De week is weer een kolderiek gebeuren in Europa. In Nederland proberen de PvdA en CDA zich opnieuw uit te vinden om de verloren zielen terug te winnen:
- De één grijpt naar het handboek van den Uyl.
- De ander weet bij God niet wat het moet doen, maar ja daar is het ook een Christelijke partij voor, toch?
In Frankrijk wil Sarkozy herverkozen worden dus komt hij met het Zimbabwaanse plan om de Europese Centrale Bank (ECB) ook een groeimandaat te geven naast het al bestaande inflatiemandaat.
Vrij vertaald komt dit erop neer dat een monetair instituut, de ECB, verantwoordelijk wordt gemaakt voor de groei in de eurozone. Ofwel, niet Frankrijk en de andere landen van de eurozone zijn verantwoordelijk voor economische groei, nee, dat is de ECB.
En dit moet overheden aanzetten tot een conservatiever fiscaal beleid? Ik zie het al voor me, kwistige overheden en de ECB kan het gaan fixen; een echte politiek free out of jail-kaart.
Goddelijke interventie
Vroeger was men ervan overtuigd dat koningen bij de gratie Gods over het proletariaat mochten heersen. Blijkbaar heeft Primae Noctis toch nog het één en ander opgeleverd. De Spaanse koning droeg namelijk zijn steentje bij door op olifantenjacht te gaan in Botswana.
Waarschijnlijk was zijn plan om het ivoor aan het arme Spaanse volk te schenken. Onze aanstaande koning heeft een directere aanpak want die heeft direct geld geïnvesteerd in Griekenland door een villa van enkele miljoenen te kopen.
Het is wachten op een aluhoedje om te beweren dat het ministerie van defensie alles heeft gefinancierd om alvast voet aan land te hebben. Dit om met onze versleten tanks ons geld terug te halen wanneer Griekenland besluit de eurozone te verlaten (en ons niet terug te betalen).
Iedereen helpt de eurozone
Japan heeft zich volgens bronnen gemeld bij het Internationaal Monetair Fonds (IMF) en is bereid om 50 miljard dollar te storten om, via de IMF-omweg, de eurozone te helpen. Één dag later werd het bericht alweer ontkend of in twijfel getrokken.
Doet me denken aan die bergen Chinese hulp die onze kant op zou komen. Ik heb nog niets mogen waarnemen. Maar gelukkig is er ook nog de hoop dat de rest van de BRIC-landen (Brazilië, Rusland en India) “ook” wat geld aan het IMF toevertrouwen.
BRIC voor BRAK (eurozone) zeg maar.
Banken worden juist groter
Het too big too fail (TBTF) syndroom is intussen zelf niet kleiner maar groter geworden in de Verenigde Staten. De top 5-banken zijn net zo groot als 56% van de Amerikaanse economie. Dit was in topjaar 2007 nog 43%. Ik durf te wedden dat de zaken in Europa er net zo voorstaan.
Gelukkig hebben met name de zwakste banken (die uit de PIIGS) zich vol geladen met staatsschuld van de PIIGS door gebruik te maken van het goedkope ECB-geld (LTRO 1 en 2).
Deze posities zijn inmiddels alweer zwaar verlieslatend, dus balanstechnisch was het weer een meesterzet in het Europese Kamikaze schaakspel.
Aandelenmarkten, quo vadis?
Wat gaan de aandelenmarkten doen? Vroeger keek ik naar het bedrijf in kwestie, deed onderzoek, keek naar de economie en een mening kon gevormd worden. Nu hoef ik alleen maar naar de overheden en haar instanties te kijken.
Deze zullen binnenkort wel weer PIIGS-bondjes opkopen en wat nieuwe maatregelen uit de doos van Pandora trekken. Een rebound is dus zeer goed mogelijk. De jojobewegingen van 2011 herhalen zich lijkt wel.
Leuk voor de daytraders, maar ik prefereer toch liever om de lange termijn in het vizier te houden door mij te focussen op onder andere goud en goudmijners.