Aandelen gingen vorige week flink door het stof en de meeste indices zijn nu aanbeland op kritische niveaus. Ook de technologiesector brak met de opgaande trend. Ik blijf benadrukken dat aandelenbeleggers best wat winst kunnen nemen, cash opbouwen en eventueel bescherming opnemen (in de vorm van shorts).
Er is immers veel werk aan de winkel vooraleer de opwaartse beweging in aandelen hervat wordt. Nieuwe records zijn cruciaal, maar die niveaus lijken steeds verder weg.
Een sector die wel flirt met recordniveaus is de grondstoffensector. Een maand geleden schreef ik al over het wijzigende klimaat voor de grondstoffensector. Die ommekeer zette in de voorbije maand door, tegen het sentiment in.
Ideale voedingsbodem
Beleggers zijn nog altijd terughoudend om een positie in grondstoffen te nemen, en de media rapporteren enkel nog de hoogst noodzakelijke berichten in de sector. Wat mij betreft, vormt dit een ideale voedingsbodem voor hogere prijzen in de komende periode.
Een grondstof die ik specifiek in mijn vizier heb, is olie. De prijs van die energiegrondstof blijft immers, tegen wil en dank in, gewoon stijgen, ondanks alle negatieve berichten die je erover leest. Uiteraard liggen er wat uitzonderlijke elementen aan de basis van de recente stijging.
Met name de onrust in Oekraïne voert de druk op de oliemarkten op. Maar dat is slechts het zoveelste geopolitieke incident. In de voorgaande maanden en jaren volgden de crises elkaar in sneltreintempo op, van spanningen in het Midden-Oosten tot onenigheden in Azië.
Meer geld
Altijd is er wel ergens een conflict gaande, waardoor het effect op de olieprijs niet overschat moet worden. Er speelt natuurlijk meer. De aanvoer van olie uit de OPEC-landen (goed voor 40% van de globale toelevering) neemt maand na maand af. De huidige aanvoer ligt op hetzelfde niveau als in maart 2011.
De olielanden lijken niet meteen geneigd om snel meer olie op te pompen. Ze willen immers meer geld voor hun olie, zoveel is duidelijk. Een prijs van 100 dollar per vat lijkt voor de leden van de OPEC daarom de nieuwe bodem te vormen.
En terwijl de aanvoer van olie verder wegzakt, neemt over de hele wereld de vraag juist toe. In de Verenigde Staten komt er stilaan een einde aan het strenge winterseizoen, wat de economische activiteit in een stroomversnelling zal brengen.
Stijgende driehoek
Hogere productie betekent hogere olieconsumptie, wat leidt tot minder aanbod. En dan heb ik het nog niet eens over de verwachte vraagstijging uit Azië. Volgens de jongste metingen zal de vraag naar olie in China stijgen met 3,4%. Globaal gezien zal de olieconsumptie stijgen met gemiddeld 1,5%.
Een dalend aanbod in combinatie met een toenemende vraag doet de prijs stijgen. Voeg daarbij de toenemende interesse van speculanten voor olie op de grondstoffenmarkten, en je hebt de ideale mix voor hogere prijzen. Deze trend vertaalt zich in een stijgende driehoeksformatie in de grafiek hieronder.
Light Crude Oil
Klik op de grafiek voor een grote versie
Opwaartse druk
De formatie wordt gevormd bij gelijke toppen – in dit geval het niveau tussen 110 en 115 dollar – en hogere bodems, een ontwikkeling die aan de gang is sinds 2010. Met andere woorden, de opwaartse druk bij olie is zich al vier jaar aan het opbouwen.
Dat is een behoorlijk lange periode, waardoor de druk op de ketel snel toeneemt. Als olie opwaarts door het niveau van 115 dollar per vat kan breken, dan kan het snel hoger vanuit technisch opzicht. Dan kan olie binnen enkele weken naar het record rond 150 dollar.
Uiteraard is het nog even koffiedik kijken wanneer die uitbraak er effectief komt. De huidige opwaartse rit kan al voor het nodige prijsgeweld zorgen, of de olieprijs moet nog een keer lager nadat de weerstand aan de bovenzijde (110/115) geraakt wordt, om dan opnieuw een hogere bodem te plaatsen.
Onevenwicht
De vraag is dus niet meer óf er een uitbraak komt van olie, maar eerder wanneer. Er zijn in ieder geval voldoende ingrediënten die de olieprijs fors hoger kunnen stuwen de komende maanden. Ieder nieuw onevenwicht in de wereld kan immers voldoende zijn om het vuur aan de lont te steken.
Beleggers doen er goed aan om grondstoffen opnieuw op hun radar te plaatsen. De crisis van de voorbije jaren lijkt stilaan verteerd en de prijzen willen opnieuw hoger. Olie is daarvan een perfect voorbeeld.