De naderende claimemissie heeft voor een enorme vraag naar aandelen Imtech gezorgd. Niet zozeer om in bezit te hebben, maar om te lenen. Het werkt als volgt: Gedurende de handel in claims, wat meestal een dag of 10-15 duurt, zijn er veel arbitrageanten actief.
Deze beurshandelaren zetten claims om in aandelen, of andersom. Omdat niet alle beleggers mee willen of kunnen doen aan de claimemissie, verkopen zij hun claims op de beurs. Dit geeft druk op de aandelen, omdat de kopers van die claims, als hedge de bijbehorende aandelen verkopen.
Claimemissie KPN vorig jaar
We nemen de claimemissie van KPN vorig jaar als voorbeeld:
- Elk bestaand aandeel kreeg een claim, die claim gaf het recht om twee nieuwe aandelen a 1.06 te kopen.
- Koers: 2.70
- Prijs nieuw aandeel: 1.06
De prijs van de claim volgt uit de waarde van het nieuwe aandeel. Het nieuwe aandeel berekenen we als volgt:
- (1 * Oude aandeel) + (2 * bijbetaling nieuw aandeel)/3
- (1 *2.70) + 2 * (1.06) = 4.82 4.82/3 = 1.606
- De waarde van de claim is dan het verschil tussen het oude aandeel (2.70) en het nieuwe aandeel (1.61), immers, bij start van de claimhandel wordt de claim losgekoppeld van het aandeel. De claim is dus waard €1.09.
De claims komen dus in grote aantallen naar de beurs en worden opgevangen door de (dag)handelaren. Die verkopen vervolgens de onderliggende aandelen als hedge. De winst zit hem erin dat door het grote aanbod van claims de prijs waarop de handelaren ze binnen krijgen iets onder de theoretische waarde ten opzichte van het aandeel ligt.
In het bovenstaande geval worden de claims bijvoorbeeld gekocht op 1.07, terwijl de aandelen nog 2.70 deden. De winst is dan, bij 10.000 claims:
- Koop: 10.000 claims à 1.07: 10700
- Omzetting claims naar aandelen 20.000 * 1.06: 21200
- Verkoop 20.000 aandelen à 1.61: 32200
- Winst: 300
Het spel rond Imtech
Nu gebeuren er bij de handel in claims soms rare dingen. De laatste jaren is het beter, maar ik kan me bijvoorbeeld nog herinneren dat bij de claimemissie van Fortis er af en toe honderdduizenden claims tegelijk de markt opgegooid werden.
Soms werden kooporders tot wel 10% onder de laatste prijs gevuld, (wat vaak een freeze, een afkoelingsperiode tot gevolg had) waardoor arbitrageanten prachtige winsten konden maken.
Vaak wordt in de laatste dagen van de claimhandel het dieptepunt van de koers neergezet, al si dit geen wetmatigheid.
Als alle claims verwerkt zijn kan de koers weer herstellen, en gaat de koersvorming weer terug naar het ‘gewone’ spel van vraag en aanbod. Daghandelaren die de claims opkopen verkopen als hedge de onderliggende aandelen. Die gaan zij dus short. Om short te gaan moeten zij daarom die aandelen inlenen.
Het eerste wat een (dag)handelaar dan ook doet zodra hij in de smiezen krijgt dat ergens een claimemissie wordt geplaatst, is proberen die aandelen in te lenen. Daar betalen ze vervolgens een forse rente voor, soms wel een procent of 10, maar wanneer de handel goed is, wordt dat moeiteloos terug verdiend.
Een groot risico daarbij was en is dat de uitlenende partij elk moment de deal kan opzeggen. Ik heb meegemaakt dat ik drie maanden voor de start van de claimhandel een flinke partij aandelen had ingeleend van een Franse tegenpartij, die twee dagen voor de start van de emissie werden teruggevraagd.
Een tweede risico is dat de handel in die claims enorm tegenvalt. Als er weinig aanbod is of er zit toevallig een grote koper in die alle claims op de reële prijs, of iets daarboven, opvangt, zijn de handelaren kansloos.
De aankondiging van de claimemissie bij Imtech heeft alle partijen op scherp gezet, dat wil zeggen dat de vraag naar aandelen Imtech, om in te lenen, geëxplodeerd is. Nu hadden de shortzittende partijen nog een flinke bups ingeleende aandelen en ik kan me dan ook zo voorstellen dat de eigenaren van die aandelen ze terug hebben gevraagd.
Het zou de koersstijging van de afgelopen dagen voor een gedeelte kunnen verklaren.