We maken ons allemaal zorgen over geld. Of het nu over ons huishoudboekje gaat of over minister De Jager die nog effe een paar miljard in een zwart gat stort, geld baart ons zorgen. Niet onterecht, want onze financiële toekomst staat wel degelijk op het spel.
De bedragen liegen er niet om; waar men vroeger al achterover sloeg bij een miljard, is het nu pas bij een biljoen dat de meeste mensen een ietwat hogere bloeddruk krijgen.
Informatie als clusterbom
We worden van alle kanten belaagd door geruststellingen, garanties, toezeggingen, ondoorzichtige financiële constructies, leugens, vertragingen, sprookjes, tegenstrijdigheden, smoesjes, weerleggingen, ontkenningen, marktmanipulaties, politieke steekspellen, berekeningen, en zo verder.
De gemiddelde persoon is door dit alles zo verward dat hij niet meer weet waar hij in moet geloven. Angst, onzekerheid en twijfel zijn de resultanten van deze overvloed aan (mis)informatie. Iets wat de gevestigde orde maar al te goed uitkomt.
FUD: Fear, Doubt and Uncertainty
Met het zaaien van angst, onzekerheid en twijfel kunnen onze beleidsbepalers (regerende politici, vele bankiers, economen, lobbyisten, et cetera) met steeds extremere plannen aan komen zetten. Europa, bijvoorbeeld, moet nog verder integreren met één fiscaal beleid waar ieder land zich aan moet houden ongeacht de staat (van ontwikkeling) van de economie.
Voor een land het weet krijgt het bij overtreding een financiële obersturmführer uit Duitsland met een horde Nederlandse belastinginners die dan als wolfpack aan de slag gaan. De angst, onzekerheid, twijfel, onwetendheid en/of desinteresse geven deze mensen de ruimte om toe te slaan.
Een EUSSR is de oplossing voor al onze verschillen. Of deze nu economisch, sociaal, juridisch of cultureel van aard zijn, het maakt niet uit want de totalitaire one-size-fits-all-benadering vanuit Brussel stampt iedereen in het gareel. Een despoot als Tito zou er jaloers op kunnen zijn.
De echte roof
En hier blijft het niet bij; het is wachten op plannen dat er een wereldmunt moet komen onder leiding van bijvoorbeeld het Internationaal Monetair Fonds (IMF). Zij kunnen pas geld creëren uit het niets, met een totaal ondoorzichtige organisatie die geen democratische controle kent.
Een wereldregering is dan ook nodig, een soort turboplatform van de Verenigde Naties (VN) en de Organisation for Economic Cooperation and Development (OECD), dat nauwelijks verantwoording hoeft af te leggen.
Kortom, geld is niet het enige wat op het spel staat; onze democratie wordt langzaam maar zeker verwrongen tot een totalitair systeem. Eerst vindt die roof van democratie plaats op lokaal niveau, vervolgens op nationaal en dan internationaal niveau en voor we het weten hebben we helemaal geen invloed meer.
Het inperken van de democratie is de grootste roof van de eeuw. Het is tevens een van de beste roven, want maar weinigen lijken dit te doorzien (kan Hans Anders vast een leuke reclame over maken in 2019) of er iets aan te doen.
En de belegger?
Voor de belegger betekent hoge volatiliteit waar de beurzen dus grote uitslagen naar boven en beneden laten zien. Als er weer ergens iets in elkaar zakt (zeg Griekenland) dan ploffen we eerst in elkaar om vervolgens terug te veren door massaal ingrijpen van de beleidsmakers.
Dan is het weer afzakken naar de volgende binnenbrand met minicrash en daaropvolgende rally door het ingrijpen van de beleidsbepalers, en zo verder. Dit kan natuurlijk nooit ad infinitum; ooit zal er afgerekend moeten worden.
Dit kan veel vormen aannemen en ik hoop maar dat het bij financiële crisissen blijft want het verleden laat maar al te duidelijk zien dat andere, meer duistere uitkomsten zeer goed mogelijk zijn.
De roof van democratie valt moeilijk tegen te verzekeren, maar beleggingstechnisch zijn long goud (bij correcties) en long volatiliteitstrategieën mijn favorieten. Wie weet kunnen de beleggingsresultaten hierop te zijner tijd wat verloren vrijheden terugkopen...