Er zijn veel beleggers die een beetje moe zijn geworden van de volatiliteit op de financiële markten. Hoge pieken, maar ook diepe dalen, die in de waardeontwikkeling van de beleggingsportefeuilles van menig belegger terug zijn te zien.
Ik kan me die vermoeidheid van beleggers wel enigszins voorstellen. Het is een soort achtbaan geweest op de aandelenmarkten de laatste jaren. Toch is het mogelijk om die pieken en dalen binnen de portefeuille te dempen.
Dan is het zaak om eens naar de spreiding en de correlatie van de verschillende bestanddelen van de beleggingsportefeuille te kijken. Want bij spreiding plus een multi-asset aanpak van de beleggingsportefeuille kan de waardeontwikkeling rustiger verlopen.
Dat is niet het ei van Columbus, maar voor beleggers die wat rustiger willen beleggen, is het wel een prettig handvat.
Aandelendeel
Een simpel voorbeeld: kijk binnen het aandelengedeelte eens kritisch naar de sectoren waarin belegd wordt. Spreiding kan bijvoorbeeld worden bereikt door niet alleen in cyclische waarden te beleggen, maar deels in cyclische en deels in voedingsaandelen.
Cyclische aandelen reageren vooral op de economische cycli, maar voedingswaarden hebben daar al veel minder last van. Het is slechts een beginnetje, maar het helpt toch al een beetje bij het afvlakken van de toppen en de dalen bij de waardeontwikkeling van de beleggingsportefeuille.
Ook kunt u binnen het aandelengedeelte bijvoorbeeld eens denken over het opnemen van beleggingen uit frontier markets. Dat zijn de snelst groeiende economieën in opkomende markten, waarvan bovendien het voordeel is dat ze veel minder gecorreleerd zijn met de ontwikkelde westerse markten.
Met andere woorden, het is heel goed mogelijk dat er flinke economische groei in een frontier market optreedt, terwijl de westerse wereld in een recessie verkeert.
Obligatiedeel
Hetzelfde geldt voor het obligatiegedeelte van uw beleggingsportefeuille. Obligaties uit opkomende markten – die bovendien nu een flink hoger effectief rendement geven dan die uit ontwikkelde markten – hebben tegenwoordig nogal eens een hogere waardering van ratingbureaus dan obligaties uit landen als bijvoorbeeld Italië en Spanje.
Ze zorgen bovendien voor spreiding binnen het obligatiegedeelte van de portefeuille. En de zogeheten MKB-obligaties uit met name Duitsland bieden vaak een coupon van rond de 6%, waardoor ze minder scherp op rentebewegingen reageren dan staatsobligaties uit Nederland en Duitsland. Ook weer: een stukje spreiding. De zogeheten absolute return-fondsen van aanbieders als Schroder en Nomura trachten onder alle marktomstandigheden een positief rendement te behalen. Daarmee komt een geheel nieuwe beleggingscategorie aan bod, wat decorrelatie (een technisch ingewikkeld begrip overigens) oplevert binnen de beleggingsportefeuille. En ik wijs beleggers er ook op dat de koersontwikkeling van grondstoffen vaak weer anders is dan die van andere beleggingsassets, weer een stukje decorrelatie.
Stapje voor stapje
Zo kunt u, stapje voor stapje, uw portefeuille meer gespreid en minder correlerend inrichten. Het is geen tovermiddel, maar u kunt er wel op rekenen dat als u een goede spreiding binnen de portefeuille aanbrengt en daarnaast zorgt voor een multi-asset aanpak, met zoveel mogelijk decorrelerende assets, de waardeontwikkeling door de jaren heen een rustiger verloop te zien zal geven. En dan slaapt u toch een stuk rustiger.