Het WK voetbal blijft een opmerkelijk spektakel: het evenement gaat steeds van start met bakken kritiek, maar eens het spel gespeeld wordt, lijken alle problemen te verdwijnen als sneeuw voor de zon. Ook op de beurs wordt er ieder jaar weer een nieuw WK gespeeld tussen de belangrijkste aandelenmarkten.
In de voorbije jaren waren het vooral de westerse landen die in de top van het klassement aanbelandden, meestal met de Verenigde Staten als de grote overwinnaar. In 2014 is dit wel even iets anders. Dit jaar spelen enkele groeilanden zich in de kijker, vergelijkbaar met het WK voetbal.
Zo doet de beurs van Brazilië het verre van slecht, met een rendement van 6% dit jaar. Als je dit afzet tegenover 2% en 4% voor respectievelijk de Dow Jones (Verenigde Staten) en de DAX (Duitsland), dan zie je al meteen de verschillen oplopen.
Maar er is een land dat er dit jaar met kop en schouders bovenuit steekt: India. De lokale aandelenmarkt staat in 2014 maar liefst 19% hoger!
Klik op de grafiek voor een grote versie
Recordrace
U kan op de bovenstaande grafiek zien dat de Bombay Stock Exchange dit jaar uitbrak boven de vijfjarige weerstand rond 21.000 punten. De Indische beursgraadmeter zat daarvoor gevangen in de bandbreedte tussen 15.000 en 21.000 punten.
Het lijkt alsof er een kurk van een champagnefles knalde in 2014. Meteen schoot de index immers door van 21.000 naar bijna 28.000 punten, om vervolgens te stabiliseren rond 25.000 punten: een absolute recordrace. En het lijkt erop dat er nog meer potentieel is voor Indiase aandelen in de toekomst.
Dit alles hebben beleggers te danken aan één sterspeler in het Indiase beursteam: Narendra Modi. Hij is de kersvers verkozen premier van het land. Hij behaalde een landslide overwinning tijdens de jongste verkiezingen.
Modi's trucje
Niet enkel stal de man de harten van vele Indiërs, ook de beleggers konden de overweldigende zege van Modi smaken. Modi belooft immers de langverwachte economische hervormingen waar de financiële markten al jaren op zitten te wachten.
Voor zijn enorme overwinning was Modi verantwoordelijk voor de economische ommezwaai in de staat Gujarat. Hij zorgde daar voor een open marktwerking in combinatie met groei in de landbouwsector: een mix die de staat vleugels gaf. De bevolking hoopt dat Modi hetzelfde trucje kan uithalen voor de rest van het land.
Aan de voornemens van Modi zal het in ieder geval niet liggen. Hij heeft immers grootse hervormingen voor ogen, waarbij Modi met name wil investeren in de verouderde infrastructuur van het land.
De nodige hervormingen
De lokale markt wil hij ook openstellen voor buitenlandse investeerders en winkelketens. Denk hierbij aan grote namen zoals Walmart of Ahold. Een gegeven dat in het verleden altijd op veel weerstand kon rekenen.
Maar wil het land uit het economische slop geraken, dan zijn dergelijke ingrepen onvermijdelijk. India kampt immers met een forse terugval van de groei, komende van meer dan 10% groei enkele jaren terug tot amper 4% vandaag.
Een oplopende werkloosheid, gezien de bevolkingsgroei, is hiervan een gevolg. Er moet snel verandering komen in India, want in tegenstelling tot concurrent en buurland China blijft de bevolking er jong, dynamisch en snel aangroeiend.
Grote tegenstellingen
Waarnemers verwachten dat er binnen tien jaar meer Indiërs op onze planeet zullen rondlopen dan Chinezen. Als een dergelijke bevolking in massale opstand komt (vanwege te weinig inkomsten) dan kunnen we met een grote ramp geconfronteerd worden.
Modi wil het roer dus volledig omgooien. Een nobele gedachte, maar dat doe je niet zomaar in India. Immers, zijn voorgangers hadden ook allemaal vergelijkbare ingrepen beloofd aan de bevolking, maar van de uitwerking kwam maar weinig in huis.
Veel bevolkingsgroepen (en dus politieke partijen) willen het huidige status-quo behouden omdat ze hiervan voluit kunnen profiteren. De (tegengestelde) belangen zijn bijzonder groot. Maar er is wellicht nog een groter probleem in India. Het land gaat al decennia gebukt onder een bijzonder hoge corruptie.
Wie in India de juiste mensen kent, krijgt alles voor mekaar. Voor wie geen connecties heeft, zoals de buitenlandse partijen, is het onbegonnen werk om te ondernemen met gelijke wapens.
De volgende grafiek is in dat opzicht veelzeggend: het is de BSE 500 index afgezet tegen een index van geconnecteerde beursgenoteerde bedrijven in India.
Klik op de grafiek voor een grote versie
Middenstand
Het herstel van de bedrijven met politieke banden kwam er veel sneller dan de brede markt. Corruptie blijft het pijnpunt van de Indische economie. Daarenboven kampt de economie niet enkel met een groeivertraging, ook het inflatiepeil blijft met meer dan 8% op jaarbasis hardnekkig hoog.
Deze combinatie van factoren maakt dat de middenstand in India het zwaar te verduren heeft, hetgeen in feite de groeimotor van het land moet vormen. Of Modi de grote verandering zal brengen, blijft voorlopig koffiedik kijken, maar als we de markt mogen geloven, dan zal hij leveren wat hij beloofd heeft.
Nog niet te laat
Voor beleggers is het trouwens nog niet te laat om in te stappen. Ik heb wat graadmeters bekeken, en die zijn allesbehalve overspannen, ondanks de forse koersuitbarsting in 2014. De gemiddelde koers-winstverhouding van Indische aandelen staat op 15x, wat in historisch perspectief eerder aan de lage kant is.
Als ik de omvang van de beurs van India afzet tegen het bbp, dan bedraagt de marktkapitalisatie slechts 75%. Uiteraard is dit geen bodemwaardering (50%), maar het ligt fors onder het hoogtepunt van 2007 met 161%. En toen noteerde de markt rond 21.000 punten, ten opzichte van 25.000 punten vandaag.
Om een vergelijkbare waardering als 2007 te halen, moet de Bombay Stock Exchange al richting 60.000 punten koersen! Niet dat ik dit verwacht, maar het geeft wel aan dat er nog veel opwaarts potentieel is vooraleer er sprake is van een bubbel in India. Daarom ben ik vandaag nog altijd koper van aandelen in India.