hun contract niet te verlengen. Zij gaan waarschijnlijk samen een nieuw bedrijf overnemen, Versace bijvoorbeeld.
Geïnteresseerd in alles wat luxe en te koop is
Arnault is baas van LVMH, wat staat voor Louis Vuitton Moët Hennessy. De champagne, cognac en whisky-poot (via Guinness) speelt al jaren geen rol meer. De tasjes zijn rendabeler, Louis Vuitton is de grote winstmaker van dit concern, voor de parfums en de andere modehuizen. LVMH is nummer één in luxe, in de wereld.
Andere LVMH merken zijn Dior, Guerlain, Galliano, Fendi, Bottega Veneta, Givenchy, Sephora enzovoorts, het is maar een greep. Als er een luxe merk te koop is, is Arnault geïnteresseerd. Claire Kent is een goed bekend staande analiste bij Morgan Stanley. Zij schreef tijdens de tasjesoorlog een analyse over LVMH die niet goed bij Bernard Arnault in de smaak viel.
Afgelopen week werd Morgan Stanley door een Parijse rechtbank tot 30 miljoen euro boete veroordeeld, plus een nader te bepalen schadevergoeding, vanwege de schade die het researchrapport aan LVMH zou hebben toegebracht. Wat zei dat gemene kreng Kent dan over LVMH? Meedogenloos management?
Geen jubelende hagiografie
De man die het groot maakte wreed uit zijn eigen bedrijf gegooid en aan de kant gezet? Te hoge marges? Discriminerend gedrag tegen Japanse toeristen die meer dan één tasje willen kopen in een Franse Vuitton winkel? Dat had ze kunnen schrijven, want het is allemaal waar. Maar dat deed Claire Kent niet, ze had het over een bedrijf dat mature was.
Dat betekent rijp. Het is een gewone zakelijke term. Het betekent dat zo'n bedrijf al heel wat bereikt heeft. Het is niet meer een Emerging Growth bedrijf, dat een omzetgroei van soms wel 100% per jaar heeft. Nee, het is een dominante firma. Rijp lijkt ons een redelijke beschrijving. Neutraal, professioneel, niets aan de hand. Morgan Stanley werkte in die tijd voor Pinault.
Mede om die reden was het rapport van Kent niet een jubelende hagiografie, maar een rapport met een redelijk neutrale toon. Dus deed LVMH Morgan Stanley een proces aan. Als we de Parijse rechters mogen geloven, is het van nu af aan verboden voor een analist iets anders dan leuke dingen over een bedrijf te vertellen. Sodexho, wereldleider op catering gebied en een CAC 40-aandeel, klaagde kort daarna Smith Barney aan.
Sodexho-soap
Een analist van deze firma had moeite met securitization van een aantal debiteurenposten en vroeg het bedrijf om informatie. Hij kreeg geen goed antwoord en schreef dat dit een risico was. Dat bleek niet zo te zijn. Smith Barney corrigeerde direct, maar Sodexho stapt naar de rechter. Om schadevergoeding te vragen. Maar krijgen beleggers dan ook schadevergoeding van Sodexho, vragen wij ons af?
Want is het probleem van Sodexho niet vooral dat ze net drie achtereenvolgende winstverwachtingen achter de rug hebben? En dat hun koers, op 24,50 euro vlak onder de strikevan hun warrant ligt die in Juni afloopt en voor veel extra kapitaal kan zorgen als de koers dan boven 24,71 euro staat? Volgende zaak.
Analisten, die, vergeet dat nooit, op een paar uitzonderingen zoals Jack Grubman, de telecomregenmaker en Mary Meeker, de koningin van het internet na, geen toppositie hebben in de pikorde van deze wereld, hebben als beroepsgroep duur betaald voor de excessen van de beurshausse.
Ethisch Reveil
Onkreukbare analisten werden ontslagen of op een zijspoor gezet en dat was toen de hausse nog aan de gang was. Vervolgens werden alle analisten zondebokken. Er werd inderdaad veel misbruik gemaakt, maar sindsdien is grofweg een kwart tot een derde van de analisten ontslagen of uit het vak gestapt, dat is een persoonlijke schatting, en de salarissen zijn sterk teruggebracht.
In Nederland kreeg een beetje analist voor de bearmarkt een ton of anderhalf. Sindsdien, zo vertrouwde een researchdirecteur Volgende Zaak toe, zijn ze voor een ton te krijgen, vooral als ze thuis zes maanden hebben kunnen nadenken over hun marktwaarde. Onafhankelijke research is nu de smaak van de dag, en al zien we wat verbeteringen, vooral qua vorm.
Toch vragen we ons af of dit nieuwe Ethisch Reveil de komende IPO-hausse overleeft. We blijven sceptisch. Maar het oordeel van de rechtbank in Parijs zal één direct en duidelijk gevolg hebben. Geen enkele bank of broker zal meer aandurven een rapport te publiceren.
Het risico is te groot dat de koers van een aandeel negatief wordt beïnvloed. Want die 30 miljoen euro zijn nog maar een begin.
Doldwaze dollarzaak
Hoeveel schade heeft mevrouw Kent nog meer aangebracht? Die schade moet uitgedrukt worden in een percentage van de marktwaarde van LVMH. We hebben het dan over 27 miljard euro . Volgende zaak. Dit was de eerste week sinds november dat de dollar terrein won en niet zo'n beetje ook.
Dat gebeurde net nadat we hier hadden genoteerd dat er geen enkele reden meer was om te twijfelen aan verdere dollardalingen en dat er dus wel iets zou gebeuren. Een reversal dus, richting 1,20. We komen, in één week, van een fractie onder de 1,29, we zitten nu rond de 1,236. Dat is dus een flinke beweging in de grootste markt ter wereld, de valutamarkt.
Het is niet verbazend dat de markten die positief interpreteren, want de ECB heeft niet eens moeten schieten met het rentewapen. Alleen de JCB, voor beginners: dat is de Japanse CB, want de Amerikaanse heet de Fed, terwijl we eigenlijk over een FRB zouden moeten praten, maar probeer dat maar liever niet te begrijpen. Even kijken, gewoon voor de grap, wat er nou veranderd is.
ECB kon wapens op zak houden
Sentiment? Ja, maar sentiment is belangrijk. Sentiment zegt nu dat het best redelijk gaat in de VS, dus dat er dollars gekocht moeten worden om mee te kunnen doen in de spelletjes aldaar, want die luiden in dollars. Het gaat ook wat beter in Europa, als we niet meenemen dat Duitsland's economie voor het eerst in tien jaar niet groeide, maar dat ligt achter ons, voor ons ligt slechts groei.
De ECB, zo werd vorige week gedacht, maar dat is nu dus historie, stond klaar om in te grijpen als de dollar nog verder zou zakken, richting 1,40. Gelukkig kunnen de wapens weer in de kast gezet worden. De Amerikaanse obligatiemarkten hadden ook een goede week, alweer, want de week daarvoor was ook al positief.
Reden was dat iedereen opeens van mening was dat gouverneur Groenspaan en zijn collega McTeer waarschijnlijk gelijk hadden toen ze verklaarden dat de rente voorlopig en voor langere tijd op 1% zou blijven. Nu zien we achter in de klas wat mensen hun vinger opsteken. Zeg het maar! O, u vindt dat als de rente op de dollar laag blijft, de dollar zwak zou moeten blijven? Juist.
Goud topt en daalt
Omdat u dat denkt zit u achter in de klas en niet aan een Bloombergmachine om tegen een vorstelijk salaris in valuta te handelen, want u hebt er niets maar dan ook niets van begrepen. Volgende zaak. Als we het goed begrepen hebben van de goudhaantjes kan goud alleen maar omhoog.
Vorige week noteerde goud een record, althans, voor deze fase van de markt, want goud heeft al op 800 dollar gestaan in een periode waarin wij ons eerste geld verloren met speculeren. Dat was in de tijd dat stagflatie een nieuw en hip woord was en John Kenneth Galbraith bij colleges veel meer studenten trok dan Robert Mundell. Nu horen wij daar achter in de klas geroezemoes.
Zeg het maar jongens! Niet allemaal tegelijk. Ja, inderdaad, de dollar is naar boven en het goud naar beneden. Wat zeggen jullie? Dat dat logisch is? Inderdaad, een hele geruststelling. Onderstaande chart met dank aan Kitco. Het staat er onmiskenbaar en met koeienletters op.
En nu?
Maar wat gaat er nu gebeuren? Als de
trend du jour, acht weken lang stijgende beurzen in de VS en in Europa, waar de beste score sinds zes jaar werd neergezet doorgaat, kan goud verder terug en
Van Dongen zal ons, als het ware telepathisch ingeseind, met een chart aangeven tot waar. Zilver bereikte afgelopen maandag een nieuw hoogtepunt.
En zilver wordt gezien als de minder liquide aanhangwagen van goud. U kent het aankoopverhaal van zilver. Er is nooit genoeg van, net zoals met goud, en Buffett (niet Warrum , maar Warren) en Bill Gates hebben het gekocht. John Templeton ook. Erger nog, wij ook en dat is natuurlijk een enorm bearish signaal.
Hetzelfde geldt voor verhalen op de voorpagina van een beurssite in een land dat geen goudcultuur heeft en waar Indianenverhalen over Mongoolse goudzoekers worden gepubliceerd. Dat is ook bearish. En de topman van een een Algerijnse goudmijn die nog net niet zijn chequeboek trekt als hij hoort dat wij een verhaal over zijn mijn gaan schrijven. Ook bearish.
Nee, het beste voor de goudmarkt zou een serie bloedneuzen voor de nieuwe goud evangelisten zijn. Althans, voor hun volgelingen. Want de evangelisten zitten erin sinds onder de 300 dollar/oz maar de volgelingen zijn pas later ingestapt.
Als die voor een flink deel worden uitgeschud, zou dat juist weer bullish zijn voor de goudmarkt.
Bundesbank mag niet met goud smijten
Wat ook juist weer bullish lijkt, is dat het plan van de heer Welteke niet doorgaat. Welteke is niet zomaar een meneer. Hij is de president van de Bundesbank, vroeger een heel bekend instituut. Welteke wilde vorige week 600 ton goud, dat zich rot lag te vervelen in de Buba-kluizen gewoon wegdoen, zoals anderen een emmer koud water over een hitsige hond gooien.
De hitsige hond was de goudmarkt, die vorige week zo ergerlijk topte om vervolgens vrijdag in elkaar te ploffen. Die grap gaat volgens Der Spiegel niet door.
Inmiddels stijgt echter de dollar, terwijl de aandelenmarkten toch al niet kapot te krijgen zijn. Niet door de firma Melkweg uit Parma, niet door de misser van Koninklijke Olie en Shell, binnenkort in dit theater onder één naam en niet door Adecco.
Nu kan iedereen de markt in. Alles werkt nu immers mee: januari-effect, valuta en een gevoel van onkwetsbaarheid. Toch zijn wij van plan deze week 's ochtends vroeg op te staan en ons huiswerk te doen. Elke markt die te gemakkelijk wordt, is immers klaar voor een reversal. Gek dat die aandelenmarkt nog niet gedraaid is, nog even wachten tot daar ook echt iedereen bullish is.
Dat moment kan niet meer erg ver zijn. Vijf keer de omzet voor een zachtwaarbedrijf is weer normaal. Benieuwd wat deze week ons brengt.
Michael Kraland is mede-oprichter van IEX.nl. Hij woont in Parijs, is vermogensbeheerder in Amsterdam en is met name actief in de hedge fund sector. Kraland schrijft zijn columns op persoonlijke titel. Hij handelt vaak in beleggingen waar hij over schrijft en zijn posities kunnen op elk moment veranderen. In dat geval meldt hij of hij zelf of voor zijn cliënten actief is in een genoemd fonds. Uw reactie is welkom op kraland@iex.nl.