Afgelopen week kwamen uit Europa weer matige macro-economische cijfers. Duitse fabrieksorders kwamen onder verwachting binnen en in het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk en Italië daalde de industriële productie sterker dan analisten hadden verwacht. De jaarlijkse krimp is in:
- Italië: een kleine 8%
- Frankrijk: 3%
- Verenigd Koninkrijk: bijna 2%
In de industriële sector worden ruwe materialen omgezet tot eindproducten door gebruik te maken van diverse soorten productiemiddelen. Groei in deze sector is van belang om te kunnen spreken van een verbeterende economie.
Van die groei is in Europa nog lang geen sprake zo bleek afgelopen week maar weer. Dat is ook niet vreemd zolang kleinere en middelgrote ondernemingen geen toegang hebben tot de kredietmarkt, want nog altijd krimpt de kredietverstrekking voor deze bedrijven.
En die krimp is aan het versnellen.
Vooral in het midden- en kleinbedrijf van de periferie landen is de toegang tot de kredietkraan nagenoeg onmogelijk. In Ierland is de kredietverstrekking sinds aanvang van de crisis in 2008 met bijna 82% gekrompen. In Spanje bijna 70%.
Kieskeurig
Dit komt vooral door de hoge rentes die banken vragen voor een lening. Waar de Europese Centrale Bank rapporteert dat het MKB-bedrijf in de periferie kan lenen tegen 4 tot 5% blijkt uit een recent onderzoek van het Institute of International Finance (IIF) dat dit percentage veel hoger is. Het komt momenteel uit op rentes van 7 tot 9%.
Banken die op deze percentages geld uitlenen zullen zeer kieskeurig zijn. Ik begrijp daarom wel dat er weinig nieuwe leningen worden verstrekt. Aangezien een kleine 70% van de werkgelegenheid in Europa bij het MKB-bedrijf vandaan komt blijft dit erg zorgwekkend.
Als ik dan kijk naar de schuldpositie van diezelfde Zuid-Europese landen dan wil ik daar toch geen beleggingsrisico lopen. Niet in aandelen en ook niet in obligaties. Hoe aantrekkelijk de rentes ook zijn.
De kans is aanzienlijk dat hier nog een groots slotakkoord gaat volgen voordat we economisch gaan herstellen.