Zo weinig nieuws als er te melden is over
indices,
zo veel is er over bedrijven. Veel zijn in gesprek om te worden overgenomen, om
iets te kopen, of worden zonder overleg overgenomen, of komen naar de markt.
VEB-acties tegen nieuwe concerns
et cetera. Er is zo veel nieuws, dat sommige bijzondere berichten niet of nauwelijks
in de krant worden genoemd. Neem bijvoorbeeld topper CEO
George Tóth van De
Vries Robbé.
Hij was eveneens de gebeten
hond bij de VEB. Hij wist
Real Time Company (RTC), een van zijn bedrijven, te verkopen aan Vivenda
via een omgekeerde overname.
Ondanks dat er bedrijven zijn die graag een
notering willen hebben en het daarom niet zo erg is gesteld met
de Amsterdamse
beurs, haalde dit verhaal sommige kranten helemaal niet.
Moord en brand
Nota bene, terwijl oud RTC-topman Maurice de Hond wel aandacht krijgt met zijn
Peter R. de Vriesverhalen over of nu de butler of de tuinman de Zutphense moord
heeft gepleegd. Waarom geen aandacht voor RTC met deze speciale overname. Daarom
laat ik mijn licht schijnen op de grafiek van dit pareltje (geen positie).
Ik
vond het een leuke actie van Tóth. Ik zou hem graag hierover interviewen, maar
de vorige columnist die dit deed expireerde later - iets waar Tóth los van stond.
Bijgelovig als ik ben, moet ik het lot niet tarten. Dan kan ik beter bij
Spyker
langsgaan: na al mijn azijn nu een compliment over de publiciteitsstunt met de
Spyker politieauto.
Even serieus, ik heb nog geen bezoek gepland aan beide
bedrijven.
Iets
waar ik erg van op opkeek, was dat de fusie- of overnamegesprekken tussen
KPN
en
Getronics
zijn afgebroken. Als ik de lange termijngrafieken zie, hadden ze goed bij elkaar
gepast (beide long posities). KPN deed het iets beter, maar had hulp van minister
van Financiën Gerrit Zalm. Het is goed dag Getronics rondkijkt.
How
the west was won Voor de rest is het wildwest op de beurs, als ik zie
dat 86% van de aandeelhouders voor opsplitsing
Stork
is. Deze zaak werd ook mager uitgelegd in de media. Er was wel aandacht voor de
vakbonden, maar weinig voor de winnaars en de echte baas. Zoals in de film
Wall
Street ligt de macht niet bij directie of bonden, maar bij de aandeelhouders.
Ondanks dat opsplitsing waarde creëert, zou ik door alle problemen afblijven van
dit aandeel (geen positie). Zeker als links de Tweede Kamerverkiezingen wint,
kan de politiek zich wel eens te veel gaan bemoeien met dit soort zaken. Om al
helemaal niet te spreken over het mogelijk wegvallen van de Joint Striek Fighter-orders.
Als laatste: moet Nederland nu echt zo blij zijn met vliegtuigbouw? Waarom is
Fokker dan ooit te gronde gegaan? Een veel belangrijker vraag is nog: wie
is de volgende in wildwest next? Ahold?
Gaan
met de banaan Ik heb zelf een belang in bananenleverancier
Fyffes,
omdat het aandeel goedkoop staat. Wellicht heb ik ook gemak van de sprong van
de bevroren sinaasappelsapprijs. Dit weekend las ik in
Het Financieele Dagblad
dat de oogst tegenvalt ten opzichte van vorige jaren. Hierdoor is er minder aanbod
en daarom een hogere prijs.
Nu hield mijn vader altijd erg van tuinieren en
mijn opa had zelf een groentewinkel. Daarom was het mij bekend dat als sinaasappelbomen
een storm achter de rug hebben, ze het jaar daarop minder produceren. Dit appeltje-eitje
was zo voorspelbaar, dat het gewoon dom is dat ik hier niet aan heb meegedaan.
Het is zoals Michael Kraland ooit kwam met het verhaal dat de koffieplanten zo
weinig opbrachten, dat deze gewoon uit de grond werden getrokken. Later herhaalde
dit fenomeen zich bij varkens: hogere prijzen door achterblijvende productie.
Het ligt er soms zo dik bovenop, dat ik bijna vergeet hoe gemakkelijk het kan
zijn.
Binck
naar de stokbroodjes Ik heb jaren gewerkt met Franse handelaren - slimme
en aardige kerels - maar in mijn team hadden we het altijd over de
stokbroodjes.
Dit omdat ze toch totaal anders waren dan de rest de teamleden. Overigens adverteren
Franse automerken zelfs met stokbroden in hun reclame, dus ook zij zien wel in
dat ze anders zijn.
Wat ik wil zeggen is dat Fransen andere gewoontes hebben
dan wij Nederlanders en zij zijn niet gediend van de directheid waar Binck
het in ons land zo goed mee doet. Ik ga daarom niet direct uit van succes. Ik
houd van het bedrijf, maar zou het aandeel verkopen. In Nederland is nog veel
te doen, maar wellicht zie ik het verkeerd (geen positie).
Als
ik dan toch iets wil kopen, neem ik liever
Imtech
(geen positie). ABN Amro tipt haar ook. Ik kocht ook
Ten
Cate voor de
IEX
Lage Landenportefeuille, net als
Besi
dat ik kocht op het
verhaal
van Jasper Oeberius Kapteijn. Hij ontpopt zich langzaam maar zeker tot een tipgever
die zeker niet zou misstaan bij Harry Mens.
Wavin
voor uw geld Een laatste opmerking: iedereen was zuur over
Wavin.
Allerlei moraalridders riepen dat het aandeel duur was. Ik riep ook dat u even
niet mee moest doen aan de plaatsing, omdat enkele lieden met modder aan het gooien
waren. Nu het fonds eenmaal is genoteerd, doen de verkoper er alles aan doen om
de koers te laten stijgen.
Kortom, hij die zuur doet, kan wel eens op een hoger
niveau alsnog kopen. Want ik heb al eerder geroepen dat wavin een leuk bedrijf
is dat dingen maakt waar meer en meer behoefte aan is. Zelfs de glasvezels gaan
in een buis de grond in. Uiteindelijk kan het daarom financieel nog goed komen
met haar.
|
Klik
hier voor Frank van Dongens IEX.nl Lage Landenportefeuille
|
|
Klik hier
voor Frank en Ronald van Dongens IEX.nl Trading Twins Portefeuille
|
|
|
|
|
Frank van Dongen is het pseudoniem van de bekende Amsterdamse handelaar Cees Smit. Hij is algemeen directeur van de hedendaagse vennootschappen Today’s Beheer bv en Today's Brokers. Van Dongen schrijft zijn columns op persoonlijke titel. Today’s Beheer is een actieve vermogensbeheerder en is als vergunninghouder geregistreerd bij de AFM en staat als deelnemende instelling ingeschreven bij het DSI. De informatie in deze column is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Uw reactie is welkom op vandongen@iex.nl.