Wat hebben een fiets, kersen en verslavingsverschijnselen met elkaar te maken? Heel veel, blijkt uit de presentatie die BNP Paribas Investment Partners CIO William de Vijlder houdt voor journalisten. Beleggers zijn namelijk gewend stug door te kunnen fietsen – dat rendement kwam wel. De centrale bank pompte geld in het systeem, en de koersen stegen weer.
Beleggers kunnen niet meer zonder die regelmatige toediening en daar gaan ze het de komende tijd knap lastig mee krijgen, voorspelt De Vijlder. Het volgende shot blijft uit – de Fed dreigde zelfs beleggers hun spuit af te pakken. Nu moeten ze steeds harder trappen om de inflatie voor te blijven.
Dat betekent meer risico nemen, of nog beter zoeken naar het juiste aandeel dat wèl genoeg rendement oplevert. Cherry picking, noemt De Vijlder het. Dat klinkt een stuk braver dan die verslavingsverschijnselen. Beleggers moeten gewoon weer ouderwets werken voor hun geld. Maar afkicken is moeilijk.
Illusies
Volgens De Vijlder hebben beleggers te maken met twee grote gevaren: enerzijds is er de geldillusie, anderzijds de rendementsillusie. Veel mensen realiseren zich niet dat ze met een laag nominaal rendement koopkracht verliezen. Anderen willen koste wat het kost een bepaald rendement halen, ongeacht het risico.
Logisch, maar een verslaafde gebruikt natuurlijk zijn verstand niet. BNP Paribas is niet te beroerd de belegger van een therapiesessie te voorzien. In de opkomende markten is rendement te halen (“Het is bijna fashionable om heel negatief te doen over China, maar wat lopen we eigenlijk te mekkeren over het feit dat de groei maar 7,5% is?”), maar ook in Europa. Stock picking – of cherry picking, dus – is steeds belangrijker geworden.
De koersen liggen hoger en beleggers moeten dus beter op de waarderingen letten. De Vijlder: “Vroeger kon je blindelings een hand met kersen uit de bak graaien. Nu moet je eerst kijken welke kleur je hebt.” De markten correleren meer, maar er is wel meer verschil te zien binnen de verschillende categorieën.
Bezorgdheid
Wie rendement wil zien, moet in aandelen, maar dat betekent wel een groter risico. En beleggers worden steeds verder de risicoladder opgeduwd. Tegelijkertijd stijgt ook de ‘bezorgdheidscurve’. De Vijlder legt uit: “Je krijgt een gevoel van vervreemding, komt in een land waar je nog nooit bent geweest.”
En hoe verder je van huis bent, hoe heftiger je reageert op slecht nieuws. Dat zag je de afgelopen weken wel in Japan. Beleggers stapten geschrokken weer uit aandelen, en hebben nog geen haast weer in te stappen, want wie weet of de bodem al is bereikt.
BNP Paribas geeft beleggers nog een paar aanbevelingen. Hier valt nog wat te halen:
- De premie voor high yield is nog steeds hoog genoeg
- Op Europese aandelen en aandelen uit opkomende markten krijgt u korting
- De vermogensbeheerder is zelf long in schuldpapier uit de opkomende markten; in buitenlandse valuta’s
En hier kunt u beter wegblijven:
- Investment grade bedrijfsobligaties zijn duur
- Beursgenoteerd vastgoed ook
- Japanse aandelen zijn geen goed idee
- De euro zou eigenlijk wat moeten dalen