Onwetende Accell-aandeelhouders zullen op 1 juni beteuterd naar de koers van hun aandelen kijken: een halvering? Op de meest recente aandeelhoudersvergadering is het voornemen goedgekeurd om per deze datum de aandelen te splitsen in de verhouding 1:2.
De koers halveert, maar beleggers krijgen wel twee nieuwe stukken voor elk aandeel dat ze bezitten. De waarde van het aandelenpakket blijft gelijk. Een puur cosmetische ingreep dus?
De theorie
Accell heeft aangegeven dat het de verhandelbaarheid van het aandeel hoopt te verbeteren. Dit argument komen we vaker tegen bij splitsingen. Het aandeel zou na splitsing gemakkelijker te kopen zijn door kleine beleggers. Het lijkt me overigens maar zeer de vraag of beleggers zich door de oude koers van zo’n 40 euro hadden laten weerhouden.
In de wetenschap is het effect van een splitsing op de verhandelbaarheid onderzocht aan de hand van drie methoden:
- Bied-laatmarge. Daar de koers lager wordt, neemt ook het absolute verschil tussen de bied- en laatkoers af. Relatief (ten opzichte van de koers) neemt het verschil tussen bied en laat echter juist toe na een splitsing.
- Marktdiepte. Dit wordt doorgaans gemeten aan de hand van de liquiditeitsratio. Dit is de verhouding tussen het handelsvolume en de prijsverandering. Een hoge ratio duidt er op dat een aandeel erin slaagt een hoge handelsomzet te verwerken zonder dat dit leidt tot grote koersschommelingen. Na aandelensplitsingen nam de marktdiepte juist af.
- Handelsomzet. Als een aandeel beter verhandelbaar is, wil je als bedrijf toch ook dat er meer in gehandeld wordt? In 2004 heb ik samen met Arie Buijs eens zestig Nederlandse splitsingen onderzocht en de handelsomzet van de gesplitste bedrijven ten opzichte van de totale beurs in kaart gebracht. Het gemiddelde verschil was een marginale – niet statistisch significante – toename, terwijl de mediane omzetverandering zelfs precies 0 was (zie Fabeltjes over beleggen: Borrelpraat en tegeltjeswijsheden nader bekeken).
Kortom, splitsingen leiden gemiddeld gezien niet tot een toename van de liquiditeit.
Accell in 2004
Dat het bestuur de theorie niet kent, kan ik ze moeilijk kwalijk nemen. Ieder z’n vak natuurlijk. Wat ze wél hadden kunnen bekijken is de ontwikkeling van de handelsomzet na hun meest recente aandelensplitsing in december 2004.
Ik heb het voor u op een rijtje gezet.
Meer handelsomzet
In het figuur staat de gemiddelde dagelijkse handelsomzet (slotkoers * aantal verhandelde aandelen) per maand in de twaalf maanden voor en na die splitsing. Dat heb ik afgezet tegen de mediane ontwikkeling van twintig bedrijven waarvan de handelsomzet vergelijkbaar was met die van Accell.
De maand van de splitsing heb ik op 100 gezet om het vergelijkbaar te houden. (Ik had in plaats van de mediaan ook het gemiddelde kunnen nemen, maar daar was het verschil nóg groter.)
De handelsomzet van Accell was inderdaad gestegen en misschien dat Accell daarom handenwrijvend een nieuwe splitsing heeft aangekondigd.
Voetbaltrainers
Maar de blauwe lijn geeft aan dat de omzet bij de peers nog harder is gestegen! Dit doet me overigens denken aan een paper (ben de titel en auteur helaas vergeten) over het effect van het ontslaan van voetbaltrainers: na maanden van daling op de ranglijst stijgt de club eindelijk weer een paar plekjes.
Directie blij, fans blij. Wat zie je echter bij clubs met dezelfde abominale prestaties waarbij de trainer niet wordt ontslagen? Die gaan nog harder omhoog! Maar dat terzijde. En de koers? We zien soms dat het management optimisme wil uitstralen door over te gaan tot een splitsing.
Geen effect
De signaaltheorie stelt dat alleen ondergewaardeerde bedrijven overgaan tot splitsing. Immers, als een bestuurder weet dat zijn aandeel overgewaardeerd is, waarom zou hij dan over gaan tot een splitsing als hij toch weet dat de koers binnenkort zal dalen?
Naast wat administratieve kosten brengt een splitsing ook nog analistenaandacht met zich mee: een overgewaardeerd bedrijf zit ook daar niet op te wachten. Hoe zit dit in de praktijk?
Gemiddeld gezien stijgen aandelenkoersen vooral in de periode vóór de aankondiging van de splitsing. Ook op de dag van de aankondiging stijgen ze nog, maar deze dag gaat vaak gepaard met de jaarcijfers waardoor deze stijging niet helemaal zuiver aan de voorgenomen aandelensplitsing toe is te schrijven.
De dag van de splitsing alsmede de periode erna heeft gemiddeld echter geen enkel effect op de koers. Dus?
Een splitsing is grotendeels een non-event. De koers stijgt niet, en ook de handelsomzet neemt niet toe. Wel moet het bedrijf kosten maken. Aandeelhouders in Accell hebben dus tóch reden om beteuterd te kijken op 1 juni.