Toen vorig jaar het Libor-schandaal losbarstte, was het eerst wat ik dacht: "Hé, zo wordt onderling in Londen ook de goudprijs bepaald." Twee keer per dag. De derde en vierde van boven in dit rijtje. Deze week is er het bericht waarvan ik wist dat het eens ging komen? Bloomberg meldt:
The U.K. Financial Conduct Authority is scrutinizing how prices are set in the $20 trillion gold market, according to a person with knowledge of the review who asked not to be identified because the matter isn’t public.
The London fix, the benchmark rate used by mining companies, jewelers and central banks to buy, sell and value the metal, is published twice daily after a telephone call involving Barclays, Deutsche Bank, Bank of Nova Scotia, HSBC and Societe Generale.
(fullscreen)
Chesterfields
Barclays, Deutsche Bank, HSBC en SocGen: daar zou u zoiets nou nóóit van verwachten, hé? :-) Al sinds 1919 gaat het zo. Hoe Brits! Vroegâh zullen dat ongetwijfeld stiff-upper-lip-bolhoeden zijn geweest die in een oud, zwaar eikenhouten kantoor in Chesterfields de prijs bepaalden. Sigaartje en single malt iemand?
Tegenwoordig gaat het per telefoon en de meetings kunnen enkele minuten tot een uur duren. Wie zou niet willen mee luisteren om zo een beeld van vraag en aanbod te krijgen en de laatste roddels en anekdotes te horen? Dat handelt een stuk prettiger daarna en de rest kunt u zelf invullen: zeker met die banken!
Let wel, ik beschuldig niemand en iedereen is onschuldig totdat het tegendeel wettelijk is bewezen. Mij verbaast het wel dat er nu pas onderzoek naar dit oeroude beursritueel komt, want in een markt van die omvang waar partijen kennisvoorspong hebben, is het bijna vrágen om misbuik, manipulatie en handjeklap.
En anders is het gewoon volkomen idioot dat in dit computertijdperk een zo belangrijke prijs nog zo wordt vastgesteld. Alsof we zeg maar in Nederland nog met poltood zouden stemmen voor de Tweede Kamer in plaats van met onze digi-id... Ho wacht, wat zeg ik nu? :-)
(fullscreen)