Jos Leeser, partner bij Claassen, Moolenbeek & Partners bijt op deze Open Dag het spits af.
De effectendienstverleners, zoals brokers, banken en vermogensbeheerders hebben het moeilijk. Dat komt deels door u, omdat u beleggen minder sexy vindt. Anderzijds spelen de toezichthouders en rol: zij tornen aan de verdien- en distributiemodellen van beleggingsinstellingen en beleggingsondernemingen.
- Beleggingsfondsen wordt het verboden om distributeurs nog een vergoeding te betalen voor het plaatsen van het fonds.
- Vermogensbeheerders mogen straks geen retourprovisies meer ontvangen van brokers en depotbanken. U moet uw dienstverlener rechtstreeks gaaan betalen.
- De al jaren slepende recessie draagt ook niet bij aan de beleggingsappetite.
- Last but not least is er de druk op de hypotheekverstrekking en renteaftrek.
Het is dus niet vreemd dat effectendienstverleners het moeilijk hebben. Desondanks stond er vorige week een groot artikel in Het Financieele Dagblad waarin werd geconstateerd dat de fusies, overnames en faillissementen in de afgelopen twee jaar op één hand te tellen zijn, ondanks de noodzaak in de beleggingsbranche om samen te spannen.
Eigen kracht
Hieruit zou de conclusie getrokken kunnen worden dat de consolidatiegolf maar niet op gang wil komen. Niets is minder waar. Zeker als het aantal trajecten in de afronding in ogenschouw wordt genomen. Bij minstens drie hiervan ben ik namelijk rechtstreeks of indirect betrokken (geweest).
Daarnaast lopen er meer trajecten om de ‘verklaring van geen bezwaar’ van De Nederlandsche Bank te verkrijgen. Het besef dat de markt voorgoed veranderd is door regelgeving en verdienmodellen heeft bij de meeste beheerders wel postgevat.
Daarom wordt er al regelmatig met elkaar gesproken. Dat heeft doorgaans nog een heel vrijblijvend karakter. Nog lang niet iedereen is van de sense of urgency doordrongen dat groei op eigen kracht in de huidige, krimpende, markt geen sinecure is.
Elkaar versterken
Daar ligt dan ook de grootste uitdaging. De grootste problemen liggen niet aan de kostenkant. Dit wordt ook maar weer aangetoond door een vermogensbeheerder die vorige maand zijn activiteiten staakte, omdat hij niet tijdig de bakens had verzet.
Ook zijn er nog een aantal beheerders die in het verleden leven. Zij denken nog immer bij verkoop de hoofdprijs te kunnen binnenhalen. Die tijden zijn echt voorbij. Kansrijke fusie- en overnametrajecten liggen dan ook in strategische synergie: hoe kun je elkaar versterken, waardoor groei kan worden gerealiseerd?
Dat betekent dat men eerst zelf in de spiegel moet kijken en zich vervolgens moet verdiepen in wie een kansrijk partner kan zijn. Dit voorwerk wordt geheel ten onrechte vaak overgeslagen. Vreemd voor een beroepgroep die zelf ondernemingen moet beoordelen of ze van dusdanige kwaliteit zijn dat zij voor een plaatsje in de beleggingsportefeuille in aanmerkingen moeten komen.
Binck heeft inmiddels een initiatief gelanceerd: speeddating voor zelfstandig vermogensbeheerders. Deze methodiek is mijns inziens een weinig efficiënte en effectieve route die tot mislukken is gedoemd. Het ontbreekt veel vermogensbeheerders nog aan een strategische visie.
De belangrijkste vraag die men eerst zelf moet beantwoorden is: “Waar wil ik over vijf jaar staan en hoe kan ik dat het beste bereiken?” De inhoudelijke visie op vermogensbeheer en beleggen is dan ook zelden de bottleneck in consolidatieprocessen.