Van beleggers
voor beleggers
desktop iconMarkt Monitor

Ontvang nu dagelijks onze kooptips!

word abonnee

"Party like it's 1929, 1999 en 2007"

"Party like it's 1929, 1999 en 2007"

Gemist. Zaterdag blogde niemand minder dan Nobelprijswinaar professor Robert Shiller dat (Amerikaanse) aandelen nogal duur zijn. Daarbij refereert hij uiteraard naar zijn eigen koerswinstverhouding, de cyclically adjusted price-earnings (CAPE), ofwel de gemiddelde koerswinstverhouding over de laatste tien jaar.

Slechts drie keer eerder sinds 1870, het jaar tot waar Shiller zelf de S&P 500 heeft teruggerekend, lag de waardering van aandelen nog hoger: 1929, 1999 en 2007. Inderdaad, precies de jaren voor meer dan berucht geworden beurskrachs. Oh jee, moet u nu uw paniekmodus vol aanzetten? Shiller:

The CAPE was never intended to indicate exactly when to buy and to sell. The market could remain at these valuations for years. But we should recognize that we are in an unusual period, and that it’s time to ask some serious questions about it.

 

Nou, het lijkt me dat beleggers dat meer dan genoeg doen. Wie fronst er geen wenkbrauwen over de huidige beurzen en markten? Ach, eigenlijk moet u dat altijd doen - ook al zijn markten nog zo goedkoop - want een kant-en-klare free lunch is er nooit op de beurs. Shiller weet zelf ook niet waarom aandelen zo duur zijn:

So nothing I’ve come up with is a slam-dunk explanations. I suspect that the real answers lie largely in the realm of sociology and social psychology — in phenomena like irrational exuberance, which, eventually, has always faded before. If the mood changes again, stock market investments may disappoint us.

Nog iets. Zijn eigen koerswinstverhouding mag aangeven dat aandelen peperduur zijn, maar anderen vallen milder uit. De meest gebruikte zijn de verwachte koerswinstverhoudingen voor de komende twaalf maanden en die liggen een stuk lager. Het gemiddelde over de afgelopen 144 jaar voor de S&P 500 is 15,5.

Zo bezien zijn aandelen inderdaad duur of volledig geprijsd, maar ook té duur? Het is aan u om te bepalen of er nog genoeg rek in de bedrijfswinsten ziet die hoger koersen rechtvaardigt, of dat de winsten onder druk komen te staan waardoor ook de koersen kwetsbaar voor een daling worden.

 


Arend Jan Kamp is senior content manager van IEX. De informatie in dit artikel is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen.

Meld u aan voor de dagelijkse Beursupdate

Dagelijks een update van het laatste beursnieuws en beleggingskansen in uw mailbox!

 

Auteur: Arend Jan Kamp

Arend Jan Kamp is 24/7 van de vroege uurtjes voorbeurs tot de late uurtjes after hours uw gastheer op IEX, als hij in geheel eigen stijl (bondig, maar toch uitbundig) de beursdag met u doorneemt. Van aandelen en indices, via commodities, langs de rentemarkten, naar haute finance tot politiek en centrale banken. Arend Jan is ...

Meer over Arend Jan Kamp

Recente artikelen van Arend Jan Kamp

  1. 19 dec Het is een beetje anders dan anders voorbeurs 48
  2. 18 dec Voorbeurs houdt het niet over, maar er is nog genoeg te doen 2
  3. 15 dec Het ziet er aardig uit voorbeurs en wie weet wordt het heksenketel 3

Reacties

6 Posts
| Omlaag ↓
  1. [verwijderd] 19 augustus 2014 14:31
    Op zich zijn aandelen in de VS historisch gezien natuurlijk duur. Maar is het al eens voorgekomen dat er tegelijkertijd een bubbel in aandelen en in obligaties was? Waar moet het geld uit de obligaties met lage rentecouponnen heen als de rente gaat stijgen? Naar de spaarrekening of toch maar naar aandelen, of misschien weer naar de emerging markets. Ergens zal dat geld heen moeten in ieder geval.
  2. forum rang 5 theo1 19 augustus 2014 15:07
    Er is een wezenlijk probleem met de Schiller P/E: hij wordt berekend door de huidige koers te delen door de gemiddelde winst van de laatste 10 jaar. Als de winst meestal stijgt (en dat doet hij, al is het alleen maar door inflatie), dan zal die gemiddelde winst altijd achterlopen. Als je wel eens een TA grafiek met lopend gemiddelde hebt gezien, ken je het effect. Nico Bakker noemt de lopend gemiddeldelijn altijd de "sleepkabel", omdat die vertraagd reageert.

    Dus die CAPE is altijd hoog als de laatste jaren de winst relatief hard is gestegen. De CAPE is laag als de laatste jaren de winst hard is gedaald. Op de bodem van een heftige recessie is de CAPE altijd laag, bij groei valt hij altijd hoog uit. Een hoge CAPE kan net zo goed meten dat de afgelopen jaren de winsten van bedrijven hard zijn gestegen (de vroege jaren drukken het gemiddelde) als dat de aandelen duur zijn. De CAPE zal altijd pieken na een koerstop: de gemiddelde winst blijft nog even doorstijgen. Het is een lagging indicator, terwijl je als aandelenbelegger nu juist de toekomst koopt. Ik ben niet zo onder de indruk van het concept.
  3. Jeroenve 19 augustus 2014 15:13
    quote:

    JeeTee schreef op 19 augustus 2014 15:09:

    ... maar kijk je op het toilet ook naar wat je hebt geproduceerd om te bepalen wat je vanavond gaat eten?
    Wel als je de avond ervoor voor de zoveelste keer naar de Thai op de hoek bent geweest, om maar eens een contaminatie te gebruiken; 'Een gewaarschuwd mens brandt zijn billen geen tweede keer' niet waar ;)
6 Posts
|Omhoog ↑

Meedoen aan de discussie?

Word nu gratis lid of log in met je emailadres en wachtwoord.

Lees verder op het IEX netwerk Let op: Artikelen linken naar andere sites

Gesponsorde links