Waarom is de politiek nu zo belangrijk voor iedereen in het algemeen en voor beleggers in het bijzonder? Het antwoord ligt natuurlijk voor de hand: de politici bepalen het beleid en via wetten, reguleringen en overheidsingrijpen bepalen zij wat de koers van ons allen gaat zijn.
De huidige crisis is, zoals ik al vaker betoogd heb, in eerste instantie de schuld van politici. Het zijn de politici die:
- de eurozone fout hebben ontworpen, fout hebben ingevoerd en niet na hebben geleefd
- de boekhoudregels, bankregulering, belastingen, subsidies, accijnzen, importheffingen, de nationale schuld, et cetera bepalen
En begrijpt u me niet verkeerd, de overheid heeft veel medeplichtigen (banken en verzekeraars bijvoorbeeld) maar die zijn in de meeste gevallen uitvoerders van het beleid. Zij hebben wel degelijk (op zijn minst een morele) verantwoording af te leggen voor een deel van de misstanden, maar met goed politiek beleid had dit allemaal voorkomen kunnen worden.
Jubelstemming
Met de beurzen weer in jubelstemming zou je denken dat beleggers geloven dat de crisis zeer binnenkort wordt opgelost. Impliciet zeggen beleggers dus weer vertrouwen te hebben in de politiek. De vraag is nu of dat wel verstandig is. Als ik de eerste weken van 2012 bekijk en de laatste maanden van 2011, dan zie ik alleen maar reden tot wanhoop. Hieronder volgt een kleine opsomming:
- Jan Kees de Jager heeft in 2011 meerdere keren verzekerd dat we al ons geld terugkrijgen van Griekenland. Nu zegt hij dat een Grieks bankroet wellicht mogelijk is... Verder wil hij dat banken nog meer “vrijwillig” Griekse schulden kwijtschelden zodat in 2020 de Griekse staatsschuld weer draagbaar wordt. Maar bedoelt de beste man nu dat als de Griekse schuld van 160% van bruto binnenlands product (bbp) naar 120% van het bbp gaat (en dan neem ik de über-positieve bbp-ramingen van de politiek over) de schuld ineens draagbaar zal zijn? Dat is natuurlijk quatsch. Griekenland is al failliet en De Jager weet niet waarover hij het heeft of hij tracht de waarheid te verdoezelen.
- De gehele Europese politiek heeft besloten, in haar oneindige wijsheid, om een olie-embargo op te leggen aangaande Iranese olie. Hiermee willen ze Iran straffen voor hun spielerei met uranium voor militaire doeleinden. Het embargo gaat, volgens de Europese Unie, ervoor zorgen dat Iran minder geld verdient om een nucleair programma te bekostigen. Als ik naar de feiten kijk kom ik op precies tot de tegenovergestelde conclusie want het embargo op Iranese olie zal nooit door iedereen gesteund worden dus het enige wat de Europese Unie bereikt is dat de olieprijs omhoogschiet door de spanningen. Iran verkoopt dan olie tegen een hogere prijs aan andere kopers (er zijn genoeg landen die niet meedoen aan een embargo) en verdient dus méér geld. Zijn zij nou zo dom of is dit gewoon de eerste akte in een toneelstuk met als climax een oorlog tegen Iran?
- Duitse en Franse politici willen de nieuwe bankregels (Basel III) verzwakken want de arme bankjes zouden anders minder kredieten uitgeven om zo hun kapitaalbuffer-ratio’s te verbeteren. Duh-uh! Dat is nu precies wat er nodig is; banken moeten krimpen want ze hebben te veel (slechte) leningen uitstaan. Banken moeten krimpen, veiliger worden en in dienst staan van de economie en niet omgekeerd. Maar de politiek is bang voor de broekriem aanhalen en te biechten dat ze fouten hebben gemaakt; (her)verkiezingen is wat hun het meeste bezighoudt. Het ligt ze dus zeer aan het hart om de status quo te handhaven.
- De eurozone heeft nu een begrotingspact gesloten waar alle euroknuffelaars erg blij mee zijn. Het gekke is dat het plan dat er eerst lag al slap was en dat deze nu verder is verwaterd tot een flutpact dat nagenoeg overeenkomt met het originele begrotingspact van Maastricht van 1992! Kortom, alle eurotoppen hebben niets opgeleverd behalve recordomzetten voor hotels, restaurants, cateraars en escortbedrijven.
- De Nederlandse politiek heeft verder uitgeblonken door de hoofddoek van koningin Beatrix te bespreken, Laura Dekkers te betuttelen en een verzoek tot een nieuw (door belastingcenten gefinancierd) onderzoek te doen naar wijlen Prins Bernhard inzake affaire Lockheed van 1976. Who cares? Wat een onzin, wat een charade en wat een schande.
Misdaad van de eeuw
Enfin, als belegger kun je maar beter niet rekenen op de kunde en visie van politici. Je kunt beter je eigen plan trekken en van alle anomalieën gebruikmaken (zie vorige columns). Maar één ding blijft mij dwars zitten: hoe komen die politici toch aan de macht? Het antwoord ligt in de tekst van dit briljante nummer van Supertramp en dat geeft te denken...