Wat zullen we nou beleven?
Citaatje:
When I came to Unilever, I felt that offer was already rather generous, and since then I've never changed it. And whatever it is, by the way, it's always too much compared to the people who work very hard as well and don't have these opportunities.
People at our level shouldn't be motivated by salary. If you would pay me double, I'm not going to work twice as much, because I'm already probably maximizing my time available. And would it change the way I do things?
Not really, because I try to do the right things for this company for the longer term. So, yes, I am fortunate, and I am sometimes ashamed about the amount of money I earn. It's important that you then put it to good use. That's the minimum you can do.
Eens even kijken wat Polman verdient. Daarvoor snel ik naar het onvolprezen Bestuursvoorzitter.nl van de VEB:
Boel centjes, maar als een sporter, artiest of acteur dit schuift, staat iedereen te juichen. Polman is wel verantwoordelijk voor monument Unilever, 120 miljard euro aan beurswaarde en 171.000 personeelsleden. Opvallender dan het bedrag zelf, vind ik die jaarlijkse loonstijgingen van hem.
Niet normaal! Waarvoor eigenlijk? Zo'n outperfomance laat hij nou ook weer niet zien. Als het dividend nou jaarlijks ook met dit percentage steeg, zou ik zeggen: ja, hij heeft het verdiend! :-) Deze stijgingen slaan nergens op en ik kan me goed voorstellen dat Polman zich er voor schaamt.
Misschien niet eens zo'n slecht idee van mij bij dit soort defensieve fondsen: inflatiepercentage + dividendstijging = loonsverhoging boardmembers. De haken en ogen lees ik wel in de comments, maar dit is tenminste écht verdiend en niemand hoeft zich er voor te schamen of aan te ergeren.