Het hijgerige gedrag van veel fondsbeheerders leidt tot een slecht rendement, hogere kosten en de vorming van nieuwe bubbels. Die stelling poneert één van de fondsbeheerders zelf, Torkell Eide – medeverantwoordelijk voor het wereldwijd beleggende Skagen Global. Volgens Eide is het kortetermijndenken bij veel van zijn vakbroeders ingegeven door de druk om performance op kwartaalbasis te leveren.
Omdat de rendementen in de fondsindustrie staan over de lange termijn (tien jaar) teleurstellend zijn, is de druk groter om over een korte periode een goed rendement te laten zien. Vooral in volatiele markten hebben de beheerders de neiging om achter sectoren en regio’s met hoge rendementen aan te hollen, stelt Eide. “Maar je moet als fondsbeheerder in deze markten naar je klanten toegaan en nog een keer uitleggen dat dit een long term game is.”
Door dat te doen, trek je automatisch bij jezelf ook de discipline aan om naar de lange termijn te blijven kijken, denkt Eide. “De druk van doelstellingen op jaarbasis en kwartaalrapportages is soms enorm. Elke fondsbeheerder heeft daarmee te maken. Je wordt heen en weer geslingerd tussen de korte termijn en de lange termijn.” Maar het meedoen met de waan van de dag leidt tot meer transacties en daarmee meer kosten die doodleuk worden doorberekend aan de eindbelegger.
Maar die druk om mee te bewegen is soms groot en het helpt de Noorse fondsbeheerders dat ze niet in een financieel centrum als Londen zitten, maar in een rustiek Noors kustplaatsje. “Zet Bloomberg uit en er blijft hier niets meer over van de hectiek van de financiële markten. Het is OK om ver weg van de rest te zitten.” Eide vergelijkt de search for yield die iedereen naar dezelfde uithoeken van de markt jaagt met het verhaal van Assepoester. Het is goed toeven op het bal, maar als de klok twaalf uur slaat, wil iedereen tegelijk door de deur naar buiten.
“We hebben met de IT-bubbel en een paar jaar geleden gezien wat er dan gebeurt. Nu wil iedereen plotseling obligaties hebben tegen 3% of minder. Ik ben er niet van overtuigd dat iedereen daar geordend naar buiten kan als het feest afgelopen is. Want ik heb nog geen feest meegemaakt dat eeuwig bleef doorgaan.” Maar is het aloude buy and hold dan het antwoord?
Van opkomende markten naar de VS
Eide: “Het gaat erom dat je aandelen koopt tegen een redelijke prijs, met een potentie dat er meer waarde gecreëerd wordt, en bij voorkeur met een mooi dividend. Aandelen van groeiende ondernemingen met een aantrekkelijk prijskaartje. Op dit moment ziet Eide die vooral in de VS. Waar veel global funds achter de markt aanhollen en hun weging voor opkomende markten verhogen, beweegt Skagen Global juist de andere kant op.
“In 2005 zaten we voor 5% in Amerikaanse aandelen, nu is dat 25 tot 30%. In opkomende markten hebben we de weging juist voorzichtig teruggebracht. In de VS zien we grote ondernemingen met aantrekkelijke waarderingen, die niet alleen afhankelijk zijn van de binnenlandse markt, maar ook exposure hebben naar groeiregio’s.” In opkomende markten is de koers-winstverhouding opgelopen naar circa 15.
Eide ziet daar geen no brainers meer. “Het wordt in elk geval moeilijker om daar nog echte koopjes te vinden. Zolang bedrijven blijven groeien met 15 tot 20% per jaar is er geen probleem, maar op de dag dat de groei stagneert, dan wordt het dringen bij de uitgang.”
De Redactie van IEX Profs bestaat uit verschillende journalisten. De informatie in dit artikel is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies,
of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Het is mogelijk dat redactieleden posities hebben in een of meer van de genoemde fondsen. Klik hier voor een overzicht van hun beleggingen. Om te reageren op dit artikel, klik hier.